Η προεκλογική αντιπαράθεση επικεντρώνεται -ατυχώς- έως τώρα στο θέμα της «κυβέρνησης ηττημένων».

Υπεύθυνος για την εισαγωγή του σχετικού όρου/θέματος στην προεκλογική ατζέντα είναι ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος τον ανέφερε πρώτη φορά στη συνέντευξη Τύπου στη Δ.Ε.Θ. λέγοντας «... δεν θέλουμε να είμαστε μία κυβέρνηση των ηττημένων, για να προχωρήσει μία κυβέρνηση συνεργασίας είναι προϋπόθεση να είναι πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν είναι ο κ. Μητσοτάκης θα έχει εκείνος την δυνατότητα, θα πάρει την εντολή και θα μπορεί να κάνει κυβέρνηση ενδεχομένως με τον κ. Βελόπουλο ...».

Το επανέλαβε έκτοτε πολλές φορές και σε μια πρόσφατη ομιλία του ήταν ακόμα πιο κατηγορηματικός αναφέροντας πως «... δεν σχηματίζουν ποτέ κυβέρνηση οι ηττημένοι. Κυβερνήσεις σχηματίζουν πάντα και παντού οι νικητές (..) Για αυτό και η προοδευτική κυβέρνηση θα είναι προϊόν της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, νίκης του λαού. Της δικής σας νίκης ...».

Ο Κ. Μητσοτάκης θα ήταν απίθανο να μη δεχθεί το... δώρο που του έκανε ο Αλ. Τσίπρας. Δώρο επειδή με την εισαγωγή του σχετικού όρου ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητούσε, κατ’ ουσίαν την απλή αναλογική που ο ίδιος εισήγαγε και, κυρίως, γιατί μέσω αυτού αναδεικνυόταν πόσο απίθανη έως αδύνατη «τεχνικά» και προβληματική έως επικίνδυνη πολιτικά, είναι η πρότασή του περί «προοδευτικής κυβέρνησης».

Υποστήριξα εισαγωγικά πως είναι ατυχής η επικέντρωση έως τώρα της προεκλογικής αντιπαράθεσης στο υποτιθέμενο ζήτημα της «κυβέρνησης ηττημένων». Και είναι ατυχής επειδή ο όρος είναι εντελώς άστοχος και λανθασμένος, επειδή πρόκειται για ένα απίθανο -αριθμητικά και πολιτικά- ενδεχόμενο και επειδή έτσι παρακάμπτονται τα προγραμματικά επίδικα για την επόμενη μέρα, τα οποία θα έπρεπε να βρίσκονται στο επίκεντρο της προεκλογικής ατζέντας.

(Συνεχίζεται)

Από ανάρτηαη στο Facebook