Είναι φανερό ότι η Αίγυπτος είναι στο χείλος του εμφυλίου πολέμου και 
παραδομένη στην σύγκρουση και την αιματοχυ σία. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτό είναι αποτέλεσμα της επέμβασης του στρατού και της ανατροπής του εκλεγμένου προέδρου Μόρσι. Παραγνωρίζουν όμως ότι η αναταραχή και η αιματοχυσία άρχισαν πριν την επέμβαση και ότι εκατοντάδες χιλιάδες Αιγύπτιοι διαδήλωναν επί μέρες κατά του ισλαμικού καθεστώτος. Στην πραγματικότητα αιτία είναι ο βαθύς διχασμός της Αιγυπτιακής κοινωνίας.

Οι ισλαμιστές-όπως και όλοι οι θρησκευτικοί φονταμενταλιστές -δεν μπορούν να ανεχθούν άλλο τρόπο ζωής από τον δικό τους. Τέτοια φαινόμενα έχουμε και στον χριστιανικό κόσμο. 
Η υστερική στάση της Ρωσικής Εκκλησίας κατά της ομοφυλοφιλίας έχει δημιουργήσει εκεί μια ομοφοβια στα όρια του φασισμού.

Παράλληλα στην Αίγυπτο έχει δημιουργηθεί ένα ισχυρό κοσμικό κομμάτι της κοινωνίας που δεν ανέχεται να του αλλάξουν τον τρόπο ζωής του.Συν η παρουσία της ισχυρής μειοψηφίας των κοπτών.

Τα δυο αυτά κομμάτια είναι δύσκολο να συνυπάρξουν. Σε τέτοιες κοινωνίες η αρχή της πλειοψηφίας δεν είναι αρκετή για την θεμελίωση της Δημοκρατίας. Το στοίχημα για την Αίγυπτο στην μεταβατική περίοδο είναι η εξεύρεση συνταγματικών ρυθμίσεων και η δημιουργία μηχανισμών επιβολής τους που θα επιτρέπουν σε κάθε κομμάτι της Αιγυπτιακής κοινωνίας να ζει συμφώνα με τις πεποιθήσεις του και τον τρόπο ζωής που επέλεξε χωρίς να θέλει να τα επιβάλει στους υπόλοιπους.

Σαφέστατα είναι δύσκολη η εξεύρεση αυτών των ισορροπιών. Αν πετύχουν όμως θα δημιουργήσουν ένα νέο ιστορικό παράδειγμα μια και η Αίγυπτος είναι χώρα οδηγός στον Αραβικό κόσμο.

Αν δεν τα καταφέρουν η άβυσσος του εμφυλίου ανοίγεται στην Αίγυπτο και ο απόηχος της θα καλύψει όλη την περιοχή.