Στο δεύτερο μέρος της συνέντευξής του στη «Μ» ,ο καθηγητής Π. Βάρδας μιλάει στον Αντώνη Τριφύλλη για την εξέλιξη της καρδιολογίας: «Οι μεγάλες πρόοδοι της καρδιολογίας γίνονται κάθε 10 χρόνια: το 1967 η πρώτη μεταμόσχευση, το 1977 το πρώτο στεντ, το 1987 η αποτελεσματική αντιμετώπιση του «αιφνίδιου θανάτου». Η καρδιολογία όσο καμιά άλλη ιατρική ειδικότητα ακολουθεί τις πολιτικο-οικονομικές συνθήκες της κάθε εποχής».

Πριν 150 χρόνια, στην εποχή της πείνας και της φτώχειας, υπήρχε ο ρευματικός πυρετός τον οποίο ακολουθούσαν οι ρευματοπάθειες.  

Η σημερινή πραγματικότητα έχει φέρει τις εκφυλιστικές καρδιοπάθειες. «Όπως λέω στους φοιτητές μου, οι σημερινοί ειδικευόμενοι καρδιολόγοι πρέπει να ετοιμάζονται για να αντιμετωπίσουν τις καρδιοπάθειες των 95 έως 115 ετών» λέει ο καθηγητής.

Πρέπει να γίνει σχεδιασμός και συζήτηση με τη βιομηχανία των συσκευών και των φαρμάκων για αυτά που έρχονται: e–health (πολλά πράγματα θα παρακολουθούνται από το σπίτι και τα νοσοκομεία θα γίνουν bedlesshospitals), tissue engineering (στο μέλλον αντί για συσκευές θα χρησιμοποιούνται καλλιεργημένοι ιστοί) και τέλος λιγότερες εγχειρητικές πρακτικές

Μιλώντας για την επίδραση του Brexit στην έρευνα και την επιστήμη, επισημαίνει ότι από την εποχή της Θάτσερ η Βρετανία ακολουθεί μία φθίνουσα πορεία στην έρευνα και έναν απομονωτισμό.