Ενθυμούμενος το περίφημο Συμπόσιο του Πλάτωνος, έναν ύμνο του αρχαιοελληνικού πνεύματος στην ομοφυλοφιλία, η μνήμη μου επέστρεψε στην γειτονιά που μεγάλωσα επί χούντας. Η μονοκατοικία μας ήταν ακριβώς απέναντι από το 9ο αστυνομικό τμήμα όπου 2 με 3 φορές την εβδομάδα μπουζουριάζανε στα υπόγεια του τους ομοφυλόφιλους της ‘πιάτσας’ και τους σαπίζανε στο ξύλο. Το να ακούει ένα παιδάκι στον ύπνο του ‘Αχ, σκοτώνουν το αθώο μου κοριμάκι’ κι άλλα τέτοια δεν ήταν κι ότι καλύτερο. Ο δε πατέρας μου είχε το θράσος (για τότε) να πάει να διαμαρτυρηθεί. Ευτυχώς που ο διοικητής ήταν ο Τερζάκης, ένας μετριοπαθής βενιζελικός, ειδάλλως μπορεί και να τον είχανε φιλοδωρήσει με κανένα μπερντάχι. Του είπε ο διοικητής:
– Εγώ είμαι αντίθετος με αυτά. Αλλά αυτοί (οι αξιωματικοί του τμήματος), παίρνουν εντολές από τα κεντρικά κι εμένα με παρακάμπτουν. Όμως κι αυτοί για σε σένα αγωνίζονται. Για σκέψου, κάποιος απ’ τους ‘τοιούτους’ να ξεμοναχιάσει το αγοράκι σου και να το βιάσει;
Ο καημένος ο πατέρας μου ανατρίχιασε και μόνο που το σκέφτηκε και έφυγε προβληματισμένος.
Αυτή λοιπόν ήταν κατάσταση παλαιότερα. Μια κατάσταση άγρια και μία συμπεριφορά βάναυση κι ακραία, με την οποία ένας πολιτισμένος άνθρωπος -με εξαίρεση ίσως και σήμερα κάποιους τραμπούκους – δεν μπορεί παρά να είναι αντίθετος.
Αυτό όμως δεν συνεπάγεται πως πρέπει να πάμε στο άλλο άκρο και να γίνουμε θιασώτες της ομοφυλοφιλίας. Έτσι;
Ας εξετάσουμε το θέμα με ψυχραιμία και λογική.
Δεν χρειάζεται να είμαστε ούτε ανθρωπολόγοι, ούτε γιατροί για να διαπιστώνουμε και να γνωρίζουμε πως το ανθρώπινο ον είναι φτιαγμένο, από τον Θεό σύμφωνα με τους θρήσκους ή από τη φύση σύμφωνα με τους άθρησκους, έχοντας συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Χαρακτηριστικά μη αυτοκαθοριζόμενα αλλά αυστηρά αυτοφυή με βάσει τον γενετικό κώδικα, το DNA, και ειδικά το Υ χρωμόσωμα του εμβρύου, που λαμβάνει ή όχι από το γονιμοποιό σπέρμα. Σαν αποτέλεσμα λοιπόν, το γενετικό σύστημα του άρρενος είναι εντελώς διαφορετικό από του θήλεος.
Μέχρι στιγμής, η επιστήμη δεν έχει την δυνατότητα να εξαφανίζει το πέος, τους όρχεις και τα λοιπά αρσενικά χαρακτηριστικά (ορμόνες, τριχοφυΐα κλπ) και στην θέση τους να φυτρώνουν ο κόλπος, οι ωοθήκες, οι γαλακτικοί αδένες κλπ και τούμπαλιν, -εάν κάποιος ή κάποια θελήσουν να το κάνουν για όποιους λόγους, που θα τους δούμε παρακάτω-.
Ο ακρωτηριασμός για τους άνδρες είναι ότι πιο επώδυνο καθώς κι αντίστοιχες επεμβάσεις για τις γυναίκες και καθόλου δεν αποτελούν ‘αλλαγή φύλου’. Όσο για την πρωκτική διείσδυση, και στους άνδρες και στις γυναίκες, προκαλεί βλάβες, όπως χαλάρωση του σφικτήρα και βαθμιαία ακράτεια καθώς και πολυτραυματισμούς που οδηγούν μέχρι και σε καρκίνο.
