Η υπουργός Παιδείας κ. Κεραμέως δήλωσε πρόσφατα ότι σύντομα θα ανακοινωθούν οι «νέες» προτάσεις, στο «νέο» νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, για τη βάση του 10 και τις πανελλαδικές εξετάσεις. Για άλλη μια φορά η συζήτηση για την εκπαίδευση εξαντλείται στον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια. Το άλλοθι είναι τα μεγάλα ποσοστά αποτυχίας στις φετινές πανελλαδικές που απασχόλησαν τον δημόσιο διάλογο για 3-4 μέρες και όπως συχνά συμβαίνει μετά από λίγο ξεχάστηκαν.
Διαχρονικά δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα το υπουργείο Παιδείας, ανεξαρτήτως κυβερνήσεως ότι:
1. Η αποτυχία στις πανελλαδικές είναι η κορυφή του παγόβουνου. Η οποιαδήποτε βάση εισαγωγής δεν λύνει το βασικό πρόβλημα, αυτό των γνώσεων και δεξιοτήτων που έχει(;) αποκτήσει ο μαθητής μετά από 12ετή εκπαίδευση.
2. Σε λίγες μέρες εκπνέουν τα πρώτα είκοσι χρόνια του 21ου αιώνα και σοβαρή συζήτηση για το περιεχόμενο της εκπαίδευσης στην εποχή της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης και της παγκοσμιοποίησης δεν έχει γίνει.
3. Οι επιδόσεις της χώρας μας στο διεθνές πρόγραμμα PISA για την αξιολόγηση των μαθητών, επιεικώς, δεν είναι από τις καλύτερες. Σύμφωνα με τα στοιχεία του 2018, η Ελλάδα καταλαμβάνει την 42η θέση στην κατανόηση κειμένου και την 44η στα μαθηματικά και τις φυσικές επιστήμες από τις 78 χώρες του ΟΟΣΑ που πραγματοποιήθηκε η έρευνα.
4. Παιδιά του Δημοτικού χειρίζονται με άνεση τους υπολογιστές όπως φάνηκε και με την εφαρμογή της αναγκαστικής τηλεκπαίδευσης κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Επομένως η κριτική αντιμετώπιση της πληροφορίας που παρέχεται ιδιαίτερα από το Διαδίκτυο πρέπει να αρχίσει από αυτές τις ηλικίες.
5. Στο Λύκειο, στο όνομα του «εκσυγχρονισμού» προστίθεται συνεχώς ύλη στις φυσικές επιστήμες, χωρίς να ασχολείται κανείς με το αν οι μαθητές έχουν τις γνώσεις να το εντάξουν σε κάτι που ήδη ξέρουν. Πολύ περισσότερο δεν επιχειρείται καμία εξοικείωση με τη διαδικασία απόκτησης της γνώσης και πως αυτή συνεχώς αναθεωρείται ως αποτέλεσμα της έρευνας.
6. Οι απόφοιτοι του Λυκείου στη συντριπτική τους πλειοψηφία «μαθαίνουν» ό,τι μαθαίνουν για να δώσουν εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο. Δεν θεωρούν ότι η όποια γνώση έχουν αποκομίσει ως την αποφοίτηση τους έχει σχέση με τη ζωή τους και την καθημερινότητα τους και επομένως την απορρίπτουν αμέσως μετά τις εξετάσεις.
7. Πρέπει να γίνει μια σοβαρή συζήτηση για τη μεταλυκειακή επαγγελματική εκπαίδευση ενόψει της κατάθεσης του σχετικού νομοσχεδίου.
Αντιθέτως αυτό που απασχολεί όλες ανεξαρτήτως τις ηγεσίες του υπουργείου Παιδείας των πολλών τελευταίων χρόνων, είναι ο αριθμός των εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και επομένως η βάση εισαγωγής γιατί αυτό αποφέρει ψήφους! Για πόσο όμως; Βοηθάει να εξαγγελθεί ένας ακόμα «διάλογος για την παιδεία»; Ο τελευταίος εξαγγέλθηκε από τον Ν. Φίλη και «ολοκληρώθηκε» επί Κ. Γαβρόγλου με την «πανεπιστημιοποίηση» των ΤΕΙ, χωρίς καμία αξιολόγηση και την προσθήκη νέων τμημάτων στα Πανεπιστήμια, άρα περισσότερων θέσεων! Στο ΕΚΠΑ προστέθηκε αυτό που ομολογουμένως έλειπε, ένα τμήμα διαστημικής τεχνολογίας στα Ψαχνά Ευβοίας! Η σημερινή ηγεσία του υπουργείου δεν πρόκειται να αποσύρει το νόμο Γαβρόγλου, παρά τις προεκλογικές εξαγγελίες, για προφανείς λόγους.
Τι βοηθάει τελικά; Η αποδοχή του προβλήματος και ένα μίνιμουμ συναίνεσης-και ο τρόπος θα βρεθεί.
Όταν σύμφωνα με κάποιες έρευνες φαίνεται ότι οι σημερινοί νέοι και νέες θα αλλάξουν κατεύθυνση 2-3 φορές κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου, δεν μπορεί το εκπαιδευτικό μας σύστημα από το Δημοτικό ως και το Λύκειο να επικεντρώνεται μόνο στην εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο.
Πηγή: www.tanea.gr