Παρακρατικό μαγαζί ιδιοκτησίας Τσίπρα

Θεόδωρος Ζαρέτος 26 Ιουν 2020

Eίναι βαθιά νυχτωμένοι όσοι πιστεύουν ότι Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ χρειάζονται το λεγόμενο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, ανεξάρτητα αν αυτό έχει ιστορικά εκπέσει σε ηθικό μειονέκτημα. 

 

Τι να το κάνουν άλλωστε;

Στους ψηφοφόρους του Κουτσόγιωργα, στους ΑΥΡΙΑΝΙΣΤΕΣ, στους Σταμουλοκολάδες, στους Φωτόπουλους, στους Καλφαγιάννηδες και σε κάθε λογής «ψεκασμένους» απευθύνονται πια.

Στην πλειοψηφία του 62% απευθύνονται, που η ηθική της είναι «ευρώ χωρίς Ευρώπη, λεφτά χωρίς δουλειά, όλα τα κιλά όλα τα λεφτά και κρατικοδίαιτες μπίζνες χωρίς ρίσκο και χωρίς κεφάλαιο». Αυτά εκπροσωπούν οι διεφθαρμένες συνδικαλιστικές κλίκες, ο αρουραίος Καλογρίτσας κι ο πόντικας Πετσίτης).

Αυτοί ψηφίζουν και στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα.

Κανένα λάθος λοιπόν δεν έκαναν και καμία αυταπάτη δεν είχαν ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας.

Ιδιαίτερα ο Τσίπρας.

 

Από κείνο το παλιό 3-4% ανθρώπων που τίμησαν την Αριστερά με την προσωπική ηθική και τον πολιτικό πολιτισμό τους, η συντριπτική πλειοψηφία, προβληματισμένη από τις γάτες Ιμαλαΐων, μουδιασμένη από τις κοσκωτάδικες απόπειρες χειραγώγησης των ΜΜΕ με τον κουμπουροφόρο Σαββίδη και τα βοσκοτόπια του σοσιαλ(η)στή Καλογρίτσα, έκπληκτη από τις δημόσιες «αγκαλίτσες» του Κατρούγκαλου με τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, οργισμένη  μπροστά στο βόθρο της σκευωρίας NOVARTIS και το παρακράτος του Μαξίμου, έχει στραφεί οριστικά προς το ΚΙΝΑΛ και την Νέα Δημοκρατία, μη θέλοντας να ακούσει κουβέντα πια για τον Τσίπρα.

 

Αλλά άσε αυτούς.

Υπάρχει έστω ένας ?Ελληνας με μυαλό στο κεφάλι του, που σήμερα πια πιστεύει ότι ο Τσίπρας δεν ήξερε τόσα χρόνια τίποτα γι αυτό το παρακράτος που με μεθοδικά βήματα στήθηκε τα χρόνια που ήταν ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ;

 

Μα τα ίδια τα στελέχη του ξέρουν ότι χωρίς το πρωθυπουργικό πράσινο φως ποτέ δεν θα τολμούσαν Παππάδες, Τζανακόπουλοι, Πολάκηδες και Παπαγγελόπουλοι να «τρέξουν» σενάρια άλωσης της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, τρομοκρατίας δικαστικών λειτουργών και ηθικής/πολιτικής εξόντωσης κάθε αξιόλογου πολιτικού τους αντιπάλου.

 

Λένε μερικοί «το 2015 έπαιξαν τη χώρα στα ζάρια».

Εντυπωσιακές φράσεις που κρύβουν την ουσία.

Από το 2010 προετοιμάζονταν να αμφισβητήσουν τον θεμέλιο λίθο του πολιτεύματος που είναι ο πεπερασμένος χρόνος της λαϊκής εντολής.

Γι αυτή την εξουσία καιγότανε η κυρία Τσίπρα με την idiotητα της «πρώτης κυρίας».

 

Και όλ? αυτά με το αζημίωτο συντρόφισσες και σύντροφοι!

«Γιατί ?ντάξει ρε παιδί μου να κάνεις και συ το δικό σου άουτ σόρσινγκ να κονομήσεις δε λέω, αλλά όχι και να βάζεις άλλη ατζέντα στο δικό μου μαγαζί.

Εκεί νο γκόου ρε φίλε, νο γκόου ρε, δε λέει»!

 

Όποιοι θυμάστε διαλόγους έγκλειστων κακοποιών που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, κάντε σύγκριση με το μαφιόζικο ιδιόλεκτο Παππά και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.

 

Εμείς είχαμε βγάλει τα δικά μας από τότε που ο Παππάς (το εξ απορρήτων μόνιμο κολλητάρι του Τσίπρα) είχε πάει ταξίδι στη Βενεζουέλα του αρχιδολοφόνου Μαδούρο, με τον Αρτεμίου, κείνον τον σκοτεινό Κύπριο «άρχοντα των offshore» για να εξασφαλίσουν (λέει) τρόφιμα και καύσιμα για τους Έλληνες, γιατί όπως όλοι είδαμε περισσεύανε τότε τα τρόφιμα στη Βενεζουέλα!

 

Από τότε ήτανε πολλά τα λεφτά… Άρη!

 

Σήμερα ο Τσίπρας κινητοποιεί τον μηχανισμό που λειτουργεί ως πλυντήριό του.

Από τη μία διάφορα Ποντίκια, θα μας παρουσιάζουν καθημερινά την εικόνα ενός Τσίπρα τάχα μου έτοιμου «να πάρει αποφάσεις και να αναδείξει στην πρώτη γραμμή νέα πρόσωπα ακηλίδωτα αφήνοντας τους Παππάδες στην δεύτερη γραμμή», άλλοι εξακολουθώντας να ζουν στο σύμπαν των ψευδαισθήσεών τους θα καλούν τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ «να κάνουν μία ειλικρινή(!) συζήτηση μεταξύ τους», ακόμα και άξιοι ακαδημαϊκοί λειτουργεί  να αυτογελοιοποιούνται επιχειρώντας να παρουσιάσουν την νεοσταλινική καμόρα ως mainstream σοσιαλδημοκρατία  διαχέοντας τις ευθύνες της σε όλο το πολιτικό σύστημα.

 

Το παραμύθι έγινε πια «παραμύθα».

Απευθύνεται μόνο σε εθισμένους στην πολιτική κοροϊδία.

Σε ανθρώπους που συνήθισαν να υποτιμά τη νοημοσύνη τους ένα πολυπλόκαμο σύστημα διαπλεκόμενων κρατικοδίαιτων απατεώνων που ξέρει πολύ καλά να επιλέγει και να στηρίζει τον πιο αδίστακτο και ταλαντούχο πολιτικό εκφραστή του.

 

Αυτό το σύστημα στηρίζει Τσίπρα πολύ  πριν από το 2015.

Αυτό το σύστημα επιχειρεί και σήμερα να τον κρατήσει όρθιο.