Θα αρχίσω με μια προσωπική εξομολόγηση. Το διάστημα της ολιγόχρονης παραμονής μου στο ΠΑΣΟΚ, δεν ήταν και πολύ ευχάριστο. Για έναν άνθρωπο με τις αξίες και το ήθος της ανανεωτικής αριστεράς, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα μέσα στο ΠΑΣΟΚ, ήταν αποπνικτική. Κάτω από μια κρούστα εκσυγχρονισμού και μεταρρυθμισμού, έβραζε ο λαϊκισμός. Η αλαζονεία των στελεχών και η νοοτροπίες των μελών, δεν σου άφηναν χώρο να υπάρξεις. Ειδικά, μετά την εσωκομματική εκλογή του 2007, ο ρεβανσισμός των Παπανδρεϊκών και η έλλειψη συντροφικότητας και αλληλεγγύης των Βενιζελικών, έκαναν την κατάσταση αφόρητη.
Όμως δεν συνηθίζω να διαμορφώνω τις πολιτικές μου απόψεις με βάση πικρίες και συναισθηματισμούς, αλλά με βάση αυτό που θεωρώ συμφέρον της χώρας. Από αυτή την άποψη, με βρίσκουν αντίθετο απόψεις που βλέπουν την ισχυροποίηση της ΔΗΜΑΡ να περνά από τη μεγάλη αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ. Στο κείμενο υποστήριξης στη ΔΗΜΑΡ, που υπογράψαμε στελέχη του εκσυγχρονιστικού και μεταρρυθμιστικού χώρου, αναφερόταν ως στόχος η ενίσχυση, μέσα από την υποστήριξη αυτή, της προσπάθειας για σύγκλιση και ανανέωση της όλης κεντροαριστεράς. Και δεν νομίζω ότι ο στόχος αυτός υπηρετείται μέσα από την καλλιέργεια άκρως ανταγωνιστικών σχέσεων μεταξύ ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ και από τη θεώρηση της μεταξύ τους σχέσης ως μηδενικού αθροίσματος.
Αυτό, κατ’ αρχήν, γιατί δεν είναι βέβαιο ότι η μεγάλη αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ θα ενισχύσει μόνο την ΔΗΜΑΡ και όχι τις ποικίλες εκφράσεις του αντιευρωπαϊσμού και του φαιοκόκκινου μετώπου. Και αυτό θα ήταν η απόλυτη καταστροφή για τη χώρα, σε μια στιγμή που η κυρίαρχη αντίθεση είναι μεταξύ δυνάμεων του ευρώ και δυνάμεων της δραχμής. Έπειτα, πρέπει πάση θυσία να αποτραπεί αυτοδυναμία της Ν.Δ. Οι ακροδεξιές θέσεις που διατυπώνει ο κ. Σαμαράς, προδιαγράφουν ένα απίστευτο πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό πισωγύρισμα για την Ελλάδα.
Η χώρα όμως, πρέπει να κυβερνηθεί. Και χρειάζεται πολύ ισχυρή κυβέρνηση για να εφαρμόσει τις συμφωνίες που έχει υπογράψει η χώρα μας με τους εταίρους της. Συμφωνίες που και ο Φώτης Κουβέλης θεωρεί δεσμευτικές για τη χώρα. Χρειάζεται λοιπόν ισχυρό ΠΑΣΟΚ, βασικός πόλος σε μια κυβέρνηση συνεργασίας.
Η εκλογή του Βαγγέλη Βενιζέλου στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ, είναι θετικό γεγονός, γιατί το τελευταίο διάστημα επέδειξε στη διαχείριση της επικίνδυνης κρίσης σοβαρότητα, αποτελεσματικότητα και αίσθηση καθήκοντος. Παράλληλα, χρειάζεται και ισχυρή ΔΗΜΑΡ. Με επεξεργασμένες, συγκεκριμένες προγραμματικές θέσεις, πολύ συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων. Είτε για να μετάσχει σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, είτε για να παίξει το ρόλο της υπεύθυνης αντιπολίτευσης μέσα στον ορυμαγδό των κραυγών του φαιοκόκκινου μετώπου.
Η ανανέωση και η σύγκλιση της κεντροαριστεράς, η διαμόρφωση μιας νέας προοδευτικής μεταρρυθμιστικής πλειοψηφίας, απαιτούν και ισχυρή ΔΗΜΑΡ και ισχυρό ΠΑΣΟΚ.
Ο Παύλος Αθανασόπουλος είναι δικηγόρος, στέλεχος της Κεντροαριστεράς