Ηταν όντως εντυπωσιακή η σύμπτωση απόψεων του Αλέξη Τσίπρα με τον Βρετανό πρωθυπουργό Κάμερον στην απόρριψη της υποψηφιότητας Γιούνκερ. Οχι βέβαια ότι ασχολήθηκε κανείς στην Ευρώπη με τη δήλωση του γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά ακόμα θυμόμαστε τη θεσμικού χαρακτήρα δήλωση του Τσίπρα υπέρ της υποψηφιότητας του Γιούνκερ που πολλοί έσπευσαν να επιδοκιμάσουν ως στροφή στη λογική. Ηταν βέβαια δήλωση απευθυνόμενη προς τους έξω. Η νέα απότομη στροφή αφορά τους μέσα. Και εδώ δεν επιτρέπεται καμία επαφή με τη λογική ή την πραγματικότητα. Ο Γιούνκερ κατά τον ΣΥΡΙΖΑ Εσωτερικού είναι απλώς ο μνημονιακός εντολοδόχος της Μέρκελ.
Η πραγματικότητα είναι ότι η Μέρκελ ήταν αρχικά επιφυλακτική και αναζητούσε άλλη λύση. Η συμφωνία επήλθε με την υποστήριξη των Σοσιαλιστών, που έλαβαν υπόψη τους τρία πράγματα: αυτό καθαυτό το αποτέλεσμα, την ανάγκη για περισσότερη Ευρώπη, άποψη που συμμερίζεται ο Γιούνκερ, και τη δυνατότητα κάτω από τη δική τους πίεση να υπάρξει κάποια χαλάρωση στην πολιτική της λιτότητας. Ολα θα κριθούν στην πράξη, αλλά όλοι αναγνωρίζαμε και πριν από τις εκλογές ότι ο Γιούνκερ δεν είναι Μπαρόζο.
Δεν είναι τυχαίο ότι η σφοδρή επίθεση του Κάμερον στον Γιούνκερ αφορά στον πυρήνα του προβλήματος που αντιμετωπίζει η Ευρώπη. Ο Κάμερον θέλει λιγότερη Ευρώπη, ενίσχυση του ρόλου των εθνικών κοινοβουλίων, επιστροφή στη διακρατική συνεννόηση. Αυτές είναι οι πάγιες θέσεις όχι μόνο των Βρετανών Συντηρητικών αλλά και των απανταχού ευρωσκεπτικιστών.
Αυτή η θέση, που αν επικρατήσει θα οδηγήσει σταδιακά στην αποδυνάμωση της ΕΕ και τελικά στη διάλυσή της, συναντάται με μια εξ αριστερών (υποτίθεται) πατριωτική και ανεξαρτησιακή γραμμή, που εγγυάται μόνο την απομόνωση αυτών που θα την ακολουθήσουν. Η επιστροφή στα ξύλινα τείχη του εθνικού κράτους, το οποίο μόνο του σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης θα κατορθώσει να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες, είναι το σημείο συνάντησης μιας αναχρονιστικής Αριστεράς με την ευρωσκεπτικιστική Δεξιά και δυστυχώς την ακροδεξιά. Η σύγχυση και η διπλή γλώσσα του ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε και σε αυτό το θέμα. Μετά την πρόσκληση στο ΚΚΕ και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ανακοίνωση για τον Γιούνκερ αποτελεί άλλη μια απόπειρα συμβιβασμού με την Αριστερή Πλατφόρμα και το παρδαλό και ασυνάρτητο αντιμνημονιακό μέτωπο. Η ουσία είναι ότι και έξω και μέσα βρίσκεται πάντα με λάθος και επικίνδυνους συμμάχους.