Θα μπορούσε να είναι κουίζ, μία σπαζοκεφαλιά. Πόσες και ποιες είναι οι παθογένειες της χώρας που εμφανίζονται με την όλη υπόθεση Παντελή Παντελίδη. Ας προσπαθήσουμε να τις εντοπίζουμε.

Η κατακραυγή. ‘Σαν σκάρτη γκόμενα που τριγυρνάς στα κατεχόμενα’. Έχει κάτι το μεμπτό κατά των Κυπρίων; Εννοεί πως οι Κύπριοι είναι σκάρτες γκόμενες που τριγυρνάνε στα κατεχόμενα; Όχι βέβαια. Κι όμως βρέθηκαν ‘επώνυμα’ πρόσωπα που τον κατακεραύνωσαν και με την συνεπικουρία των ΜΜΕ έφτιαξαν μία μαζική κατακραυγή, μία υστερία εναντίον του.

Η αντί-κατακραυγή κι η αγιοποίηση. Τα ίδια παραπάνω πρόσωπα αντιμετώπισαν την Νέμεση τους εν συνεχεία. Μετά τον θάνατο του Π.Π. τα ίδια μέσα που τον ξεφώνιζαν, τώρα ξεφώνιζαν τους κατηγόρους του. Κι αγιοποιούσαν πλέον αυτόν που μία μέρα πριν έβριζαν και συκοφαντούσαν.

Η υποκρισία. Τα δε άλλα, τα λοιπά ‘επώνυμα’ πρόσωπα που μουρμούριζαν ή και σιωπηλά έδειχναν την ενόχληση τους για το εν λόγω τραγούδι πριν, τώρα ‘λύγιζαν’ από οδύνη για τον θάνατο του αγαπημένου τους συνάδελφου και ‘φίλου’.

Η ασέβεια. Και οι ίδιοι ‘φίλοι’ εν συνεχεία έσπευσαν να δείξουν την τηλεοπτική παρουσία τους στην κηδεία. Τις μούρες τους στις κάμερες. Με μαύρες πλερέζες και γυαλιά, για να κρύβουν τα πρησμένα μάτια τους από το κλάμα και τον σπαραγμό της απώλειας αυτού που μία μέρα πριν κακολογούσαν δημόσια ή ιδιωτικά.

Συνοψίζοντας για τα ΜΜΕ. Βλέπουμε την ολισθηρή τους πορεία.

Το μιντιακό λιντσάρισμα. Ένθεν κακείθεν. Όπως και στην περίπτωση του ‘ρατσιστή’ σεκιουριτά. Όπως στην περίπτωση Λαζόπουλου. Όπου έρχεται να λουστεί πλέον, αυτά που έκανε ο ίδιος προηγουμένως σε Κούγια, Πρέκα κ.α. Η ανάδειξη και η εκθείαση της υποκρισίας και της ασέβειας.

Η απόκρυψη. Τι πιο λογικό και φυσιολογικό από το να αποκρύπτεις τις τοξικολογικές εξετάσεις του νεκρού. Οι οποίες σημειωτέον είχαν αποτελέσματα μέσα σε μερικές ώρες. Κι έδειχναν τι αλκοόλ είχε στο αίμα του και τι άλλες ουσίες. Όμως από σεβασμό στη μνήμη του και για να μην διασυρθεί, δεν τα ανακοινώνουμε. Μιας και μας ενδιαφέρει ο νεκρός κι όχι οι χιλιάδες ζωντανοί που θα διαπαιδαγωγηθούν να μην οδηγούν πιωμένοι και χαπακωμένοι. Μιας και μας ενδιαφέρει να πουλήσουμε δίσκους σε αφελείς μιας και οι ευφυείς αντιλαμβάνονται πως όταν κρύβεις κάτι αυτό είναι μεμπτό. Εκτός κι αν οι αρχές έχουν την ανοησία να μην ανακοινώνουν καθαρές εξετάσεις και να αφήνουν την υποψία να πλανιέται.!

