Το φλέγον ερώτημα στο Μαξίμου είναι αν ο πρωθυπουργός θα πρέπει να βγάλει επιχείλιο έρπη ή να βάλει γραβάτα. Στην κυβέρνηση μετράνε τι δημοσκοπικό όφελος θα τους αφήσουν 7 ημέρες καθυστέρηση στο κλείσιμο της συμφωνίας από το Eurogroup 15/6 μέχρι τη σύνοδο κορυφής 22/6. Θα αποδεχτούν όποιο σχέδιο τους προταθεί (ίδιο με αυτό που αρνήθηκαν), αλλά τους χρειάζεται να το παρουσιάσουν ότι κερδήθηκε ως αποτέλεσμα σκληρής διαπραγμάτευσης του πρωθυπουργού με τους εταίρους. Αντί να κλείσουν την αξιολόγηση στις 15 την κλείνουν στις 22 με την ίδια ακριβώς πρόταση. Αντί να την κλείσει ο Ευκλείδης θα την κλείσει ο Αλέξης, να παριστάνει ότι συνέβαλε στην επίλυση του θέματος. Είναι που δεν πέτυχε η τρολιά διαπραγμάτευση της κας Μπαζιάνα με την κα Λανγκάρντ.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του πινγκ πονγκ μνημονίου – αντιμνημονίου, για το χρέος και τα ελλείμματα, στις ερωτήσεις προς τους αντιπολιτευόμενους τσιπροσαμαράδες «εσείς τι θα κάνετε διαφορετικά» η απάντηση ήταν «μα εμείς θα διαπραγματευτούμε»! Ρωτούσες καλόπιστα «και εάν σας πουν όχι» και σου έριχναν τον μπακαλιάρο «ε δεν μπορούμε να σας πούμε τη μέθοδο γιατί θα την πληροφορηθούν οι αντίπαλοι» και έμενες κεραυνοβολημένος. Και μετά σε άρχιζαν στα τσαλιμάκια και τα κατηγορώ που τόλμησες και τους ρώτησες, «εσύ με ποιον είσαι, είσαι με τον Σόιμπλε ή είσαι με το λαό;». Τόσα χρόνια «διαπραγμάτευσης» ΝΔ, Πασόκ και Συριζανέλ κανένας πολίτης δεν έχει ενημερωθεί τι ακριβώς ζητάνε οι ελληνικές κυβερνήσεις στα Εurogroup (και δυστυχώς μάλλον κανένας πολίτης δεν κόβεται να μάθει). Ποιο είναι το σχέδιο, τι ζητάμε εμείς. Πληροφορούμαστε με ακρίβεια τι ζητάνε και τι προτείνουν οι εταίροι, αλλά ποιο είναι το σχέδιο που εμείς καταθέτουμε και τι ζητάμε παραμένει άγνωστο. Η απάντηση μάλλον είναι η πιο απλή. Δεν έχουμε κανένα κοστολογημένο πρόγραμμα και σχέδιο, αλλά ό,τι κάτσει. Οι ωραίοι έχουν χρέη. Χαρίστε μας ό,τι προαιρείσθε. Και εμείς θα το πουλήσουμε στους πολίτες ως αποτέλεσμα της σκληρής επαναδιαπραγμάτευσης.
