Πριν από 10 ακριβώς χρόνια ένας σοβαρός άνθρωπος με ισχυρές πεποιθήσεις, στοχοπροσηλωμένος και εργατικός, ο πιο επιτυχημένος κεντροαριστερός πρωθυπουργός που γνώρισε αυτή η χώρα, ο Κώστας Σημίτης, έδινε τη θέση του στην πρωθυπουργία της χώρας, στον άνθρωπο που με τις πράξεις και τις παραλείψεις του συνέβαλε αποφασιστικά στην εθνική καταστροφή που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Τον Κώστα Καραμανλή.
.
Είχαμε την ευκαιρία τα τελευταία δέκα χρόνια να αλλάξουμε τη ζωή μας και δεν το κάναμε, έτσι όπως θα μπορούσαμε. Είχαμε ένα πολιτικό σύστημα που λειτούργησε ως επιταχυντής της ολικής κρίσης Η κρίση βρήκε τη χώρα ανοχύρωτη και απροετοίμαστη σε επίπεδο εξουσίας, οικονομίας, κοινωνικών δομών και κυρίως νοοτροπίας. Λίγοι μπήκαν στον κόπο να εξηγήσουν με ειλικρίνεια την είσοδό μας σε μια σκληρή πραγματικότητα. Και ακόμα λιγότεροι μπόρεσαν να ακούσουν, αφού οι φωνές του λαϊκισμού και της αντίδρασης ήταν πολλές .
.
Ο Νίκος Θέμελης, ένας υπέροχος άνθρωπος , συγγραφέας και πολιτικός, που τόσο λείπει ειδικά σε αυτή τη συγκυρία και αν ήταν εδώ τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν πολύ διαφορετικά, είχε πει σε μια από τις τελευταίες ομιλίες του « Οι καιροί μας καλούν σε αναμετρήσεις. Δεν μας λείπουν οι ιδέες ούτε οι άνθρωποι. Λείπει η σπάνια συγκυρία όπου όλοι μαζί θα πέσουν ενσυνείδητα και ομόψυχα σε μια προσπάθεια να κινητοποιήσουν την κοινωνία.»
.
Πιστεύω βαθειά και γι αυτό βρίσκομαι σήμερα εδώ, μέσα από την πολιτική κοινότητα «Μπροστά» και την πρωτοβουλία των «58» και είμαι σίγουρος ότι και εσείς, ότι από το χώρο της προόδου θα ξεπηδήσουν και οι ιδέες και οι άνθρωποι. Τοποθετούμαστε όλοι σε μια ιστορική στιγμή που οφείλουμε να διαθέσουμε όλη μας τη δύναμη για να αντιμετωπίσουμε την κρίση αλλά παράλληλα να σχεδιάζουμε συλλογικά για ένα καλύτερο μέλλον, Δηλαδή για το πώς
σε 10χρόνια από σήμερα θα είμαστε ένα αναπτυγμένο κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά Κράτος . Πώς θα δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο όπου ο καθένας θα αισθάνεται ότι μπορεί να πετύχει όσα επιδιώκει και ονειρεύεται.
.
Για να μπορέσουμε να δώσουμε ιστορικότητα στο παρόν επικαιροποιώντας το παρελθόν χρειάζεται πρώτα να απαντήσουμε στα αίτια που οδήγησαν την κοινωνία στο σημερινό αδιέξοδο. Για αυτά έχουν γραφεί και λεχθεί πολλά.
.
Για να έχει ,όμως, επιτυχία η Δημοκρατική Παράταξη, η Ελιά μας, να μπορέσει δηλαδή να κινητοποιήσει την κοινωνία σε μια προοδευτική κατεύθυνση θα πρέπει να ορίσει και να μιλήσει και πάλι για το ποιες αξίες προασπίζεται. Συνολικά ως προοδευτικοί πολίτες να αντιληφθούμε τις εγχώριες και παγκόσμιες αλλαγές και να επαναπροσδιορίσουμε ποιος είναι ο αδύναμος, ποιος χρειάζεται προστασία, πώς πετυχαίνουμε την κοινωνική συνοχή.
.
Οι σταθερές μας αξίες πρέπει να συμπληρωθούν με νέες ιδέες χωρίς, όμως, να επιδιώκεται μια επιστροφή στο παρελθόν που καταλήγει να είναι αδιέξοδη μιας και στηρίζεται στη συστηματική αγνόηση των προβλημάτων από ανθρώπους που δεν μπορούν να διαμορφώσουν νέες αντιλήψεις.
.
Οι νέες ιδέες μπορούν να οδηγήσουν σε μια ηγεμονία του προοδευτικού χώρου, μόνο όταν αυτές είναι πειστικές και αντιμετωπίζουν με ορθολογικό τρόπο τον κανόνα και τις εξαιρέσεις. Η αποκατάσταση της ηθικής στην πολιτική, έχει ιδιαίτερη σημασία για την προοδευτική διακυβέρνηση αφού εμπεριέχει ηθικά προτάγματα και απαιτεί την ατομική ευθύνη μέσα σε ένα πλαίσιο κοινωνικής συνευθύνης, χωρίς η ίδια η διακυβέρνηση να αποτελεί προϊόν μιας ηθικής αντίληψης.
.
Ας συζητήσουμε και να αποφασίσουμε:
.
