Οι εκλογές για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ σήμερα, συνιστούν ένα πολιτικό εγχείρημα με ευρύτερες διαστάσεις. Μια χώρα με τις δικές της ανάγκες/ιεραρχήσεις κλπ, ένα κίνημα με την δική του διαδρομή κατακτήσεις/υστερήσεις. Το εκτόπισμα της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, φθίνει-αλλά δεν προβάλλει μια άλλη, πειστική, εναλλακτική πρόταση. Τρία χαρακτηριστικά για όσους συμμετέχουν στην διαμόρφωση μιας στρατηγικής ή και έχουν (ή δεν έχουν) το δικαίωμα της ψήφου σήμερα, ή και απλά ενδιαφέρονται εν γένει για την πολιτική:

1. Το ΠΑΣΟΚ είναι ένας πολιτικός χώρος που ενδιαφέρεται να ασκήσει εξουσία-δεν είναι κόμμα διαμαρτυρίας, όπως λχ το ΚΚΕ. Για να κερδίσει ξανά την πλειοψηφία χρειάζεται να διαμορφωσει την πρόταση που θα κερδίσει την ΝΔ. Άρα, να σχηματίσει ιδέες, προτάσεις, πρόγραμμα που θα το θέσει σε διάλογο με τους κοινωνικούς φορείς, ικανό να κερδίσει τους περισσότερους. Τα παλιά πρότυπα προγράμματα δεν αρκούν, το ΠΑΣΟΚ έμεινε πίσω και οι ποικίλες κοινωνικές δυνάμεις που το ενίσχυσαν, το εγκατέλειψαν. Για πάντα; Μπορεί να γυρίσουν πίσω, εφόσον αυτό που θα διαμορφώσει ως πρόταση εξουσίας θα πείσει ξανά πλειοψηφικά ρεύματα.

2. Τι σχέδιο χρειάζεται το ΠΑΣΟΚ και ποιο πρόσωπο μπορεί να το φέρει στην πρώτη θέση; Ο ορισμός του πολιτικού πλαισίου: Η μετάβαση της ελληνικής κοινωνίας από το πελατειακό κράτος στο κοινωνικό κράτος, στο πλαίσιο μιας ολοένας και πιο ισχυρής ανοικτής (ελληνικής) κοινωνίας. Η απάντηση δεν θα πρόκύψει μόνο από τα ελλείμματα της διακυβέρνησης Μητσοτάκη: υποκλοπές, έλεγχος των ανεξάρτητων αρχών, αδιαφορία για τις κριτικές της ΕΕ για την κατάσταση του κράτους δικαίου, τον έλεγχο της ενημέρωσης, τις επιλογές της προχειρότητας όπως αυτή με τον νέο έλληνα Ευρωπαίο Επίτροπο (Τζιτζικώστας), δείγμα γραφής για το πόσο βάρος δίνει ο Κ. Μητσοτάκης στις ευρωπαϊκές πολιτικές. Οι κύριες απαντήσεις θα προκύψουν και από την ικανότητα της νέας ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ να ασκήσει επιρροή σε όσους ήταν και έφυγαν, στους νέους που ψηφίζουν όχι σε όλα, στις δυνάμεις της εργασίας ότι μπορεί με ρεαλιστική κυβερνητική πρόταση να βελτιώσει το επίπεδο ζωής τους. Για την Ελλάδα, είναι σκόπιμες οι μεταρρυθμίσεις στο κράτος. Είναι επιτακτική η εμπέδωση κανόνων στην επιλογή της ηγεσίας σε κρατικούς θεσμούς, καθώς και η ενίσχυση των ανεξάρτητων αρχών. Επί ΠΑΣΟΚ κορυφαίες επιλογές στους κορυφαίους στην Ευρώπη: Ν. Διαμαντούρος (Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής), Χ. Ροζάκης (αντιπρόεδρος ΕΔΑΔ), Β. Σκουρής (πρόεδρος στο Δικαστήριο ΕΕ), Λ. Παπαδήμος (αντιπρόεδρος ΕΚΤ). Τώρα η Ελλάδα έφτασε στην άλλη άκρη, την ανύπαρκτη. Επιπρόσθετα: οι πολιτικές για την ψηφιακή μετάβαση, η προοδευτική μεταρρύθμιση στην παιδεία, τα νέα θέματα, τουρισμός, υδάτινοι πόροι, ενέργεια κλπ.

3. Η Άννα Διαμαντοπούλου διαθέτει το πακέτο για να βάλει ξανά το ΠΑΣΟΚ στη θέση του οδηγού των εξελίξεων. Κάθε συγκυρία γεννά τις ανάγκες της, συνεπώς η ανασυγκρότηση ενός χώρου χρειάζεται μια ώριμη αρχή. Η Α. Διαμαντοπούλου έχει διαμορφώσει πακέτο από λύσεις για την προοδευτική διακυβέρνηση μέσα από το «Δίκτυο για την Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη». Με την πλούσια διεθνή και ευρωπαϊκή της εμπειρία, τις διαδυνδέσεις με πολιτικούς ηγέτες και πρόσωπα- κλειδιά στο ευρωσύστημα, προσθέτει ποιοτική διαφορά για εκλογικό άλμα  σε σύντομο χρόνο. Ασφαλώς το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται ηγεσία μακράς πνοής και όχι απλά έναν πρόεδρο που θα το οδηγήσει ξανά σε εκλογές στην επόμενη ήττα του από τον Κ. Μητσοτάκη...