Πολλή συζήτηση, ακόμα και αντιπαραθέσεις, εντός, αλλά και στις παρυφές της ΔΗΜΑΡ, τροφοδότησε η κατά (ευρεία) πλειοψηφία απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος για συνεργασία με διεγραμμένους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Η επιχειρηματολογία κατά της συνεργασίας εστιάστηκε στην αλλοίωση της φυσιογνωμίας του κόμματος, ότι η ΔΗΜΑΡ μετατρέπεται σε πλυντήριο ΠΑΣΟΚων, ότι θα γίνει το νέο ΠΑΣΟΚ και άλλα αντίστοιχα. Είναι αυτονόητο ότι οι μεγάλες αποφάσεις έχουν γκρίνιες, όπως επίσης είναι γεγονός πως τα ζητήματα των (όποιων) συνεργασιών προκαλούν συγκρούσεις. Και βεβαιώς υπάρχουν και οι θεμιτές φιλοδοξίες, καθώς πολλά στελέχη (ενδεχομένως να) θεωρούν ότι η συμμετοχή βουλευτών στα ψηφοδέλτια της ΔΗΜΑΡ, μειώνει τις πιθανότητες εκλογής τους. Κατά συνέπεια σε πολλές περιπτώσεις παντρεύεται το «πολιτικό» με το «προσωπικό».

Η ουσία, όμως, είναι ότι για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση ένα κόμμα της αριστεράς ανοίγεται στις μάζες του ΠΑΣΟΚ. Αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς (και) τη συνεργασία με στελέχη προερχόμενα από το χώρο αυτό. Άραγε πώς θα μπορούσε η ΔΗΜΑΡ να κάνει πράξη την απόφαση που έχει λάβει για τη συγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού και το άνοιγμα στη μεγάλη θάλασσα της κεντροαριστεράς; Τα υλικά της δεν αρκούν. Ως εκ τούτου θεωρήθηκε αυτονόητη η συνεργασία με τους βουλευτές αυτούς.

Ταυτοχρόνως η βεντάλια δεν πρέπει να κλείσει, ούτε να περιοριστεί στο λεγόμενο «κοινωνικό ΠΑΣΟΚ». Επιβάλλεται το άνοιγμα της ΔΗΜΑΡ στα στελέχη που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και έχουν μεταρρυθμιστική οπτική, που είναι έτοιμα να συγκρουστούν για τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία.

Δια το λόγο αυτό, άλλωστε, είναι σε εξέλιξη η συζήτηση με στελέχη του ΠΑΣΟΚ που πρόσφατα διαχώρησαν τη θέση τους και βλέπουν με θετικό μάτι το εγχείρημα της ΔΗΜΑΡ. Πρόκεται για προσωπικότητες που σηματοδοτούν το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και μπορούν να βάλουν το δικό τους σημαντικό λιθαράκι στις προσπάθειες ενίσχυσης του μεταρρυθμιστικού προφίλ της ΔΗΜΑΡ και κατ’επέκταση να συμβάλουν στις διεργασίες για τη διαμόρφωση των προϋποθέσεων για τη δημιουργία προοδευτικών πλειοψηφιών στη χώρα μας.

Επιπλέον δεν πρέπει να περνά απαρατήρητη η συνεργασία με σημαντικές προσωπικότητες από το χώρο της πολιτικής οικολογίας, όπως ο Ηλίας Ευθυμιόπουλος και ο Μιχάλης Μοδινός, που θέτει στο επίκεντρο της πολιτικής της ΔΗΜΑΡ και τα θέματα της οικολογίας.

Και για να μην ξεχνιώμαστε μεγάλης σημασίας είναι η συνεργασία με τα στελέχη της Μεταρρύθμισης, που το τελευταίο διάστημα παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της ατζέντας της ΔΗΜΑΡ.

Εν κατακλείδι η ΔΗΜΑΡ πρέπει να ανοιχτεί ακόμα περισσότερο. Έχει μεγάλη σημασία, για παράδειγμα, να εξετάσει ποιες περιπτώσεις από το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας-με τις οποίες ταιριάζουν τα (πολιτικά) χνώτα της-δεν πήγαν να ψηφίσουν στην εκλογή του κ. Βενιζέλου!

Η εποχή δεν χωρά μιζέριες, αριστερόμετρα και συμπλεγματικές λογικές.

.

Ο Ανδρέας Παπαδόπουλος είναι Εκπρόσωπος Τύπου της Δημοκρατικής Αριστεράς