Όσοι είχαν προβλέψει ότι η ηγεσία της κυβέρνησης αυτής θα αποδειχτεί αδίστακτη προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία έστω και μια μέρα παραπάνω, επαληθεύονται δυστυχώς με τον χειρότερο τρόπο. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών είναι πολύ χαρακτηριστικά και αντιπροσωπευτικά της προεκλογικής συνέχειας που θα βιώσουμε.

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης διώκεται για την ενεργή συμμετοχή του στο «κίνημα κατά των πλειστηριασμών». Όπως λέει και ο ίδιος «είναι η πρώτη δίωξη που υφίσταται από τα χρόνια της χούντας». Ανεξάρτητα από τις πολιτικές διαφορές με τις συνεχιζόμενες αυταπάτες του, ο Λαφαζάνης – και όλη η ομάδα της ΛΑΕ – δεν δίστασε ούτε λεπτό να παραιτηθεί από την υπουργική του καρέκλα μπροστά στο να κοροϊδέψει κάνοντας τα αντίθετα από αυτά που πίστευε και που είχε προεκλογικά διακηρύξει. Ο Παναγιώτης είναι η φωνή της αλλοιωμένης συνείδησής τους και την διώκουν γιατί δεν αντέχουν να την ακούνε.

Ο Πάνος Καμμένος έκανε μήνυση στον Θανάση Μαυρίδη και σε δημοσιογράφους της εφημερίδας του – που είναι ήδη στο αυτόφωρο – γιατί τόλμησαν να καταγγείλουν το «πάρτυ του». Είναι ο συνεταίρος τους στην υπόθεση εξουσία. Δεν έχει καμιά σημασία η ακροδεξιά του ρητορική, η αλήτικη συμπεριφορά, ο χυδαίος λαϊκισμός του. Τον στήριξαν, σε βαθμό συνενοχής, σε όλα. Ακόμα και στις από κάθε άποψη διάτρητες «δουλειές» του με τις ιπτάμενες ρώσικες μπαχατέλες ή τις βόμβες στη Σαουδική Αραβία. Τον χειροκρότησαν όρθιοι στη Βουλή μέχρι γελοιοποίησης. Ο Καμμένος είναι η φωνή της καρέκλας τους και θα τον στηρίξουν ως το τέλος για να μην τη χάσουν.

Θα συνεχίσουν να επιμένουν άραγε κάποιοι ότι το «προοδευτικό μέτωπο» του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο καλύτερος δρόμος για την μελλοντική πορεία της χώρας;