Ανήκω στη ΔΗΣΥ και στο πενταμελές συντονιστικό όργανο Πελοποννήσου. Αφιερώνω τον χρόνο μου στην πολιτική αναδιοργάνωση του μεγάλου δημοκρατικού φορέα με κάθε ενεργό τρόπο που δύναμαι ως εθελοντής και μου ζητηθεί. Επιθυμώ να έχω ένα σπίτι στην Ελλάδα, όπως το έφτιαξα με τους συνιδρυτές στην άλλη μου πατρίδα, την Ιταλία: το ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ.
Χάρηκα κι εγώ για τη μεγάλη συμμετοχή στις εκλογές ηγεσίας, ελπίζω πως οι εξελίξεις θα είναι θετικές. Συνεχίζωω όμως να ανησυχώ πως το τόλμημα μπορεί να στραβοπατήσει στον αβέβαιο έως τώρα βηματισμό του, μεταξύ θέλησης για μεταρρυθμίσεις κι εκσυγχρονισμό από τη μια, αναστήλωσης και επανίδρυσης των μηχανισμών από την άλλη.
Συμφωνώ κι εγώ λοιπόν πως η βιαστική, αθηνοκεντρική απόφαση ονομασίας της κοινοβουλευτικής ομάδας εκ μέρους των δυο αρχηγών κομμάτων που συμπράττουν, ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ, δεν εκφράζει τις προσδοκίες όλων των μελών της συμπαράταξης.
Δεν είναι μόνο η ορολογία, ιστορικά φθαρμένη κατά τη γνώμη μου και ελάχιστα λειτουργική για μια νέα δημιουργική πολιτική φάση της χώρας, αλλά κυρίως η διαδικασία λήψης της απόφασης που με στεναχωρεί, διότι επιμένει στα παλιά γνώριμα τροπάρια αθηνοκεντρισμού που αναπαράγει και καπελώνει τον δημοκρατικό χώρο, εκμηδενίζει την οργάνωση μελών και φίλων, ακυρώνει τη συμμετοχή των πολιτών, καταδικάζει στην απραξία την περιφέρεια, απομονώνει την επαρχία, απαξιώνει τα διαδικτυακά μέσα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης (e-government).
Είμαι από χρόνια τώρα της άποψης πως πρέπει να μιλάμε για ΔΗΜΟΚΡΑΤΙKO KOMMA στην Ελλάδα, γιατί αυτό εμπεριέχει ξεκάθαρα κι ορμητικά όλα τα ελπιδοφόρα και νικηφόρα, ρεαλιστικά πάντα, πολιτικά στοιχεία της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος. Αρκεί το Δ.Κ. να λειτουργεί όντως δημοκρατικά και ο κόσμος να το αναγνωρίσει υπεύθυνα κι έμπρακτα ως δική του έκφραση. Αλλά αν συνεχίζει η συμπαράταξη να λειτουργεί άνωθεν, συγκεντρωτικά, βάσει αποφάσεων κεντρικών και ηγετικών οργάνων, πότε θα γίνει δημοκρατικό και πότε θα συμμετέχει ο πολίτης στις διαδικασίες; Μόνο σε εκλογές αρχηγού και πακέτο μαζί όλο το μέλλον τού οργανωτικού και πολιτικού σχεδιασμού ή, στην προσυνεδριακή φιέστα των τρίλεπτων εισηγήσεων, έτσι, για τους τύπους;
Εκδηλώνω την απογοήτευσή μου για τη λήψη αυτής της στρατηγικής σημασίας απόφασης ερήμην των μελών και στελεχών που συνδράμουν στο τόλμημα της σύγκλισης στον ενιαίο, κομματικό φορέα της κεντροαριστεράς, του φιλελευθερισμού, σοσιαλισμού, οικολογίας, ευρωπαϊκού προσανατολισμού, ορθολογισμού και δημοκρατικών αρχών.
Κάθε κίνηση που καπελώνει άνωθεν τη δυναμική του χώρου, με τις στερεότυπες συντηρητικές επιλογές ηγετικών στελεχών με κυκλώπεια αντίληψη εξουσίας στον χώρο και τους θεσμούς, ερήμην των ανθρώπων, πρέπει να αποφεύγεται και να καταδικάζεται ως αυτοκαταστροφική.
Η συλλογικότητα είναι το κεντρικό ζητούμενο για να πάψει η Ελλάδα και ο Έλληνας να χαρακτηρίζεται φτερό στον άνεμο, δηλαδή χειραγωγημένο Ο.Φ.Α. στις ορέξεις του κάθε ηγέτη, εντός κι εκτός συνόρων.