Μία από τα ίδια ή όχι; … Βιώνουμε την παλινόρθωση; Δεσμεύουμε τη ζωή των μελλοντικών γενιών φορτώνοντάς τους με χρέος, για να χρηματοδοτήσουμε σήμερα την παλινόρθωση του καθεστώτος της κρίσης; Θυσιάζουμε το βιοτικό μας επίπεδο και μαζί και των παιδιών μας, για να σώσουμε το βιοτικό τους επίπεδο; Τι αλλάζει; Αλλάζει η υποδομή ή η υπερδομή; Αλλάζουν οι διαρθρώσεις των θεσμών και οι σχέσεις, ή οι ρόλοι και τα πρόσωπα; Αλλάζει το σύστημα και μένει ανέπαφο το υποκείμενό του; Αλλάζει το σύστημα και μένει αδιατάραχτο το αντικείμενό του; Ανοίγουμε τις αγορές, αλλά διατηρούνται οι ολιγάρχες και οι συντεχνίες; Ανοίγουμε τις αγορές με τις ίδιες εποπτικές αρχές και τους ίδιους επόπτες; Αλλάζουμε το σύστημα οργάνωσης της εφορίας και δεν συλλαμβάνουμε τους φοροφυγάδες; Αλλάζουμε το σύστημα οργάνωσης της εφορίας και αφήνουμε τους ίδιους εφοριακούς; Πανηγυρίζουμε την αποκατάσταση της διαχειριστικής ισορροπίας, χαιρόμαστε γιατί ξεπεράσαμε την περίοδο της βλακείας, ή εισερχόμαστε σε μια νέα περίοδο, με άλλη ποιότητα των σχέσεων κράτους και πολιτών, πολιτικής και δημοκρατίας, πολιτικών και πολιτών;

Αν δεν καταργήσουμε τις πελατειακές πολιτικές σχέσεις μέσα από μια άλλη οργάνωση της οικονομίας και της πολιτείας… Αν δεν υπερβούμε τον κοτζαμπάσικο κοινοβουλευτισμό με τη στοίχιση ομάδων πολιτών πίσω από επαγγελματίες πολιτικούς… Αν δεν θεσπίσουμε θητείες για κάθε εκλόγιμη θέση που θα διασφαλίζει την ανανέωση και τη μη «συμμοριοποίηση» της δημοκρατίας… Αν δεν οικοδομήσουμε αντερείσματα εξουσίας και διαφάνειας με θέσπιση γερουσίας με ελεγκτικές αρμοδιότητες… Αν δεν περιχαρακώσουμε τη νομοθετική, και ελεγκτική από την εκτελεστική εξουσία… Αν δεν αποφασίσουμε να σπάσουμε τις δομές της ολιγαρχικής διάρθρωσης της οικονομίας και διεκδικούμε εθνικούς πρωταθλητές ως λαϊκιστικό άλλοθι εθνικιστικής ολοκλήρωσης, αντί για οικονομική ελευθερία, επιχειρηματικότητα και καινοτομία… Αν δεν φτιάξουμε ένα τραπεζικό σύστημα με πολλές τράπεζες, ανταγωνισμό, φθηνό και ισότιμα προσβάσιμο από όλους χρήμα… Αν συνεχίσουμε να σιγοντάρουμε πολιτικές και οικονομικές συντεχνίες σε βάρος της κοινωνίας… η κρίση θα είναι εδώ και αυτό που θα αλλάζει θα είναι η διαχειριστική δεινότητα των εκάστοτε κυβερνώντων.

(Α! Και για να μην το ξεχάσω: Και η Χρυσή Αυγή, εδώ θα είναι.)

.

Ο Γιάννης Τσαμουργκέλης είναι Διδάκτωρ της Οξφόρδης  και Επίκουρος Καθηγητής της Διεθνούς Οικονομικής στο Παν/μιο του Αιγαίου. Email:i.tsam@aegean.gr, blog: tsamourgelis.wordpress.com