Πάμε να ξανατσακωθούμε για τα Γλυπτά;

Πάμε!

Πάνε σχεδόν 40 χρόνια από τότε που η Μελίνα έθεσε το ζήτημα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα ( των "Ελγίνειων") στην Ελλάδα.

Η Μελίνα δεν πρόλαβε να δει την ολοκλήρωση του Μουσείου της Ακρόπολης.

Κι ευτυχώς ίσως τον καυγά για τον υποτιθέμενο τρόπο επιστροφής.

"Όχι" φωνάζουν με πάθος εκείνοι που δεν θέλουν την λύση της επιστροφής δια του μακροχρόνιου ( 50 χρόνια) δανεισμού.

Πλην όμως δεν προτείνουν κάποια εναλλακτική - να τα κλέψουμε και να κάνουμε μια κινηματογραφική υπερπαραγωγή ίσως;

Το δίλημμα παραμένει ισχυρό.

Μένουν για πάντα στο Βρετανικό Μουσείο;

Ή συμβιβαζόμαστε ,τα δανειζόμαστε για μισόν αιώνα ( και βλέπουμε), εκτινάσσεται παγκοσμίως η επισκεψιμότητα του Μουσείου της Ακρόπολης ( με όλες τις θετικές επενέργειες) και προχωράμε σε ένα, μισό έστω, θετικό βήμα;

Ρεφορμιστική προφανώς η λύση, αλλά το καλύτερο ήταν πάντα εχθρός του καλού.

Υγ. Εναλλακτικά, θα μπορούσε ίσως το υπουργείο Παιδείας να χρηματοδοτεί επισκέψεις των σχολείων Γυμνασίου - Λυκείου στο Λονδίνο για να βλέπουν οι μαθητές τα Γλυπτά από κοντά: στο Βρετανικό Μουσείο...