H ελληνικότητα ήταν ο «δαίμονας» ή ο «άγγελος» για την τέχνη (σας); — απαντά η Χριστίνα Δημητριάδη

Θα έλεγα ήταν και είναι και τα δύο. Και δαίμονας και άγγελος.

Η οικογένειά μου είναι μια παράτυπη γραμμή που ξεκινάει από ένα μικρό νησί, ψηλά στη Βόρεια Θάλασσα, και καταλήγει σ’ ένα μικρό χωριό έξω από την Κωνσταντινούπολη.

Προ κρίσης δήλωνα υπήκοος Ευρωπαία με δυο διαβατήρια και τα δυο το ίδιο χρώμα, το ένα με σκληρό ανθεκτικό κάλυμμα και το άλλο με μαλακό ευάλωτο.

Η έννοια της ταυτότητας είναι ένα από τα βασικά θέματα που απασχολούν το έργο μου.

Kατασκευάζω, αποδομώ, ξανα-δομώ την έννοια της ταυτότητας, πρώτα μέσα στον οικογενειακό κύκλο και μετά στον κοινωνικό.

Η ευρωπαϊκή κρίση άλλαξε όμως δραματικά την ευρωπαϊκή ταυτότητα…

Διαβάστε τη συνέχεια στο dim/art

Κάθε εβδομάδα ένας εικαστικός καλλιτέχνης απαντά στο ερώτημα του dim/art «H ελληνικότητα ήταν ο «δαίμονας» ή ο «άγγελος» για την τέχνη (σας);» Επιχειρούμε δι’ αυτής της οδού να επαναφέρουμε ένα ερώτημα για τον νεοελληνικό πολιτισμό που τέθηκε ήδη αρκετές φορές και που αποτέλεσε κεντρικό μάλλον άξονα των αναζητήσεων της γενιάς του ’30 και να δούμε, βάσει των απαντήσεων, εάν έχει νόημα να τίθεται ξανά, με νέους όρους και σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες ή αν έχει ξεπεραστεί οριστικά. Πώς απαντούν «νεότεροι» και «παλαιότεροι» καλλιτέχνες σε μια ερώτηση που βασάνισε μια ολόκληρη γενιά, αυτήν του 1960, αλλά και παγίδευσε τη σύγχρονη ελληνική τέχνη και λογοτεχνία;
Επιμέλεια: Δρ. Δωροθέα Κοντελετζίδου, ιστορικός/θεωρητικός τέχνης.

* * *

Στο «Cafe dim/art» γίνονται διαδικτυακές συναντήσεις σύγχρονων ελλήνων συγγραφέων και λογοτεχνών.

Εδώ άλλες αναρτήσεις από το Cafe dim/art