Η «πολιτική» (και για την κυβέρνηση και για την αξιωματική αντιπολίτευση) είναι η εικόνα και η διαχείρισή της. Οι Συριζανέλ κυβερνούν με τον αυτόματο πιλότο του Καραμανλή του οκνηρού, μπορεί στην κυβέρνηση να μην έχουμε πρόταση δική μας για το χρέος αλλά οφείλουν να έχουν οι άλλοι! Εδώ και μέρες το Ποτάμι και ο εκπρόσωπός του κος Τσιόρδας βγάζουν σχεδόν την ίδια ανακοίνωση ζητώντας από την κυβέρνηση να πληροφορήσει τους πολίτες ποιο είναι το σχέδιό της στο ζήτημα του χρέους, με ποια πρόταση έχει κατέβει, τι ακριβώς ζητάμε από τους εταίρους, αλλά κανένα κυβερνητικό αυτί δεν πονάει. Ξέρουμε ποιο είναι το σχέδιο του ΔΝΤ, ποιο του Σόιμπλε, ποιο κατέθεσε η Γαλλία του Μακρόν, αλλά αγνοούμε το ελληνικό σχέδιο. Βλέποντας και κάνοντας! Η κυβέρνηση επιμένει στο σανό του «εμείς διαπραγματευόμαστε». «Οι δανειστές δεν είναι φίλοι μας, είναι απέναντί μας» πουλάει ο κος Τσίπρας στους ψηφοφόρους του, αποδίδοντας σε ιδεολογικό χάσμα την επιδίωξη των θεσμών «να πάρουν τα λεφτά τους πίσω». Το ότι ούτε μια χώρα από τις δανείστριες δεν συναινεί στο ελληνικό σχέδιο «κόψτε κάτι, καλέ κυρία» το τρώμε αμάσητο. Το ότι η Ελλάδα αντίστοιχα θα είχε την ίδια αντίδραση αν είχε δανείσει κάποια άλλη χώρα, το αφήνουμε επίσης αμάσητο.
Είναι γνωστό ότι δεν θα πάρουμε κάτι αξιοσημείωτο για το χρέος, στην πραγματικότητα διεκδικούμε μια δήλωση βιωσιμότητας του χρέους που χρειάζεται για να μετρήσουν την είσοδο στο QE μπας και στάξει κανένα ευρώπουλο. Αλλά μάλλον ούτε αυτό θα προλάβουμε. Η ομάδα Τσίπρα-Παππά-Καμμένου μετά το σενάριο too good to be true, πάνε στο σενάριο ότι θα μας βγάλει η Rothschild στις αγορές και θα δανειζόμαστε αέρα πατέρα με επιτόκιο επιτυχία ό,τι κάτσει κάτω από 6% (όχι δα με το «τοκογλυφικό»» 1,5% της τρόικας και του ESM) και ξεχνάμε μέτρα και αντίμετρα για να διορίσουμε ψηφοφόρους να κρατήσουμε ποσοστά στις εκλογές, γιατί είμαστε μικροί για αποστρατεία και πρόωρη συνταξιοδότηση. Το πώς οι Rothschild θα επηρεάσουν οίκους αξιολόγησης να βελτιώσουν τη βαθμολόγηση των ελληνικών ομολόγων και πώς θα πείσουν τους επενδυτές να ρίξουν χρήματα για την αγορά τους, είναι ένα μικρό πρόβλημα, αλλά εδώ πιστεύαμε ότι θα μας σβήσουν το χρέος, σε αυτό θα κολλήσουμε;
Και από την άλλη στη ΝΔ ψεκάζονται με το παραμύθι ότι είχαμε βγάλει τη χώρα στις αγορές το 2014, όταν με 4,95% δανειστήκαμε 3 δις από συγγενείς και φίλους, με τρελό σπρώξιμο από την ΕΕ για το success story telling Σαμαρά. Έτσι οι Συριζανέλ στους ψηφοφόρους θα πουλήσουν το παραμύθι κάτι πήραμε για το χρέος αλλά ο «παραπληγικός σακάτης κ.λπ. πολιτικά ορθοί χαρακτηρισμοί» Σόιμπλε δεν επέτρεψε περισσότερα, ότι η Ελλάδα επιμένει στην ενότητα της ΕΕ και ότι το μέτωπο του Νότου στάθηκε πλάι στον Τσίπρα, και εδώ είμαστε. Οι γάτοι Ιμαλαΐων που έγραφαν πριν 3 μήνες μυθιστόρημα ότι ο ανυποχώρητος Τσίπρας το ψάχνει για δραχμή, τώρα που έχει πει ναι σε όλα, τι νέα παπάτζα θα μας πουλήσουν; Κάπως έτσι και Επειδή το σενάριο γραβάτα δεν βγαίνει…, για να μη μείνει στενοχωρημένος και ο στιλίστας του κου Τσίπρα εναλλακτικά μια καλή λύση θα ήταν το παπιγιόν. Ίσως χρειαστεί να γράψει και κανένα επαναστατικό τραγούδι η κα Αφροδίτη Μάνου για τον «παραπληγικό»» αδόλφο να χορτάσουμε σανό και αχξιωπαίπχια.