Θέλω να μιλήσουμε για την προδοσία.

Αργότερα θα ασχοληθώ με τις μάσκες.

Στ. Σταυρόπουλος,Κατά τον δαίμονα εαυτού

Ποιός αριστερός αισθάνεται πολιτικά ευτυχής,ιδεολογικά δικαιωμένος,ηθικά ήρεμος;

Από τους έντιμους και ανιδιοτελείς, κανένας.

Οι υπόλοιποι δεν μετράνε γιατί απλούστατα δεν είναι αριστεροί αφού έβαλαν τη σκοπιμότητα πάνω από την αλήθεια[λησμονώντας  που οδήγησε η αντίληψη/πρακτική αυτή τον ‘υπαρκτό σοσιαλισμό’]

Ούτε ένας βουλευτής,υπουργός,πρωτοκλασάτος κομματικός δεν ένοιωσε την ανάγκη να βγεί και να πεί’’πώς,από ποιούς και γιατί’’προδόθηκε το όνειρο και η ελπίδα,και βέβαια να παραιτηθεί.

Τί περιμένουν;Το θαύμα[στο οποίο ως άθεοι οι περισσότεροι δεν πιστεύουν] ή μήπως ένα νέο κενό της Ιστορίας[την οποία άλλωστε πλαγίως και αποσπασματικά έχουν διαβάσει];

Ο νόμος των πιθανοτήτων λειτουργεί σε βάρος τους, γι’αυτό όσο πιο σύντομα το κατανοήσουν,τόσο λιγότερο τραυματική θα είναι η διαδικασία ‘σωτηρίας της αριστερής ψυχής τους’.

ΥΓ.Το’’ θέλω να νικήσω τον εαυτό μου’’[Στέφαν  Τσβάιχ,Σκακιστική νουβέλα] μάλλον ψυχοσωματικό στρες δείχνει παρά πολιτική επιλογή.