Παράξενη εποχή αλήθεια …
Εποχή προσωπικού και συλλογικού επαναπροσανατολισμού.
Έγραφα πριν από όχι πολύ καιρό ,
Ήρθαν ξανά καιροί που θα κριθούμε όλοι, πολίτες, πολιτικοί αλλά και όσοι έχουμε δημόσιο λόγο.
Θα κριθούμε για αυτά που λέμε αλλά και για αυτά που φοβηθήκαμε να πούμε.
Θα κριθούμε για αυτά που γράφουμε αλλά και για αυτά που δεν τολμήσαμε να γράψουμε.
Θα κριθούμε για τις λύσεις που ξέραμε αλλά δεν τις προτείναμε.
Θα κριθούμε που συνεχίσαμε να θυσιάζουμε την αλήθεια για τη σκοπιμότητα.
Θα κριθούμε που συνεχίσαμε να αντιγράφουμε το διάτρητο παρελθόν μας και να γράφουμε ατάκες αντί να προτείνουμε λύσεις.
(Ήρθαν ξανά καιροί, 22/01/2019)
Εδώ είμαστε λοιπόν.
Το ακαδημαϊκό άσυλο καταργήθηκε … τα πανεπιστήμια έπαυσαν να είναι χώροι στους οποίους η πολιτεία δεν δικαιούται να επέμβει χωρίς ειδική άδεια.
Η δημόσια συζήτηση για την δια νόμου κατάργησή του, περιορίστηκε στο πλαίσιο που έθετε η πολιτική επικαιρότητα και οι κομματικές σκοπιμότητες.
Για τη δική μου πολιτική αισθητική η κατάργηση του ακαδημαϊκού ασύλου δεν είναι παρά το μέτρο της αποτυχίας μας … και είναι μεγάλη η αποτυχία μας.
Είναι μεγάλη όχι γιατί δεν καταφέραμε να το προστατεύσουμε αλλά γιατί επιτρέψαμε να μετατραπεί από άσυλο ιδεών σε άσυλο βιαιοπραγιών και καταστροφών.
Είναι μεγάλη όχι γιατί δεν μπορέσαμε να αποτρέψουμε την κατάργησή του αλλά γιατί επιτρέψαμε να καταλυθεί από μικρές οργανωμένες ομάδες.
Είναι μεγάλη όχι γιατί συμφωνήσαμε στην κατάργησή του αλλά γιατί επιτρέψαμε να καταστεί έρμαιο κομματικών σκοπιμοτήτων και να εκφυλιστεί.
Είναι μεγάλη η αποτυχία μας όχι γιατί χαρήκαμε με την κατάργησή του, αλλά γιατί την χειροκρότησε η πλειονότητα της κοινωνίας, της ακαδημαϊκής κοινότητας, των φοιτητών.
Δεν είναι όμως μόνον αυτό …μαζί με το άσυλο καταργήσαμε και την κοινή λογική.
Διαβάστε το περίφημο πλέον άρθρο 64 στην τελική του διατύπωση,
Άρθρο 64
Ακαδημαϊκές ελευθερίες – Αναβάθμιση της ποιότητας του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος
- Στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Α.Ε.Ι.) κατοχυρώνεται και προστατεύεται η ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και τη διδασκαλία, η οποία αποτελεί θεσμική εγγύηση της αδέσμευτης και απαραβίαστης επιστημονικής σκέψης, έρευνας και διδασκαλίας.
- Η ακαδημαϊκή ελευθερία, καθώς και η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών, προστατεύονται σε όλους τους χώρους των Α.Ε.Ι., έναντι οποιουδήποτε προσπαθεί να τις καταλύσει ή περιορίσει.
- Εντός των χώρων των Α.Ε.Ι. οι δημόσιες αρχές ασκούν όλες τις κατά νόμο αρμοδιότητές τους, συμπεριλαμβανομένης της επέμβασης λόγω τέλεσης αξιόποινων πράξεων».
αναφέρει τα προφανή … νομοθετήσαμε όσα αναφέρει ο θεμελιώδης νόμος της χώρας μας αναφορικά με τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα!!!
Νομοθετήσαμε το Σύνταγμα !!!
Το άρθρο 64 χρειάζεται να υπάρχει για να καθιερώνει το ακαδημαϊκό άσυλο, να ορίζει δηλαδή τα πανεπιστήμια ως νησίδες με διαφορετικά χαρακτηριστικά από την υπόλοιπη επικράτεια, αν αυτό δεν συμβαίνει το άρθρο 64 δεν έχει λόγο ύπαρξης … παρά μόνο ως αποδεικτικό της αποτυχίας μας.
Παράξενη πράγματι εποχή … εποχή απωλειών όσων δεν προστατεύσαμε … αναρωτιέμαι τι έχει σειρά … η ειρήνη μήπως;