Δεν ξέρει κανείς τι κρύβει το χάος του ουρανού, ούτε το βάθος του αγνώστου, ούτε και ο βυθός του μυστηρίου, μόνο μπορεί να υποψιαστεί από τα σύννεφα που κινούνται προς την ακτή των υποθέσεων ή τα μικρά ναυάγια που φτάνουν στην επιφάνεια του αισθητού και του πραγματικού. Αλλά πώς να αναλύσει κανείς τα τρομερά μυστήρια που τον περιβάλλουν, τα φοβερά αινίγματα που τον σκεπάζουν, τα απίθανα ερωτήματα που τον περιτριγυρίζουν, τα ασύλληπτα ερωτήματα που τον καλύπτουν όταν το μεγαλύτερο και πολυπλοκότερο από αυτά τα μυστήρια είναι ο ίδιος ο άνθρωπος και ό,τι βρίσκεται θαμμένο στο υποσυνείδητο του; Ας μας παρηγορεί πάντως ότι όλο αυτό το άγνωστο που μας περιβάλλει και σε κομμάτια και θρύψαλα αποθηκεύεται εντός μας, είναι αυτό που κινητοποιεί τη φαντασία μας, τροφοδοτεί τη δημιουργικότητά μας και γίνεται η πρώτη ύλη των εμπνεύσεων και των ονείρων μας.
Λίγο έξω από το Λος Άντζελες, στην κοιλάδα Santa Clarita Valley της Νότιας Καλιφόρνια τα αδέλφια OJ και Emerald εκπαιδεύουν άλογα για τις ανάγκες κινηματογραφικών και τηλεοπτικών προγραμμάτων, το ράντσο με τα άλογα το έχουν κληρονομήσει από τον πατέρα τους, ο οποίος έχει φύγει από αυτόν τον κόσμο κάτω από περίεργες και δυσανάγνωστες συνθήκες. Γείτονας τους είναι ένα πρώην παιδί-θαύμα, ο οποίος προσπαθεί να διαχειριστεί τα παιδικά του τραύματα και ένα ζωολογικό κήπο κάτι σαν θεματικό πάρκο. Ο Τζουπ προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το παρελθόν και το θέαμα με στόχο το κέρδος. Πρωταγωνιστούν Ντάνιελ Καλούγια, Κίκι Πάλμερ, Στίβεν Γιαν, Μάικλ Γούινκοτ, Μπράντον Περέα.
Ο βραβευμένος με Όσκαρ, Τζόρνταν Πιλ, σκηνοθέτης των ταινιών «Τρέξε!» (Get Out) και «Εμείς» (Us), ξαναπιάνει την κάμερα και τρυπώνει στις βαθιές χαράδρες του φανταστικού κινηματογράφου αυτή τη φορά πολεμώντας έναν επουράνιο εφιάλτη που πριν λίγα χρόνια Ούτε Καν είχαμε υποψιαστεί.
Στον ουρανό της Καλιφόρνια πάνω από το ράντσο τους ο OJ και η Emerald παρατηρούν περίεργα και ασυνήθιστα φαινόμενα. Τα ερωτήματα και οι διαπιστώσεις οδηγούν τα αδέλφια στην απόφαση να αποτυπώσουν τα περίεργα φαινόμενα στην κάμερα. Τα γεγονότα επαναλαμβάνονται, παίρνουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις και ο OJ και η Emerald επειδή διαισθάνονται ότι, όπως έλεγε η Γαλλοπολωνέζα φυσικός Μαρία Κιουρί «Τίποτε στη ζωή δεν είναι για να το φοβόμαστε, αλλά για να το κατανοήσουμε», απευθύνονται σ’ έναν υπάλληλο καταστήματος ηλεκτρονικών και έναν βετεράνο κινηματογραφιστή για βοήθεια. Όμως τα πράγματα παίρνουν άγρια τροπή, τα δυο αδέλφια βρίσκονται εν μέσω μιας ανεξέλεγκτης καταιγίδας, άγριων φυσικών φαινομένων και αναπάντεχων ψυχολογικών καταστάσεων.
Ναούμ 3:6 "Και θέλω ρίψει βδελυράν ακαθαρσίαν επί σε και θέλω σε καταισχύνει και θέλω σε καταστήσει εις θέαμα". Τιμωρία και θέαμα μας υπόσχεται από την αρχή η ταινία του Πιλ μέσω του αποσπάσματος από την Παλαιά Διαθήκη και τα βρίσκουμε και τα δυο σε ικανοποιητικές δόσεις, μόνο που ο σκηνοθέτης δεν αρκείται στις μέχρι τώρα ιστορίες - ταινίες του στο θέαμα, την αγωνία, την περιπέτεια και την καταιγιστική δράση, αναζητά εναγωνίως μέσα από τα σενάρια του να μιλήσει και για άλλα πράγματα πιο απτά, πιο καθημερινά τα οποία καταπλακώνουν τις ζωές των ανθρώπων και καθορίζουν τα όρια της ευτυχίας τους κι αυτά κινούνται στο τετράγωνο των πολιτικών, κοινωνικών, οικονομικών και πολιτισμικών παραμέτρων. Όμως στην προσπάθεια αυτή χάνεται το μέτρο, αδυνατίζει ο στόχος και μαραίνεται η πεμπτουσία ενός θρίλερ επιστημονικής φαντασίας. Ο Πιλ σκηνοθέτης με αναμφισβήτητες ικανότητες, όπως έχει φανεί και από τις δυο προηγούμενες ταινίες του, δεν αρκείται σε αυτά που μπορεί με άνεση, επάρκεια και φινέτσα να μας παρουσιάσει και να ολοκληρώσει μια σπουδαία ταινία του είδους, αλλά εκβιάζει τα πράγματα. Προσπαθεί να χωρέσει στο Nope αναλύσεις, διδακτισμούς, κρίσεις και επικρίσεις πολιτικού, οικονομικού και αξιακού χαρακτήρα για την κοινωνία που ζει και για τη χώρα του, αποδυναμώνοντας την ατμόσφαιρα, τις αποχρώσεις και τον στόχο της ταινίας.
Όμως ο Πιλ ξέρει να αντλεί από το βαθύ υπόστρωμα του ανθρώπινου υποσυνείδητου πολύτιμα «μέταλλα», ακριβά «πετράδια», «ορυκτά» ανεκτίμητης αξίας και να συνθέτει υπέροχα πλάνα, εικόνες μοναδικής ομορφιάς, σκηνές έντονου και ασίγαστου ρυθμού και να μας προσφέρει κομμάτια ατόφιου απόκοσμου, αγωνιώδους και καθηλωτικού κινηματογράφου γιατί όπως έλεγε και ο Jim Morrison «Η γοητεία του κινηματογράφου οφείλεται στο φόβο του θανάτου».