Έχουμε συνηθίσει σ΄ αυτή τη χώρα να αντιδρούμε κατόπιν εορτής. Πρώτα οι πλημμύρες, μετά τα αντιπλημμυρικά έργα, πρώτα οι φωτιές, μετά τα σχέδια πυρόσβεσης, πρώτα σεισμοί, μετά οι κανονισμοί και οι κατεδαφίσεις των ετοιμόρροπων κτιρίων, πρώτα η πανδημία, μετά οι ΜΕΘ. Το καμπανάκι για την Παιδεία έχει χτυπήσει βέβαια από πολύ καιρό, ωστόσο, και παρά τις διαπομπεύσεις προσώπων και τις ανυπολόγιστες καταστροφές δημόσιας περιουσίας, πολλά αυτιά έκαναν πως δεν ακούνε είτε εξ αιτίας των εγκληματικών ιδεοληψιών είτε εξ αιτίας του φόβου του πολιτικού κόστους. Το κόστος από την υποβάθμιση των απαράδεκτων συνθηκών στα Πανεπιστήμια δεν το υπολόγισε κανείς.

Όσοι επεσήμαναν, εν μέσω πανηγυρισμών για την απόφαση του δικαστηρίου για τη Χρυσή Αυγή, ότι ο φασισμός δεν μπήκε στη φυλακή μαζί με τους νεοναζί και ότι δεν τελειώσαμε με τις φασιστικές πρακτικές, δικαιώθηκαν δυστυχώς πολύ πιο γρήγορα απ? όσο φανταζόντουσαν. Η φωτογραφία του διασυρόμενου Πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου αποτυπώνει την κατάντια της Παιδείας και ταυτόχρονα την αποθράσυνση των φασιστοειδών που δρουν ανεξέλεγκτα μέσα στο άσυλο της ασυδοσίας. Ας ελπίσουμε ότι ο συγκλονισμός της κοινωνίας και η, καθυστερημένη έστω, ευαισθητοποίηση του Πρωθυπουργού δεν θα πάνε χαμένα κι αυτή τη φορά.

Ο πανεπιστημιακός εκπαιδευτικός χώρος, σε όλα τα μέρη του κόσμου, είναι ανοιχτός στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και των ανθρώπων της ακαδημαϊκής κοινότητας. Είναι ανοιχτός στους φοιτητές, στο διδακτικό, ερευνητικό και διοικητικό προσωπικό. Ακόμα και στους πολίτες που επιθυμούν να επισκεφθούν τις βιβλιοθήκες, να παρακολουθήσουν διαλέξεις, εκδηλώσεις κλπ. Η πολιτεία καλείται να εξασφαλίσει με αποτελεσματικά μέτρα την εύρυθμη λειτουργία των Πανεπιστημίων, την ασφάλεια όλων όσων εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία και την υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας. Η φωτογραφία του διαπομπευόμενου ανυπεράσπιστου Πρύτανη ας είναι ο τελευταίος εξευτελισμός για την Παιδεία της χώρας.