Η συμμετοχή των Πολιτών στη διακυβέρνηση της Πολιτείας τους είναι εκ των ων ουκ άνευ της περαιτέρω ολοκλήρωσης του δημοκρατικού συστήματος εν γένει! Πώς όμως καθίσταται εφικτός ο στόχος αυτός, σε ένα μικρό κράτος-μέλος της ΕΕ, το μοναδικό στο οποίο υφίσταται προεδρικό σύστημα διακυβέρνησης; Είναι ο ρόλος των ημεδαπών Βουλευτών μικρότερης σημασίας έναντι των συναδέλφων τους στις Κοινοβουλευτικές Δημοκρατίες των Εταίρων της Κύπρου στην Ένωση;
Το πρώτο από δύο μέρη της παρούσας αρθρογραφίας, στοχοθετεί στην ανάδειξη έλλογων προβληματισμών, αναφορικά με τον τρόπο διεξαγωγής της προεκλογικής περιόδου, αποσκοπώντας στην αποφυγή εγκαθίδρυσης άλλης μίας αντιπαραγωγικής πενταετίας νομοθετικού έργου στη χώρα μας! Καταδεικνύονται επίσης δύο προβληματισμοί αναφορικά με την απουσία δημόσιας διαβούλευσης σε κρίσιμα ζητήματα του δημοκρατικού πολιτεύματος και τον τρόπο στελέχωσης των Κομμάτων και κατάρτισης των κομματικών λιστών για τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές της 22ας Μαΐου 2016.
Υιοθετείται η άποψη ότι το εκλογικό σώμα παραμένει ελλιπώς ενημερωμένο έναντι της πλειοψηφίας των λοιπών Ευρωπαίων «συμπολιτών» του, με τις κύριες αιτίες να εντοπίζονται, μεταξύ άλλων, στην πληθώρα όγκου πληροφοριών και μέσων πληροφόρησης, καθώς και στην κυρίως λαϊκιστική-απλουστευτική προσφορά ειδησεογραφίας από τα εγχώρια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ενώ η αδυναμία διαμόρφωσης μιας ικανής και αναγκαίας κρίσιμης μάζας, που θα προσεγγίζει με κριτική ματιά τα τεκταινόμενα της αντιπροσωπευτικής μας δημοκρατίας, συναποτελεί εγγενή παράγοντα που συνδράμει στην απογοήτευση των πολιτών.
Κατ’ αρχάς, μόλις μερικούς μήνες πριν τη διεξαγωγή των επερχόμενων εκλογών και δίχως τη διεξαγωγή ικανοποιητικής διαβούλευσης, επανεισάχθηκε εκλογικό μέτρο για την εισδοχή κομμάτων στη Βουλή. Η έννοια δε της διαβούλευσης έχει παρεξηγηθεί, ως είθισται στη χώρα μας, χάριν ευκολίας. Η εκ νέου εισαγωγή του εκλογικού μέτρου (τελευταία φορά που ίσχυσε εκλογικό μέτρο ήταν το 1991), μετά από σχετική συναπόφαση των μεγαλύτερων κομματικών σχηματισμών που ήδη συμμετέχουν στο Κοινοβούλιο, καθορίστηκε στο 3,6%. Η επιβολή δε του μέτρου, δεν κρίνεται αυτή καθαυτή ως θετική ή αρνητική, οι ψηφοφόροι θα αποφασίσουν άλλωστε, στο μέτρο του δυνατού, περί τούτου.
Ο προηγηθείσας πρώτος προβληματισμός αναφύεται εξαιτίας της απουσίας αυθεντικής δημόσιας διαβούλευσης των θεσμών, επί της συγκεκριμένης προτάσεως, με τους άμεσα ενδιαφερόμενους, ήτοι το εκλογικό σώμα. Σε ποιο βαθμό όμως παραμένει ανέτοιμος ο κυπριακός λαός να αναλάβει την ευθύνη της συμμετοχής του στο γίγνεσθαι της κοινωνίας που ζει;
Οι επικείμενες βουλευτικές εκλογές «ανανέωσης» της Σύνθεσης των Μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων, παρουσιάζονται ως ευκαιρία που πρώτιστα, ως ανανέωση, στοιχειοθετείται και τοποθετείται η αλλαγή νοοτροπίας και κουλτούρας. Εξάλλου, οι νέοι υποψήφιοι βουλευτές, είτε είναι νεαροί ηλικιακά είτε κατέρχονται για πρώτη φορά στον εκλογικό στίβο, συνηθίζεται να επαναλαμβάνουν κενά και απλοϊκά λόγια, ως φερέφωνα επανάληψης ενός πρότερου ξύλινου πολιτικού λόγου, στον οποίο έχουν εντρυφήσει μέσω δράσης παραπλεύρως πολιτικών αξιωματούχων ή κομματικών ταγών. Η δημοκρατία μας, δυστυχώς, παραμένει έρμαιο μιας κακέκτυπης Κομματοκρατίας, κατάλοιπο της αποικιοκρατίας του στέμματος και ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Οι λίστες των εν δυνάμει βουλευτών καταρτίζονται βάσει της σχέσης των υποψηφίων με τις κομματικές ελίτ, ενώ, όλα τα Κόμματα, ακόμα και στην πιό ακραία λαϊκή-εργατική-συντηρητική-εθνικιστική τους μορφή, λειτουργούν ως Γραφειοκρατικοί Οργανισμοί, υπό την αιγίδα και τον έλεγχο δογματικών ελίτ, κάθε χρώματος και συνιστώσας.
