Η παπική θητεία του Φραγκίσκου η οποία σφραγίστηκε από το παγκόσμιο πένθος που συνόδευσε την «επιστροφή του στον οίκο του Πατρός του» θα πλανάται επί μέρες σαν φάντασμα στην αίθουσα της Καπέλα Σιστίνα όταν οι έγκλειστοι καρδινάλιοι θα ψηφίζουν και θα ξαναψηφίζουν μέχρι να βγει λευκός καπνός. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν το επόμενο Habemus papam θα εκφράζει την παρακαταθήκη απλότητας και ανθρωπιάς που κληρονόμησε ο Πάπας Φραγκίσκος στην Καθολική Εκκλησία ή αν θα επικρατήσουν οι ίντριγκες των σκληρών δογματικών του Βατικανού. Είναι από τις λίγες ίσως φορές που το Άγιο Πνεύμα -που έχει και την ευθύνη της εκλογής…- θα κληθεί να απαντήσει σε τέτοιο τόσο κρίσιμο δίλημμα.
Τι ήταν εκείνο έκανε τον Πάπα Φραγκίσκο τόσο ξεχωριστό και αγαπητό στους πιστούς -και όχι μόνο- όλου του κόσμου; Ήταν το γεγονός ότι έφερε την Εκκλησία πιο κοντά στην κοινωνία και τα προβλήματά της όχι μόνο με τα λόγια των ευαγγελίων και της χριστιανικής διδασκαλίας αλλά με τις πράξεις και την προσωπική του στάση. Δεν περιορίστηκε, για παράδειγμα, σε γενικόλογες προσκλήσεις προς τους νέους αλλά πήγε ο ίδιος προς αυτούς πέφτοντας στα γόνατα, όταν χρειάστηκε, ζητώντας τους συγγνώμη για τις ανομολόγητες συμπεριφορές ορισμένων «αγίων πατέρων» της Εκκλησίας. Όπως δεν δίστασε να πάει στις φυλακές για να συναντηθεί με κρατούμενους ή σε ΚΥΤ προσφύγων για να δει πως ζουν ή, ακόμα, να πάει να συνομιλήσει με ιερόδουλες για τα προβλήματά τους.
Με τις πρωτοβουλίες του αυτές ο Πάπας Φραγκίσκος δεν άλλαξε τη φύση ενός αυστηρού θρησκευτικού δόγματος οχυρωμένου στα τείχη του Βατικανού, ωστόσο του αναγνωρίστηκε η προσπάθεια να προχωρήσει σε τολμηρές κινήσεις. Η παρουσία της μοναχής φίλης του μπροστά στο φέρετρο, για χάρη της οποίας «έσπασε» το πρωτόκολλο, όπως και ο διορισμός γυναικών σε διπλωματικά και άλλα αξιώματα στη διάρκεια της παπικής του θητείας αποτελούν σημαντικά βήματα τα οποία, ωστόσο, δεν αναιρούν το καθεστώς των διακρίσεων της Εκκλησίας του Χριστού σε βάρος των γυναικών. Άκαμπτες εξ άλλου εξακολουθούν να παραμένουν οι θέσεις της Εκκλησίας στα θέματα των αμβλώσεων και της ομοφυλοφιλίας.
Η αύρα μιας διαφορετικής συμπεριφοράς απέναντι στους πιστούς που έφερε ο Πάπας Φραγκίσκος στην Καθολική Εκκλησία δεν φαίνεται να επηρέασαν την Ορθόδοξη Εκκλησία πέραν των καλών προσωπικών σχέσεων μεταξύ του Πάπα και του Πατριάρχη Βαρθολομαίου που προχώρησαν σε μια σειρά κοινές διακηρύξεις. Επί της ουσίας, ωστόσο, η Εκκλησία της Ελλάδος εξακολουθεί να εκπλήσσει με τα μηνύματα που εκπέμπει συνεχώς τόσο με τις οπισθοδρομικές της θέσεις όσο και με τις απαράδεκτες συμπεριφορές αρκετών ιεραρχών της. Η παρέμβασή της στο θέμα της ψήφισης των δικαιωμάτων των ομόφυλων ζευγαριών καθώς και η πρόσφατη αποπομπή της κοπέλας από Μητροπολίτη λόγω των σκουλαρικιών που φορούσε παραπέμπουν περισσότερο σε μια «ορθόδοξη» τζιχάντ.
Διαβάστε τη συνέχεια
Πηγή: www.athensvoice.gr