Χρειάστηκε, τελικά η παρέμβαση του πρωθυπουργού για να ξανακινηθεί η διαδικασία απονομής της δικαιοσύνης σε μια υπόθεση που απασχολεί τη χώρα τουλάχιστον μία εικοσαετία. Χρειάζεται να πάει ο αρμόδιος υπουργός Δικαιοσύνης στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου προκειμένου να ζητήσει από την Εισαγγελέα Ξένη Δημητρίου να παραγγείλει την εκδίκαση των δύο υποθέσεων της Siemens που βρίσκονται στο ακροατήριο (ψηφιοποίηση παροχών του ΟΤΕ και δωροδοκία τέως κυβερνητικών στελεχών), κατ’ απόλυτη προτεραιότητα, όπως προβλέπει το άρθρο 30 παρ. 3 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, για υποθέσεις εξαιρετικής φύσης.
Και όλα αυτά μετά τον σάλο που προκλήθηκε από την απόφαση της Δικαιοσύνης να αναβάλει την εκδίκαση της τόσο σημαντικής υπόθεσης, παίρνοντας το ρίσκο να παραγραφούν αδικήματα που διαπράχθηκαν. Και αφού προηγήθηκαν διαξιφισμοί και βολές μεταξύ εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας για το ποιος φταίει.
Και αναρωτιέται ο μέσος πολίτης. Σε τί χώρα ζούμε; Μέσα στα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα, νιώθει πως τίποτε δε λειτουργεί. Ούτε η Δικαιοσύνη.
Είναι γνωστό πως η απόδοση της δικαιοσύνης στη χώρα μας προχωρά με ρυθμούς χελώνας και πολλές φορές, ακυρώνεται από την ίδια τη ζωή.
Είναι γνωστό – και το έχει επισημάνει και η τρόικα- πως ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί το δικαστικό μας σύστημα, δυσχεραίνει και ακυρώνει συχνά κάθε προσπάθεια ανάπτυξης, καθώς αρκετοί επενδυτές ή υποψήφιοι επενδυτές χάνουν τεράστια ποσά εν αναμονή δικαστικών αποφάσεων που τους αφορούν. Και για το λόγο αυτό αποφεύγουν να επενδύσουν στη χώρα μας.
Οι διαπιστώσεις αυτές έχουν γίνει πάρα πολλές φορές στο παρελθόν. Ωστόσο, το πολιτικό μας σύστημα λειτουργεί ως παρατηρητής ή δημοσιογράφος και απλώς καταγράφουν την πραγματικότητα, χωρίς ωστόσο να έχει γίνει καμιά σοβαρή προσπάθεια να διορθωθεί η κατάσταση.
Τι κάνουν οι φορείς της Δικαιοσύνης; Κουβαλούν όλες τις παθογένειες του ελληνικού πολιτικού συστήματος και της ελληνικής κοινωνίας. Είναι εμφανές ότι αποτελούν μέρος της γενικότερης κρίσης. Φροντίζουν να λαμβάνουν αποφάσεις πχ αυξάνοντας τους μισθούς των δικαστικών, προκαλώντας τους πολίτες που βιώνουν συνεχείς μειώσεις, αλλά καθυστερούν την απόδοση δικαιοσύνης σε άλλες πολύ πιο σημαντικές υποθέσεις.
Και χρειάζεται η παρέμβαση του πρωθυπουργού και του αρμόδιου υπουργού για να κινηθούν διαδικασίες που προβλέπει το άρθρο 30 παρ. 3 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, για υποθέσεις εξαιρετικής φύσης.
Και κάτι ακόμη. Χρειάστηκε να οδηγηθεί σε αδιέξοδο και να προκαλέσει την κοινή γνώμη η αναβολή της υπόθεσης Siemens για να κινηθεί η διαδικασία που προβλέπεται; Δεν υπήρξε κανείς που θα μπορούσε να προλάβει, ώστε να να μην εκτεθεί για άλλη μια φορά το δικαστικό μας σύστημα;
Δημοσιεύεται και στην ιστοσελίδα του «Αθήνα 9.84»