Γενικά, μπορούμε να πούμε πως ο νόμος του καραγκιόζη, ‘είσαι ότι δηλώσεις’, εδώ ΔΕΝ ισχύει.!
Όμως γιατί κάποιος να θέλει να είναι άλλο φύλο από αυτό που γεννήθηκε; Γιατί άραγε;
Οι απαντήσεις αν κι οφείλουν να δοθούν από την επιστήμη χωρίς ιδεολογικά ή άλλα κατευθυνόμενα κίνητρα, χονδρικά και με απλά λόγια μπορούμε να πούμε:
Απάντηση 1: Ψύχωση. Η ταύτιση με κάτι που δεν είσαι. Σε κάποιες λίγες περιπτώσεις μπορεί να έχουμε και την εμφάνιση αυτής της βαριάς ψυχασθένειας. Όσοι έχουν δει την ομώνυμη ταινία του Χίτσκοκ μπορούν να καταλάβουν την βαρύτητα της νόσου.
Απάντηση 2: Παθητική έξις. Δηλαδή μία κακή συνήθεια που αποκτάται κάτω από ανάλογες κοινωνικές συνθήκες και γίνεται πάθος.
Απάντηση 3: Ενδεχόμενες ορμονικές κι άλλες βιοσωματικές διαταραχές.
Διαστροφή, λέγεται όταν στρέφει κάποιος-α αλλού τον σεξουαλικό του-της προσανατολισμό. Ανωμαλία όταν διαταράσσει την ομαλή ερωτική του-της δραστηριότητα, αυτήν που καθορίζεται όχι από την βούληση προσώπων αλλά από τον γενετικό κώδικα. Αν αφαιρέσουμε το μίσος και την προκατάληψη από τις λέξεις και κρατήσουμε την επιστημονική τους διάσταση, τότε έχουμε την σωστή οπτική και προσέγγιση.
Ψυχολογική και ψυχαναλυτική υποστήριξη. Ίσως αυτό χρειάζεται τελικά.
Οι αρχαίοι Έλληνες που είχαν τιμήσει δεόντως αυτό το ‘σπορ’, έχουν μία προσέγγιση τίμια και ειλικρινή. Αντιλαμβάνονται κι ομολογούν πως οι ομοφυλοφιλικές τους δραστηριότητες είναι απαράδεκτες αν και -ας πούμε- αναγκαίες λόγω του πολεμικού τρόπου ζωής της εποχής. Έτσι λοιπόν νυμφεύονται και κάνουν οικογένεια και παιδιά και παρ’ όλο που ανεπισήμως στις περισσότερες περιπτώσεις συνεχίζουν να ‘τιμούν’ το εν λόγω σπορ.!
Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα;
Το πρόβλημα είναι πολιτικό. Πολιτικές δυνάμεις και πρόσωπα που ΔΕΝ είναι προοδευτικά επιδιώκουν να εμφανιστούν ως προοδευτικά, που δεν είναι δημοκράτες να προβληθούν ως δημοκράτες, που δεν είναι φιλελεύθεροι να παρουσιάζονται ως φιλελεύθεροι.
Όχι μόνο σε θέματα ομοφυλοφιλίας αλλά σε πληθώρα άλλων ζητημάτων να κάνουν αυτού του είδους τις μπαγαμποντιές και τις πολιτικές αγυρτείες.
-Για όλες αυτές οι αγυρτείες θα υπάρξει ξεχωριστό άρθρο ή καλύτερα μία ‘μαύρη βίβλος’.-
Όταν λοιπόν ‘θεραπευθεί’ ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός τότε μπορούμε να ξανασυζητήσουμε με νηφαλιότητα το εν λόγω θέμα.
Πάντως αν η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη τότε η διεύρυνση κι η απελευθέρωση της σεξουαλικής ελευθερίας των εφήβων -χωρίς την καταδίωξη των γονέων και την κατακραυγή της κοινωνίας- θάπρεπε νάναι η πρώτη προτεραιότητα των ψευτοπροοδευτικών. Αλλά δεν είναι. Πράγματι αν οι έφηβοι έχουν ομαλή σεξουαλική ζωή, τότε δεν προσφεύγουν σε ομοφυλοφιλικά υποκατάστατα. Όμως η ιδέα αυτή και μόνο, κάνει τους ψευτοδημοκράτες και ψευτοφιλελεύθερους να ανατριχιάζουν.