Έχουμε πολύ καιρό να μιλήσουμε για τη Τουρκία. Δεν ξέρω πόσο παρακολουθείτε τα γεγονότα, αλλά από ένα σημείο και μετά, αρχίζει και προκαλεί γέλιο, όταν αντιλαμβάνεσαι το πόσο μακριά νυχτωμένη είναι σήμερα, η λεγόμενη προοδευτική σκέψη, στην Ευρώπη και κυρίως το τι μας περιμένει, εάν συνεχίσει η Γερμανία να καθυστερεί, την κυβερνητική της λύση.
Λέγαμε εδώ και καιρό, ότι μετά τη Ράκα, όπου πια το κέντρο-στρατηγείο του ISIS καταστράφηκε ολοσχερώς, θα άνοιγε ο ασκός του Αιόλου, για όλα τα υπόλοιπα προβλήματα, που αφορούν στην ουσία, τα βασικά αίτια της σύρραξης, στην περιοχή.
Οι Κούρδοι, όντως έβγαλαν τους τζιχαντιστές εγκληματίες, από την παγίδα της Ράκα, διώχνοντας τους μακριά από την πατρίδα τους. Και αυτοί, φυσικά, πήγαν νοτιότερα, μέσα στη Συρία και ας κάνει καλά μαζί τους, ο Άσαντ κι οι Ρώσοι.
Σήμερα θα βρεθούν στο Σοτσι, όλοι μαζί και ο Πούτιν κάλεσε και τους Κούρδους στο τραπέζι. Απέναντι σε έναν Ερντογάν, που επιτέλους, κλονίζεται και κουνιέται, δεν θα πω συθέμελα, αλλά πάρα πολύ έντονα, στο εσωτερικό της χώρας του.
Ο Πούτιν, απειλούσε, φώναζε, χειρονομούσε, μετά την κατάρριψη του ρωσικού πολεμικού από τους τούρκους, στα σύνορα με την Συρία. Αλλά όλοι είχαν καταλάβει ότι τίποτε δεν θα έκανε, επί της ουσίας, απέναντι στον Ερντογάν. Και όντως έτσι ήταν.
Το φίδι το έβγαλαν από τη τρύπα, οι Αμερικανοί.
Ο Ερντογαν, σε μιαν απελπισμένη προσπάθεια, για να μην αφήσει ξοπίσω του μόνον συντρίμμια, προσπάθησε να επιβάλλει στη Τράπεζα της Τουρκίας, να μειώσει τα επιτόκια, για να σώσει τους φίλους του κατασκευαστές, που αυτή τη στιγμή, χρωστούν περισσότερα από 300 δις δολάρια, στο τουρκικό τραπεζικό σύστημα, το οποίο έχει ήδη άρχισε να κλυδωνίζεται. Το αρνήθηκε η Κεντρική Τράπεζα και ο Γιλντιρίμ επισήμως πλέον ως κυβέρνηση και ο Σουλτάνος πρότεινε στα σοβαρά να κλεισει η Κεντρική Τράπεζα της χώρας, διότι δεν τη χρειάζεται…
Ο Γιλντιρίμ σήμερα δήλωσε, ότι για να μείνει η Τουρκία όρθια το επιτόκιο δεν πρόκειται να κατέβει, μάλλον θα ανέβει.
Από την άλλη ο κλοιός, προσωπικά, γύρω από τον λαιμό του Σουλτάνου, έχει αρχίσει και σφίγγει πολύ δυνατά.
Το βαποράκι που ξέπλενε τον Ιρανικό χρυσό και έσπαγε το εμπάργκο κουβαλώντας δισεκατομμύρια ευρώ, στα πλυντήρια, ήταν φυλακισμένος στις ΗΠΑ… Πριν 20 μέρες ξεκίνησε η δίκη του και την τελευταία εβδομάδα, έχει εξαφανιστεί από προσώπου γης, λόγω του ότι, από ότι φαίνεται, εντάχθηκε σε πρόγραμμα προστασίας μάρτυρα.
Ο κλοιός σφίγγει επομένως επικίνδυνα και από την διεθνή σκηνή και όλα λεν, πως το σενάριο που φαίνεται το πιο κοντινό στην πραγματικότητα, θέλει τους Αμερικανούς να συλλαμβάνουν τη σύζυγο και τον γιο του Ερντογάν και να ανοίγει ο δρόμος, για ένα άδοξο τέλος για τον Σουλτάνο.
Σ΄αυτές λοιπόν τις συνθήκες η Ευρωπαϊκή Ένωση αντι να πρωταγωνιστήσει, για να μπορέσει να προστατεύσει, τουλάχιστον τη δημοκρατική αντιπολίτευση, στην Τουρκία και να συγκρατησει τη χωρα σε έναν φιλοδυτικό προσανατολισμό, περί άλλα τυρβάζει.
Και καλά, οι συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης, που δεν θέλουν επαφή με την Τουρκία, δεν είναι δυνατόν όμως να παραπαίουν σήμερα και οι Σοσιαλιστές, που υποτίθεται μας μιλάνε, για ένα νεό λαμπρό μέλλον στη Ευρώπη.
Παραμύθια τούμπανα. Παρεμπιπτόντως στο σημείο αυτό, η χώρα μας, προφανώς φοβούμενη πολλαπλώς και για αυτά, που θα επακολουθήσουν την πτώση του Σουλτάνου, αλλα και για τις αποκαλύψεις που τα σκάγια θα πάρουν οτι κυκλοφορεί γύρω-γύρω, φοβούνται, γιατί έχουμε και αρκετούς, οικογενειακά, εμπλεκόμενους στο παιχνίδι.
Και εδω είναι που φώναζε και ο Σαμψών, αποθανέτω η ψυχή μου μετά των άλλων φίλων και ο σώζων εαυτό σωθήτω.
Και όποιος κατάλαβε , κατάλαβε.