Όταν ολοκληρώθηκαν οι ύμνοι της Εξοδίου Ακολουθίας, η Μητρόπολη Αθηνών φιλοξένησε μια μεγάλη πολιτική εκδήλωση στη μνήμη του Κώστα Σημίτη, αντάξια της στάσης ζωής, της πολυκύμαντης διαδρομής και της γενναιόδωρης προσφοράς του στην Ελλάδα. Οι σύντροφοι, οι συνοδοιπόροι, οι φίλοι αλλά και οι πολιτικοί αντίπαλοι του πρώην πρωθυπουργού που είχαν πλημμυρίσει τον ναό και τους γύρω χώρους άκουσαν ευλαβικά τους ομιλητές να αποτείουν φόρο τιμής σε έναν πολιτικό που τίμησε τα αξιώματα στα οποία εξελέγη, αφήνοντας βαθύ το αποτύπωμά του στην πορεία της χώρας αλλά και της Ευρώπης.
Ο Πρωθυπουργός υπογράμμισε τον σταθερό φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό του Κώστα Σημίτη, χάρη στον οποίο επετεύχθησαν κρίσιμες εθνικές συναινέσεις, την επιμονή του στον αποτελεσματικό τρόπο διακυβέρνησης καθώς και στην αγάπη του για τα γράμματα και τον πολιτισμό. Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αναφέρθηκε στη σύμπνοια του εκσυχρονιστικού εγχειρήματος με τις μεγάλες ιδέες της σοσιαλδημοκρατίας. Ο καθηγητής Γιάννης Βούλγαρης ανέδειξε την κομματική υπέρβαση των διακυβερνήσεων της περιόδου 1996-2004 οι οποίες, όπως είπε, έχουν μείνει στην ιστορία ως «Περίοδος Σημίτη».
Οι αναφορές αυτές, όπως και οι εγκωμιαστικές επισημάνσεις της Προέδρου της Δημοκρατίας και των άλλων ομιλητών έδωσαν καταλυτικές απαντήσεις σε όλους αυτούς που επιχείρησαν τις τελευταίες μέρες να λασπώσουν τη μνήμη του Κώστα Σημίτη. Μια εκστρατεία κατασυκοφάντησης του έργου του μακροβιότερου μέχρι σήμερα Έλληνα πρωθυπουργού εκπορευόμενη από ένα πρωτοφανές και ετερόκλητο μείγμα μισαλλοδοξίας και χυδαίου λαϊκισμού. Πρόκειται για εκείνους που δεν συγχώρεσαν στον πρωθυπουργό του εκσυγχρονισμού τη σταθερότητα στις απόψεις του καθώς και τη εμμονή του στην υλοποίησή τους.
Ποιο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ μπορεί να ξεχάσει την αποφασιστικότητα με την οποία ζήτησε την εκλογή του στην Προεδρία του ΠΑΣΟΚ, στη μάχη της διαδοχής του Ανδρέα Παπανδρέου, απορρίπτοντας τα σενάρια «συγκυβέρνησης» του κόμματος και τις παρελκυστικές εκκλήσεις «Έλα Κώστα, έλα Άκη, πάμε μαζί» που θα οδηγούσαν με μαθηματικό τρόπο στην πολιτική παραλυσία και την ήττα; Η καταλυτική του φράση από το βήμα του συνεδρίου «Αν δεν εκλεγώ Πρόεδρος θα παραιτηθώ από Πρωθυπουργός» ήταν ενδεικτική του τρόπου που αντιλαμβανόταν την πολιτική του ευθύνη.
Ποιος αριστερός μπορεί να ξεχάσει την ανοιχτή πρόσκληση που απηύθυνε ο Σημίτης, αμέσως μετά την ανάληψη των πρωθυπουργικών του καθηκόντων, από το βήμα του συνεδρίου του «Συνασπισμού», το 1996, για ισότιμη κεντροαριστερή συνεργασία; Ήταν η μεγαλύτερη ευκαιρία για τη συγκρότηση μιας ισχυρής κυβερνητικής Κεντροαριστεράς που έμεινε αναπάντητη από την τότε ηγεσία του «Συνασπισμού» που είχε πάρει ήδη άλλο δρόμο όπως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια και κόστισε ακριβά στη χώρα. Για την ενότητα της Κεντροαριστεράς συνέχισε να εργάζεται με συνέπεια σε όλη τη διάρκεια της θητείας του ο Κώστας Σημίτης.
Ποιος φιλοευρωπαίος πολίτης μπορεί να ξεχάσει την ένταξη στην ευρωζώνη - που έγινε με «χάλκευμένα» στοιχεία σύμφωνα με τους λάτρεις της δραχμής - χάρη στην οποία η χώρα στάθηκε όρθια στη μεγάλη οικονομική κρίση σε συνδυασμό με τη θαρραλέα στάση ορισμένων πολιτικών που πλήρωσαν και εξακολουθούν να πληρώνουν βαρύ προσωπικό πολιτικό κόστος; Και ποιος Κύπριος πολίτης μπορεί να ξεχάσει την ένταξη της χώρας του στην ΕΕ χωρίς να έχει προηγηθεί η λύση του κυπριακού προβλήματος; Είναι κρίμα που οι πολιτικοί που διαδέχθηκαν τον Σημίτη και τον Κληρίδη, σε Ελλάδα και Κύπρο, αντί να αξιοποιήσουν την ένταξη για να επιτύχουν μια βιώσιμη λύση, έχουν οδηγήσει το νησί μπροστά στο φάσμα των δύο κρατών.
Κι ακόμα, ποιος φιλελεύθερος άνθρωπος μπορεί να ξεχάσει τον σκληρό αγώνα που έδωσε ο Σημίτης για τη μη αναγραφή του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες απέναντι στο εκκλησιαστικό και το συντηρητικό κατεστημένο μιας χώρας στον καταστατικό χάρτη της οποίας η «ανεξιθρησκεία» εξακολουθεί να συνυπάρχει με την Ορθόδοξη Χριστιανική θρησκεία ως «επικρατούσα»; Τα συλλαλητήρια με τα λάβαρα της Αγίας Λαύρας και οι ουρές για τη συλλογή υπογραφών, μεταξύ των οποίων και κορυφαίων πολιτικών αξιωματούχων, δεν στάθηκαν ικανά να κάμψουν την αποφασιστικότητα ενός πρωθυπουργού που ήξερε να μάχεται ως την τελική νίκη.
Το όραμα του Κώστα Σημίτη για μια σύγχρονη, ισχυρή και δημοκρατική Ελλάδα στην καρδιά της Ενωμένης Ευρώπης είναι η μεγάλη παρακαταθήκη που άφησε πίσω του ο πρωθυπουργός που επέμενε να είναι χρήσιμος και όχι αρεστός. Ο σεβασμός στη μνήμη, το παράδειγμα και το έργο του είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής που του οφείλουμε.
Πηγή: www.tokarfi.gr