Φοβερό και αδιανόητο: Η 56χρονη τετραπληγική Ευτυχία Παποδάκη, η οποία χρειαζόταν μηχανική υποστήριξη, έχασε τη ζωή της αφού η ΔΕΗ της έκοψε το ρεύμα λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών. Διενεργείται ήδη διοικητική προανάκριση για το κατά πόσον το τοπικό κατάστημα της ΔΕΗ στα Χανιά γνώριζε για την κατάσταση της υγείας της. Η επιχείρηση γνωστοποίησε από την πρώτη στιγμή ότι η άτυχη γυναίκα δεν είχε δηλωθεί στο μητρώο των ευάλωτων πελατών, ούτε είχε ενημερώσει με άλλο τρόπο για την κατάστασή της.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε την παρέμβαση εισαγγελέα και προσπάθησε να συνδέσει το μνημόνιο με αυτόν τον τραγικό θάνατο, αξιοποιώντας πολιτικά/επικοινωνιακά αυτό που συνέβη.

Από το «κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα» μέχρι το να κόβεται το ρεύμα χωρίς να γνωρίζουν οι αρμόδιοι τι υπάρχει πίσω από την πόρτα, επειδή δεν απάντησε κανείς όταν χτύπησε το κουδούνι, η απόσταση είναι μεγάλη.

Πριν από λίγους μήνες, το Μάρτιο, η 56χρονη είχε κάνει δημόσια έκκληση για βοήθεια σε τοπική εφημερίδα των Χανίων, αφού ο ΟΓΑ της είχε κόψει την σύνταξη με αποτέλεσμα να μην μπορεί να πληρώσει για τη θεραπεία της.

Οι αυτοδιοικητικές αρχές έχουν μια πολύ σοβαρή δουλειά να κάνουν, που είναι η καταγραφή των ανθρώπων που υποφέρουν από φτώχεια και ασθένειες στην περιοχή τους. Ο χάρτης της κοινωνικής δυστυχίας είναι απολύτως αναγκαίος για να ληφθεί η αναγκαία μέριμνα. Η λύση δεν βρίσκεται στην απουσία κυρώσεων για όλους τους οφειλέτες, είτε μπορούν είτε δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις, αλλά στην ενημέρωση που επιτρέπει την πρόληψη.

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν, δεν ξέρουν ή δεν μπορούν να απευθυνθούν στους αρμόδιους και πρέπει η άλλη πλευρά, η πολιτεία, να διανύσει όλη την απόσταση.

Με τον λαϊκισμό δεν βρίσκονται λύσεις, με τον κυνισμό δεν αναζητούνται καν.

Εκείνο που χρειάζεται είναι να μην συμβεί άλλος τέτοιος θάνατος. Και αυτό προϋποθέτει κάποιο σχέδιο, όχι κραυγές.