Ο δεύτερος προβληματισμός που προηγήθηκε, σκοπεί στο να παραπέμψει, ως λύση στο πρόβλημα, στην υιοθέτηση ανοιχτών και διαφανών διαδικασιών κομματικής συμμετοχής. Εφόσον δε οι οργανισμοί που κατέρχονται στον εκλογικό στίβο υιοθετήσουν την ανωτέρα προτροπή, δυνητικά επιτυγχάνεται η συμμετοχή των σκεπτόμενων και ενεργών πολιτών στη διαμόρφωση του γίγνεσθαι στην πατρίδα τους, σε κάθε επίπεδο, χωρίς άμεσους και έμμεσους αποκλεισμούς, όπως είναι η «αρχή» της κληρονομικής διαδοχής-συμμετοχής στο πολιτικό σύστημα και του βολέματος των ημετέρων, συγγενών και φίλων, μέσω της συμμετοχής τους σε ανταγωνιστικούς κομματικούς μηχανισμούς εξουσίας. Μεταξύ δηλαδή της (ουτοπικής) νομοθέτησης πολιτικών προς το συμφέρον της κοινωνίας εν γένει και της υπερπροστασίας ειδικών ομάδων συμφερόντων (κομματικών, συντεχνιακών, επιχειρηματικών κ.ο.κ.), νοουμένου δε του εξοβελισμού των κομματικών και συντεχνιακών νεολαιών από το πολιτικό σύστημα, η πολιτική δύναται επιτέλους να χειραφετηθεί ως λειτούργημα και ως ανιδιοτελής ενασχόληση με τα κοινά!
Η λειτουργία των νεολαιών ως φυτωρίων εκκόλαψης επαγγελματιών της πολιτικής, άμεσα συνδεδεμένων και εξαρτωμένων από Κόμματα, Συντεχνίες και άλλα Συμφέροντα, δεν συνίσταται, ως αυτονόητη συνθήκη, ότι και τα πολιτικά τους νεογνά κατέχουν τη δημιουργική ικανότητα και τις αναγκαίες γνώσεις για να συμπεριφερθούν με τον ενδεικνυόμενο επαγγελματισμό, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, εφόσον φυσικά εκλεγούν στο Κοινοβούλιο. Στην αντίθετη κατεύθυνση, σημειώνεται ότι η μέχρι πρότινος εμφανής απουσία του ακαδημαϊκού κόσμου από την πολιτική, με την έννοια της άμεσης πράξης συμμετοχής και όχι της έμμεσης διανόησης, δείχνει εν μέρει να αλλάζει στις επικείμενες εκλογές. Η άλλοτε παντοκρατορία των νομικών, συνδικαλιστών και κομματικών-γραφειοκρατών πολιτευτών, δείχνει σημάδια κόπωσης. Το υφιστάμενο πολιτικό κατεστημένο μπορεί να διευρυνθεί, με τη συμπερίληψη του ούτως ή άλλως χρήσιμου και αναγκαίου φιλοσοφικού Λόγου των ακαδημαϊκών πολιτών της χώρας.
Το διακύβευμα των εκλογών, σε ό,τι αφορά τον ψηφοφόρο, είναι το γεγονός ότι, η χρήση της μεμονωμένης ψήφου καθορίζει το μέλλον του εν συνόλω, ως πολίτου και ως μέλους μιας κοινότητας. Οι προαναφερθέντες συλλογισμοί μας οδηγούν στην τοποθέτηση ότι, ευκταίο είναι να σταυροδοτηθούν οι υποψήφιοι βουλευτές που προτάσσουν καινοφανή, καινοτόμο και πηγαίο πολιτικό Λόγο, βάσει της εμπειρογνωμοσύνης τους, την οποία προβάλλουν με διαφάνεια και διαύγεια, μέσω του βιογραφικού τους σημειώματος, το οποίο θέτουν σε κοινή θέα, στα ΜΜΕ, έντυπα και ψηφιακά, προτού ο ψηφοφόρος καταλήξει πού θα αποδώσει την αντιπροσώπευση της ιδιότητάς του, ως πολίτου που συμβιώνει με όμοιούς του σε μια κοινωνία, κατά την αναζήτηση ιδεολογικής εστίας στο οριζόντιο εκκρεμές Αριστεράς-Δεξιάς, με κάθετο άξονα την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ / ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΕΞΙΑ
ΑΠΟΛΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ / ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το πλήρες άρθρο, με τη μορφή του πολιτικού δοκιμίου, μπορεί να ανακτηθεί ακολούθως: https://www.academia.edu/25130413/Περί_των_επικείμενων_βουλευτικών_εκλογών_Το_διακύβευμα_των_εκλογών_της_22ας_Μαΐου_2016