Πώς ,ειδικά τώρα, αντιμετωπίζουμε την ανισότητα που υπονομεύει την αλληλεγγύη; Πώς θα αποτρέψουμε την περαιτέρω υποβάθμιση δημοσίων υπηρεσιών, αγαθών και θεσμών, των χώρων συνάντησης πολιτών με διαφορετική κοινωνική προέλευση; Και κυρίως πως αντιμετωπίζουμε τα πολλά αίτια της υστέρησης της ελληνικής κοινωνίας. Δηλαδή, Νοοτροπίες και Συμπεριφορές μέσα από μια Πολιτισμική Ανατροπή. Ναι, μπορούμε να συζητήσουμε πλέον ανοιχτά και με τα διδάγματα πολύ πρόσφατα, για το ποιοι είμαστε, που θέλουμε να ανήκουμε, τι αναθεωρούμε, τι αφήνουμε και τι επιδιώκουμε, βλέποντας την αδυναμία μιας κοινωνίας που δεν έγινε τελικά ποτέ αυτοδύναμη και δεν συμφιλιώθηκε ποτέ με τον εαυτό της. Προφανώς, ένα νέο εθνικό αφήγημα δεν εξαντλείται στην παιδεία και τον πολιτισμό μας. Αφορά τη θέση μας στο κόσμο, τη λειτουργία της δημοκρατίας μας, το παραγωγικό μας μοντέλο, κοινωνικές συμφωνίες για πολιτικές στήριξης, πώς δημιουργούμε μια κοινωνία ευκαιριών και ισότητας , μια δίκαιη κοινωνία.
.
Όμως , η παιδεία και μόνο αυτή μπορεί να διαχέει μια αξιακή κολτούρα σε όλο και πιο πολλούς. Μια παιδεία που δεν περιορίζεται στο χώρο της εκπαίδευσης αλλά έχει να κάνει με τους διαμορφωτές κοινής γνώμης, τα νέα κοινωνικά κινήματα, τις κινήσεις πολιτών και βέβαια το πολιτικό παράδειγμα ,με ό,τι αλλαγές αυτό συνεπάγεται στο πολιτικό σύστημα και τον Καταστατικό Χάρτη της χώρας.
.
.
Από την επεξεργασία και δημόσια υπεράσπιση αυτών των αξιών και ιδεών θα προκύψουν και οι άνθρωποι που θα συγκροτήσουν την Παράταξη. Μια παράταξη που ναι σήμερα κάνει το ξεκίνημά της, ελπιδοφόρο και απαραίτητο. Η παράταξη όμως δεν μπορεί να μείνει ένα απλό άθροισμα συλλογικοτήτων.
.
Όλοι μιλανε πλέον για πολιτικές για τους νέους ανθρώπους και για νέους ανθρώπους στην πολιτική.Ο εντοπισμός « μιας κάποιας λύσης» σε μια συγκεκριμένη γενιά και η ανάδειξη ενός γενεακού χάσματος ίσως αποτελεί σημάδι σημαντικής υστέρησης μιας κοινωνίας.
.
Αναγνωρίζουμε όλοι και σεβόμαστε τους κόπους και θυσίες όλων των γενεών, την πείρα τους και όσα αυτές κόμισαν και κομίζουν χωρίς όμως να θέλουμε με την αρνητική τους κληρονομιά. . Αναγνωρίζουμε, όμως, και την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί γύρω μας και αναγκαστικά η όποια ανάλυση περνάει μέσα και από αυτή. Μια πραγματικότητα που διαμορφωνόταν στη χώρα αλλά και σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό νότο δημιουργώντας νέες ανισότητες, απομόνωση και διεύρυνση του αριθμού όσων βρίσκονταν εκτός συστήματος, παραγωγής, εργασίας, πολιτικής κοκ, εξέλιξη για την οποία η Ευρώπη φέρει και αυτή μεγάλη ευθύνη.
.
Η χώρα μπορεί να ξεπεράσει την κρίση αν η αποδεδειγμένη ικανότητα λίγων δυστυχώς προσώπων συνδυαστεί με την ανάδειξη νέων δυνάμεων στην πολιτική εκπροσώπηση της κεντρικής γενιάς.
.
Μπορεί να υπάρξει νέο εθνικό αφήγημα εάν δεν υπάρξουν νέα πρόσωπα που θα το συνδιαμορφώσουν;
.
Μπορεί να υπάρξει διάλογος για τις πολιτικές που θα υπηρετήσουν ή θα εξυπηρετήσουν το νέο αυτό αφήγημα αν δεν υπάρξουν νέα πρόσωπα που θα επανασυστήσουν δεσμούς εμπιστοσύνης με τους πολίτες, που θα προέρχονται από το χώρο της εργασίας και της καθημερινής ανάγκης για επιβίωση;
.
Μπορεί να υπάρξουν όλα τα παραπάνω αν δεν βγουν στο προσκήνιο συμπολίτες μας που βίωσαν και βιώνουν όσα συζητάμε σήμερα; Μπορούν να εφαρμόσουν ένα σχέδιο για τη χώρα πολιτικές δυνάμεις που δεν θα έχουν στην πρώτη γραμμή νέους αυτής της γενιάς;
.
Οι μεταρρυθμίσεις και οι μεγάλες αλλαγές απαιτούν κοινωνικές συμμαχίες και ηγέτες.
.
Σήμερα οι προϋποθέσεις αυτές φαίνεται ότι δεν υπάρχουν. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε νέες πολιτικές δυνάμεις που δεν ωραιοποιούν , δεν κρύβονται και μπορούν να συνθέσουν δημιουργικά. Δύσκολος δρόμος αλλά αναγκαίος.
.
Ελπίζω και πιστεύω ότι η Δημοκρατική Παράταξη, η Ελιά, και οι πολίτες που θα συμπραταχθούν με αυτή, θα επιλέξουν το δύσκολο μα απαραίτητο δρόμο της Ευθύνης.