Στη διδακτορική διατριβή μου βρέθηκα μπροστά σε ένα πρόβλημα που δεν απάντησα ποτέ. Πώς μπορεί το ηροδότειο έργο να κλείνει άκομψα με το (αντιστόρητο) επεισόδιο της κύρειας αποστροφής προς τον ενδεχόμενο υποθετικό περσικό εποικισμό τής Ιωνίας; Κάθε άλλο παρά θέμα ανιστορικό; Και ίσως ο εραστής ο αν πιστέψουμε και εκδότης τού Ηρόδοτου να ακολούθησε εδώ τελικά τις οδηγίες τού ερωμένου του: ίσως πρόκειται για γνήσια, πρότυπη εκδοτική απαρτίωση ―περισσότερο αναλογιζόμενοι την ισχύ του ηροδότειου τεκμηριωτικού ύφους, του κατεξοχήν ιστορικού, αυτού που μάλλον θα μπορούσε να παραβληθεί προς μια έλλογη προφητεία (Τι ωραία αν είχαμε συγκριτικές και συγκρητιστικές σπουδές εβραϊσμού και κλασικών α λα Νόιε Παουλί και στην Ελλάδα: ηροδότειο ύφος να αναμετράται με τον Αποκαλυπτικό λόγο. Ή καλύτερα Όμηρος vs Τορά και Ψαλμούς).
Το παρατέντωσα: ο ηρόδοτος, τουριστ-προφήτης-τεκμηριωτής βάζει στο στόμα τού πρότυπου ειρηνιστή (του Κύρου, του Μέγα, του θεϊκού) την «αλήθεια»: η τρυφηλή ζωή δε συνάδει με την ελευθερία. Αν κρίνω από την ΕΕ τού σήμερα και την πουτινοσυνεργατικότητα των ηγετών και των πενηντάρηδών της ο Ηρόδοτος εκφεύγει τού κοινού τόπου (για το μπανάλ και τον εκμαυλισμό του από την επικίνδυνη θέση τής Άρεντ, μπορεί και να προλάβω να εξηγηθώ, αν ζούμε πριν ή μετά τις βόμβες Πούτιν. Εδώ μού κάθεται, όπως και στον Καστοριάδη, ο οποίος δεν κατονομάζει πάντα). Έτσι να αφήνουμε ανοικτές υποχρεώσεις (όπως και το χρέος τού γράφοντος για το 22 του, κατάλοιπη εξανάγκη).
Στα επιτακτικά εις αποσαφήνιση. Στα μούτρα έρχεταί μας η ροή τού ποταμού. Όπως ενάμιση αιώνα πριν. Νέτα σκέτα. Συμμαχία Δύσης με Τουρκία εις βάρος του ρωσικού δεσποτισμού. Συνθήκη που μόνο καλά και γόνιμα αποδίδει σε Ευρώπη και Ελλάδα. Ακόμη κι αν η συγκυρία επιτάσσει μικροαλλαγές στη διανομή των ρόλων, ιδεολογικοποιήσεις και συναγωγή της τελικής fuga. To ανατολικό ζήτημα μπορεί να λυθεί. ΕπιΤέλους: Τώρα!
Πώς; Με ελληνική αναδίπλωση στην αστική και διαφωτιστική πυρηνική υποχρέωση που κινεί ως πρίμο (λησμονημένο συχνότατα) μοτόρε την κρατική υπόσταση της Ψωροκώσταινας. Ορθολογισμός και κατηγοριοποίηση. Ήτοι ενσύνειδη αποτίμηση του επίφορτου μομέντουμ. Αν η Ελλάδα δεν επιδιώκει την τουρκική καταστροφή (εδώ άλλοι τολμούν να μην επιθυμούν ούτε τη… ρωσική ταπείνωση), δηλαδή τη δική της διάλυση (φανταστείτε μια Τουρκία-Συρία), οφείλει η ελληνική κυβέρνηση με τη στήριξη της αντιπολίτευσης να στέρξει προς
―τη χρηματοδότηση της τουρκικής οικονομίας, και δη του τουρκικού τραπεζικού συστήματος με ευρωπαϊκούς πόρους,
―την ελάφρυνση των αναγκών επανεξοπλισμού τής τουρκικής αεροπορίας υπό αμυντικές και δυτικόστροφες κατευθύνσεις (πώληση των νέων F-16, τα οποία σε ένα ποσοστό άλλωστε στην Ελλάδα θα κατασκευαστούν!),
―τη στήριξη της τουρκικής κοινωνίας υπό το φάσμα των υποχρεώσεων ένταξης και ενσωμάτωσης των προσφυγικών υποδοχών από Συρία αλλά και Ιράν κυρίως ωστόσο από το Αφγανιστάν,
―την ειρηνική επίλυση των διαφορών καθώς των αβεβαιοτήτων στο Αιγαίο με την αμοιβαία και προσυμφωνημένη μέσω της Ευρωτουρκικής διαπραγμάτευσης προσφυγή στη Χάγη,
―τη μονομερή από την Ελλάδα αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων των μειονοτικών Τούρκων σε όλη την ελληνική επικράτεια βάσει των διεθνών και ευρωπαϊκών συνθηκών και την αντίστοιχη συμμόρφωση της Τουρκίας προς τα μειονοτικά και ατομικά δικαιώματα,
―την αποστρατικοποίηση νήσων και μικρασιατικών παραλίων,
―την επίλυση του Κυπριακού με την ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ,
―τη συνεκμετάλλευση και συνδιαχείριση των πόρων, του περιβάλλοντος και των διαδρομών Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου από κοινού ως εύλογα με τα δημοκρατικά κράτη τής περιοχής,
―τη σαφή δέσμευση της Τουρκίας στην πλήρη σύνταξη προς τις ευρωαμερικανικές κυρώσεις και την πολιτική απομόνωσης της Ρωσίας,
―την προφανή και ειλικρινή συμμόρφωση της Ελλάδας στην υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της τουρκικής δημοκρατίας.
Ας αφήσουμε εμίρηδες. Η ειρήνη δε θέλει μπατίρηδες. Μεγαλόθυμους εταίρους ζητεί. Όπως στις Άνδεις ο κόνδορας είναι αιωνίως αλυσσοδεμένος επί ταύρου το ίδιο στα καθημάς, Τουρκορωμιοί, Ελληνοτούρκοι. Αστείο: ο εθνολαϊκισμός θέλει Έλληνα τον Μπολιβάρ. Ιδού η Ρόδος.
Mένα μού σπάσανε σε σχολείο οι συνάδελφοι κορνιζομεναφίσα τού Εγγονόπουλου με Άγιο Θεόφιλο, φωτοστοστεφανωμένο. Και δεν ξεχνώ.
Κίνηση πρώτη που πρέπει να αναλάβει μια τίμια κυβέρνηση. Να ζητήσει συγγνώμη από το Χρήστο Ροζάκη. Να τον επαναφέρει αμέσως!!!