Η εγκληματική αμέλεια. Αν είχε σωθεί ο άτυχος Π.Π. κατά πάσα πιθανότητα να αντιμετώπιζε την κατηγορία της εγκληματικής αμέλειας για τα δύο κορίτσια που κουβαλούσε. Κι αν τύχαινε μάλιστα και κάποιο από αυτά σκοτώνονταν, τότε ούτε ψύλλος στον κόρφο του.

Οι κακοτεχνίες. Είναι πλέον σαφές πως ένα από τα κάγκελα στο πλάι του δρόμου είναι αυτό που σκότωσε τον Π.Π. και τραυμάτισε σοβαρά τη μία κοπέλα. Κατασκυές που φτιάχτηκαν για την προστασία των οχημάτων και των επιβατών επέφεραν το αντίθετο αποτέλεσμα. Σκότωσαν αυτούς που έπρεπε να προστατέψουν.

Συνοψίζοντας.για τις οδικές συνθήκες. Κατασκευαστικές κακοτεχνίες, θανατηφόρες αντί σωτήριες μπαριέρες, στροφές με ανάποδη κλίση, ανωμαλίες στο οδόστρωμα, παραπλανητική σήμανση των δρόμων. Σε συνδυασμό με την ανοχή στην επικίνδυνη και παραβατική συμπεριφορά των οδηγών, πλημμελή γνώση του ΚΟΚ, ασέβεια προς τους συνανθρώπους.

Ο αυτοδημιούργητος. Τι; Ε, όχι να πάει και σε Ωδείο. Αυτοδίδακτος. Η μαγική λέξη. Η απέχθεια των νεοελλήνων στην ημιμάθεια των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Όταν ένας ορθοπεδικός με 10 χρόνια σπουδές ιατρικής δεν μπορεί να ανατάξει μία εξάρθρωση και πρέπει να πας σε πρακτικό γιατρό ή ακόμη και σε βοσκό για να σου βάλει τα κόκαλα στη θέση τους, τότε τι εμπιστοσύνη μπορείς να έχεις σε σπουδές και σε σχολές;

Το παιδί. ‘Ένα παιδί’, ‘ένα νέο παιδί’. Τα ΜΜΕ για τον Π.Π. Έναν άνθρωπο 33 ετών. Έναν άντρα στην ακμή του. Χωρίς σύζυγο και χωρίς τέκνα. Απλούστατα διότι ήταν πολύ νέος για γάμο. Ο νεοέλληνας είναι φρούτο αργής ωρίμανσης.

Πάντοτε φταίει άλλος. Ο εμπειρογνώμονας της οικογένειας ήταν σαφής. Πρέπει να βρεθεί εάν πρόκειται για δολιοφθορά ή εγκληματική ενέργεια, είτε ενδεχομένως κάποιος τους έκλεισε τον δρόμο ή να πετάχτηκε κάποιο ζώο μπροστά τους. Αλλιώς δεν εξηγείται το πώς ένα όχημα -που σημειωτέον δεν έτρεχε πολύ και χωρίς αυτονόητα να φταίει ο οδηγός- απογειώθηκε κι αναποδογύρισε κάτω από την γέφυρα.

Συνοψίζοντας τα κοινωνικά κλισέ. Η απαξία της οργανωμένης μάθησης όπως αυτή υπάρχει με τις πλημμελείς δομές λόγω πελατειακών πρακτικών. Η έλλειψη αυτοκριτικής προσέγγισης των προβλημάτων. Η ανωριμότητα.

Συμπεράσματα.

– Ο άσχημος, εμετικός, ο αντιδραστικός ρόλος των ΜΜΕ. Ένας ρόλος τον οποίο περίπου υποχρεώθηκαν να παίζουν, από τα καθεστώτα στα οποία λειτουργούν.

– Οι διάφορες ψευτοπροοδευτικές εμμονές και κλισέ.

– Η εικονική λειτουργία των κρατικών δομών και υπηρεσιών.