Παναγιωτης Θεοδωριδης πατερας της Ραλους και συζυγος της Φαραωνας γεννηθηκε το 1948 και πεθανε το 2016
Ακόμη και σ αυτό, πλακα μας εκανε ο Πετεφρης…Και δεν το ειπαμε τυχαία, το δημοσίευσε σε δυο τρια βιβλια του…Αλλά πεθανε 9 χρονια μετά…
Εφυγε η Ζουζού μου, με τα ωραια της…Εφυγε ο ορκισμένος εραστης της δεξιας ερωμενης και χαθηκε στην καλυβα της Ορμυλιας, χωρις ν αφησει ιχνη…
Ειμαι η νεαρα Ζουσού επεμενε, διοτι για πρωτη του φορα, εγραφε ως αγαμος κόρη και δημοσιευε τα οσα παρικλείει το πελωριο κορμι και μυαλο του… Διοτι τοτε πια, ειχε αρχισει να παίρνει κιλα και να μην είναι το στυλακι που γνωριζαμε, με την κιτρινη νιτσεραδα και την παρεα με τους κινεζους και τροτσκιστες του πολυτεχνειου…
Δουλευε με τον Ντινο και το Λακη, τους Προγκιδέους, που ειχανε γραφειο στο ανωγειο στην Αγγελακη 15…Εκει εμεναν και οι αδερφες παπασιωπη η ζωη και η Νυμφοδωρα…Μπροστα ακριβως, ητανε η σταση των λεωφορείων, για χαριλαου και βουλγαρη…Κι εγω αλλοπαρμενος, με τη μικρή, περιμενα και περνούσανε τα λεωφορεια και τα αφηνα να φυγουν, μπας και σχολάσει στο αναμεταξυ από το φροντιστηριο και τη δω…
Μ έβλεπε ο χαμενος και εκανε πλακα, για την εμμονη και την αναμονη μου…
Και μετα εγιναν πολλα και δεν τα περιγραφω, αν και πρεπει κάποτε να γινει κι αυτό κι ερχεται ο καιρος που επιστρεφει από την εξορία..
Γιατι η καθοδος του στην αθηνα τι λιγοτερο απο εξορία θα μπορουσε να χαρακτηριστεί…Όταν η κωλόπολη αυτή του τιποτα, δεν βρηκε μια θεση εργασιας για τον Πετεφρη, να βγαζει το ψωμί του στην κυριολεξια και επιβραβευε δεκαδες κελεκια και ασήμαντους, που γινανε νοματαίοι στην Πόλη, που οι γυμνοσαλιαγκες νικητες του εμφυλίου, ειχαν εγκαταστησει, το νέο καθεστως, που δεν ξεκουνηθηκε ποτέ κι ουτε προκειται, να ξεκουνηθει πλεον…
Φωναζε χαζε κι εσυ κι εγω και ολοι μας, απόψε πεθαίνει ο φασισμος και δεν ειχαμε καταλαβει, ότι αυτος, δεν προκειται να πεθανει ποτε, στην πόλη αυτή…
Και ηρθε η συμπηξη της ροτ άρμε φραξιόν ή αλλιώς στρετίστας…
Εδρα το καφε με τον καλυτερο μπουφετζη της πόλης, τον Στέργιο μας…Του Κωστακη Μπέσιου και του Κωστη Χαζηγεωργιου στην πορεία…Κι εμεις φανατικοι πρωινοι επισκεπτες…
Οργανώσαμε διαφορα ΧΑΠΕΝΙΝΓΚΣ, που λεγουσιν οι συγχρονοι, κυριως στην γκαλερι του νεαρου με τις λευκες γκετες πεταλά γεράσιμου, ή στο μαγαζί του Νικου Καρατζά, ακομη και στην αιθουσα του Κρατικου Ωδείου, στην παλια οθωμανικη τραπεζα, οργανωσαμε συναυλια με κουαρτέτα του φίλου μας του Σαββα Ζαννα…
Πετεφρουλη μας καλε, σε χασαμε πριν από ένα χρονο και κατι, όταν η Φαραωνα μας ενημερωσε για την κατάρα που σας επεσε κατακεφαλα…Χανόσουν και βυθιζοσουν στον κόσμο του ερεβους, εσυ που τρυπουσες το ερεβος και με τη φωτεινη σκεψη σου, μας εβγαζες στο ξεφωτο παντοτε… Ακομη και τη Ραλου και το τριο των ευαγγελιστων, δεν καταφερες α αναγνωρισιες, που είναι τρελλαμενοι μετον παπου τους, που τους τραγουδουσε σαχλαμαρες, από τηλεφωνου, μεσω ζουμ και μπουμ…
Επέμενες και το φοβομουνα πολύ…Γραψε ρε, γραψε σε πιστευω, εγω δε σε φτανει;;;Με περισσευε…Και σ άκουσα και τωρα εφυγες και τι καταλαβαμε κι οι δυο;;;
Βρεθηκαμε στο γωνιακο καφε, κατω από την Ιλλιάδος γωνια με Δελφων και μετα όταν έκλεισε κι αυτό, βρισκόμασταν στους αλβανούς, διπλα στο σπιτι σας και σε αφηνε η Φαραώνα σε μας, με σιγουρια ότι θα πηγαινες στο σπιτι χωρις περιστροφες…
Διοτι ηταν η μονη γυναικα, που γνώριζε ποσα ξωγαμα ειχες και μετα με φορτωσε κι εμενα, με μερικα, που τους πηγαναμε τροφιμα και παιχνιδια, εκει στα ημιυπόγεια, που τα ειχαμε στεγασει…
Και ποιος θα ρωταει τωρα ρε ατιμε Πετεφρη πες με τι φοράς;;;τι φορας τωρα;;; το βρακι μου αναποδα απαντούσε με θρασος και καθαρότητα η φαραώνα
Πετεφρη μου καλο δρομο και καλο συναπάντημα να εχουμε πασα μου…Σαγαπαμε πολυ