Ότι η «αγορά αυτορυθμίζεται» δεν είναι η απάντηση που περιμένει ένας υπό απόλυση εργαζόμενος από έναν πρωθυπουργό που προβάλλεται ως αριστερός και κοινωνικά ευαίσθητος.
Ότι μόνο λίγοι συνταξιούχοι υπέστησαν περικοπές δεν ανακουφίζει όσους βιώνουν στην πράξη τη μείωση των εισοδημάτων τους.
Ότι βρισκόμαστε κοντά στη λύση για το χρέος ακούγεται σχεδόν αστείο όταν αυτό δεν εξαρτάται από τους χειρισμούς Τσακαλώτου αλλά από την αντιπαράθεση ΔΝΤ-Βερολίνου.
Ότι η πορεία των εσόδων είναι καλή, νέα μέτρα αποκλείονται και οι φόροι είναι διακηρύξεις που τις έχουμε συνηθίσει εκ μέρους του Α. Τσίπρα και συνήθως καταλήγουν στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.
Ότι η χώρα χρειάζεται σταθερότητα είναι κάτι αντιφατικό προς κεντρικές επιλογές μιας κυβέρνησης που παράγει διαρκώς αστάθεια και αβεβαιότητα.
Από την συνέντευξη τύπου του πρωθυπουργού στην ΔΕΘ αυτό που έμεινε είναι ο εκνευρισμός και ο κυνισμός του όταν δημοσιογράφοι τηλεοπτικών σταθμών που δεν πήραν άδεια τον έθεσαν προ των ευθυνών του για την ανεργία που τους περιμένει, ο αποκλεισμός μεγάλων μέσων ενημέρωσης που δεν τους δόθηκε το δικαίωμα ερώτησης, το πλεόνασμα αυταρέσκειας, η έλλειψη αυτοκριτικής διάθεσης, αναπτυξιακής πρότασης και ουσίας.
«Ό,τι πιο παλιό», όπως είπε ο ίδιος ο Α. Τσίπρας ασκώντας κριτική στον τρόπο που πολιτεύεται ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κ. Μητσοτάκης.