Η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Μ. Τσαβούσουγλου στην Ουάσιγκτων και η χθεσινοβραδυνή του συνάντηση με τον Αμερικανό ομόλογό του Αντ. Μπλίνκεν είναι δηλωτική πολλών πραγμάτων. Πρώτα απ’όλα η επιλογή του χρόνου/timing της επίσκεψης, ελάχιστους μήνες πριν τις εκλογές στην Τουρκία ( ορίσθηκαν ήδη για την 14η Μαίου), μπορεί να εκληφθεί ως σαφής στήριξη της Ουάσιγκτων στην επανεκλογή Ερντογάν στη λογική «καλύτερα το διάβολο που γνωρίζεις...». Δεύτερον, εμφανώς η Ουάσιγκτων θέλει να κρατήσει την Τουρκία στην αμερικανική/δυτική τροχιά έστω και με ενοχλητικές αποκλίσεις αυτόνομης πορείας ενίοτε.Η μεγάλη εικόνα στη τριγωνική σχέση Ελλάδα-ΗΠΑ-Τουρκία χρωματίζεται τώρα διαφορετικά . Η Αθήνα έχει τα τελευταία χρόνια υπερθεματίσει στην ενίσχυση των σχέσων με τις Ην. Πολιτείες ( μέχρι σημείου οιονεί εξάρτησης ή προστασίας...παρεξηγήσημης από την Τουρκία ) . Χωρίς αμφιβολία οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις είναι πολύτιμές και θα πρέπει πάντοτε να συντηρούνται σε υψηλό επίπεδο. Αλλά σε πλαίσιο συμμετρικότητας και όχι μέσα από μια θεωρηση-προσδοκία επίπεδου αντιτουρκισμού.Όχι δηλαδή μέσα από τη λογική ότι οι ΗΠΑ θα συνταχθούν κατά κάποιο τρόπο ανεπιφύλακτα στο πλευρό της Ελλάδας και εναντίον της Τουρκίας στην ελληνοτουρκική αντιπαράθεση. Ρηχότητες. Η βασική διαχρονική θέση της Ουάσιγκτων για συμμετρική, ισομετρική μεταχείριση Ελλάδας , Τουρκίας, ως δύο χωρών μελών του ΝΑΤΟ, παραμένει στον πυρήνα της αναλοίωτη τουλάχιστον για την administration και το ευρύτερο κυβερνητικό κατεστημένο. Είναι η πολιτική που έχει εκφρασθεί με λεκτικές παραλλαγές και διακυμάνσεις σε διαδοχικές επιστολές υπουργών εξωτερικών των ΗΠΑ πρός την Αθήνα ( Κίσσιγκερ, Πομπέο, Μπλίνκεν). Και επιβεβαιώθηκε με την συνάντηση στην Ουάσιγκτων των Μ. Τσαβούσουγλου, Αντ, Μπλίνκεν. Ο Λευκός Οίκος και το Στειτ Ντηπάρτμεντ θα προωθήσουν, όπως επιβεβαιώνεται, την πωληση των F-16 στην Τουρκία και θα εργασθούν για την υπέρβαση των εμποδίων που εγείρει το Κογκρέσσο και προσωπικά ο γερουσιαστής κ.Μενέντεζ( με άρση από πλευράς Τουρκίας του βέτο για την ένταξη Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ). Η Αθήνα κάπως αστάθμητα επένδυσε πολύ υψηλό πολιτικό κεφάλαιο στο θέμα της μη πώλησης των αεροσκαφών F 16 στην Τουρκία - αστάθμητα τόσο γιατί ήταν ένας εμφανώς ανέφικτος στόχος όσο και για τις άλλες πτυχές και παρενέργειες..
Η Αθήνα φαίνεται να αυτοπαγιδεύτηκε δε ένα αφήγημα που θέλει την Ελλάδα ως την πανίσχυρη χώρα-κλειδί στην περιοχή και την Τουρκία ως περίπου ανίσχυρη, ανυπώληπτη, άχρηστη για την διεθνή κοινότητα. Μόνο που τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι σε ότι αφορά την Τουρκία. Και οπσδήποτε οι ΗΠΑ δεν τα βλέπουν έτσι. Η Ουάσιγκτων ( πολιτικές, γραφειοκρατικές ελίτ) θεωρεί τη Τουρκία παρά τις πολλαπλές παρασπονδίες της, ως μία στρατηγικά αναγκαία, κομβική και χρήσιμη χώρα για πολλά θέματα ( Ουκρανία, Συρία, Αν. Μεσογείο, κ.α.) που δεν θα ήθελαν να χάσουν. Οι ΗΠΑ θέλουν τη Τουρκία ως χώρα-ανάχωμα στη Ρωσική επιρροή στο Καύκασο, Μ.Ανατολή, Λιβύη, κ.α. Το εύρος της ατζέντας των συζητήσεων Μπλίνκεν-Τσαβούσογλου το επιβεβαιώνει. Ωστόσο «τα δρώμενα» μεταξύ Τουρκίας-ΗΠΑ αν και χωρίς να ανταποκρίνονται στις υπερβολικές ελληνικές προσδοκίες μπορούν να λειτουργήσουν κατευναστικά στην ελληνοτουρκική αντιπαράθεση.
Πάντως η στενή πρόσδεση της χώρας στις ΗΠΑ φαίνεται να εξηγεί και την σχετική απροθυμία της Αθήνας να προωθήσει πολιτικές πρωτοβουλίες στην Ευρωπαική Ένωση ( ΕΕ) για ενεργότερο ρόλο της τελευταίας στην διευθέτηση της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης και προστασίας της κυριαρχίας , ακεραιότητας της χώρας.
Αστάθμητες προσδοκίες, ζημιογόνες παραλήψεις....
Πηγή: www.tanea.gr