ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ έχει ο Γιαννάκης Αντετοκούνμπο με τον Βύρωνα Πολύδωρα; Και ο Μάκης Βορίδης; Μπορεί, άραγε, να κάτσει στο ίδιο τραπέζι με την Αφροδίτη Αλ Σάλεχ;

Την ίδια ώρα που η ΝΔ συγκυβερνά με το ΠΑΣΟΚ και ο πρωθυπουργός υποδέχεται στο Μαξίμου έναν μετανάστη που τιμά την Ελλάδα στο NBA, στελέχη του κόμματος ανακαλούν από το κομματικό χρονοντούλαπο τα πιο σκουριασμένα αντιπασοκικά στερεότυπα, ενώ κάποιοι άλλοι, κάνοντας το επιπλέον βήμα, κλείνουν το μάτι – μήπως και το γόνυ; – στη Χρυσή Αυγή…

Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι στην πολιτική αγορά καθείς διαμορφώνει το στυλ και τη μετοχή του. Υπό αυτή την έννοια, τόσο η παρέμβαση του Βορίδη όσο και δημόσιες θωπείες του Πολύδωρα στην ακροδεξιά, υπογραμμίζουν την προσωπική επιλογή τους να εκπροσωπήσουν την original Δεξιά και να αυξήσουν την εκλογική επιρροή τους στη β΄περιφέρεια της Αθήνας, όπου και οι δύο εκτίθενται.

ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ εξήγηση… Αλλά όχι η μόνη. Όλες αυτές οι ειδικές πολιτικές πλατφόρμες που διαμορφώνουν νέοι και παλαιότεροι ένοικοι της “γαλάζιας” πολυκατοικίας, δεν υποδηλώνουν μόνο προσωπικές στρατηγικές. Υπογραμμίζουν, παράλληλα, με ηχηρό τρόπο μία σύγχυση στρατηγικού χαρακτήρα, καθώς η ΝΔ εμφανίζεται να φλερτάρει άλλοτε ως δύναμη συντηρητικής μετριοπάθειας με τον μεσαίο πολιτικό χώρου και άλλοτε ως κόμμα που έρχεται από το παρελθόν με το ακροατήριο της σκληρής Δεξιάς.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ, οι μεγάλες πολιτικές οικογένειες για να μακροημερεύσουν απαιτείται να είναι πολυσυλλεκτικές. Τους το επιτρέπει, άλλωστε, η συγκολλητική ύλη της εξουσίας. Κοινή στέγη, ωστόσο, δεν σημαίνει… κοινόβιο. Σημαίνει πολιτική συγκατοίκηση, στη βάση μιας κοινής στρατηγικής, κοινή κατεύθυνση, κοινά αποδεκτές συμμαχίες.

ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΟΥΜΕ με άλλα λόγια, η ΝΔ δεν μπορεί να είναι και με τον χωροφύλαξ (της ακροδεξιάς) και με τον αστυφύλαξ (της κεντροδεξιάς). Πατώντας σε δύο βάρκες, το μόνο βέβαιο είναι ότι κάποια στιγμή θα βρεθείς μέσα στο νερό…