Στις χώρες τις Καραϊβικής και στην Φλώριδα, όλα αρχίζουν με μικρούς κυκλώνες την περίοδο του καλοκαιριού. Στο τέλος καταλήγουν σε τυφώνες, καθώς πυκνώνουν και διαπλέκονται. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με την οικονομία και την πολιτική. Το ζήσαμε το 2006-2007. Μικρές ατομικές πτωχεύσεις δανειοληπτών για την κατοικία σώρευαν ενέργεια που οδήγησε στο μεγάλο παγκόσμιο κραχ που ταλάνισε τον πλανήτη. Με άλλα λόγια, πιο συμβατά οι φούσκες που παράγονται από το οικονομικόπολιτικό σύστημα σκάνε κι απογειώνονται.
Τα μεγάλα γεγονότα που θα καθορίσουν το μέλλον της Ευρώπης , το Brexit, ο Ιταλικός προϋπολογισμός και οι συνέπειες του αποτελέσματος των εκλογών στην Βαυαρία, πήραν παράταση ως προς την εξέλιξή τους. Μέχρι να κορυφωθούν, αν χαθεί ο έλεγχος, με κυβερνητική κρίση στην Γερμανία, άτακτη έξοδο στην Αγγλία ή πτώχευση και έξοδο από το Ευρώ στην Ιταλία. Και τα τρία γεγονότα θα αρχίσουν να δείχνουν την πραγματική τους διάσταση και όχι πλέον τις εικασίες και τις προβλέψεις που απασχολούν την επικαιρότητα. Σε ότι αφορά το τέταρτο και σημαντικότερο, η νέα κρίση, που έδειξε τα δόντια της με την κατάρρευση των μετοχών στις ΗΠΑ για δυο ημέρες, έχει ουρά και θα παρακολουθήσουμε την εξέλιξή τηςκατά κάποιους σύντομα, κατ΄ άλλους αργότερα.
Έτσι σήμερα, στον λίγο χώρο που θα μας αφήσει η Ελληνική επικαιρότητα με την παραίτηση Κοτζιά, θα ασχοληθούμε εν συντομία με δυο μικρότερης εμβέλειας κρίσεις , που εκφράστηκαν με δραματικό τρόπο τις τελευταίες ημέρες. Και οι δυο έχουν να κάνουν με την Γερμανία.
- Η Γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία. Ο κινητήριος μοχλός-μαζί με τις Εργαλειομηχανές- της Γερμανικής οικονομίας και κύριος παράγων πλεονάσματος του ισοζυγίου πληρωμών και της Ευρώπης, βρίσκεται στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού. Σκάνδαλα με τα αυτοκίνητα Diesel, φυλάκιση για πρώτη φορά στην ιστορία Προέδρου Δ.Σ., νέες προδιαγραφές για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, μείωση αγορών αυτοκινήτων στην ίδια την Γερμανία, απειλές από τον εμπορικό πόλεμο Τραμπ που δεν έχουν σιγάσει παρά την συνάντηση Τραμπ-Γιούνκερ, όπως πληροφόρησε η αρμόδια για το Εμπόριο Επίτροπος κ.α., συνθέτουν το παζλ ‘’μικρών κυκλώνων’’ . Καταλαβαίνουμε όλοι τι θα συμβεί αν οι κερδοφόρες BMW, Porsche, Opel Daimler Benz και VW αρχίζουν και γράφουν ζημιές αντί μειούμενων κερδών. Το τελευταίο οχυρό που μένει είναι η μεγάλη αγορά της Κίνας. Όπου είχαμε την μεγάλη έκπληξη. Η BMW αποφάσισε να επενδύσει κάποια δις στο εργοστάσιό της στην Κίνα, και να εξάγει την κατάλληλη στιγμή την νέα γενιά , τα ηλεκτρικά με ή χωρίς οδηγό, σε λίγα χρόνια σε όλο τον κόσμο. Και αυτό συνοδεύτηκε με μια έξυπνη κίνηση της Κινεζικής Κυβέρνησης. Που για πρώτη φορά επέτρεψε την πλειοψηφία των μετοχών να την διαθέσει σε ξένους επενδυτές. Γιατί μέχρι τώρα οι επενδυτές μπορούν να κατέχουν μέχρι το 49% ξένες εταιρείες, γεγονός που δίνει τα όπλα στην Αμερική να την κατηγορεί για στρέβλωση του ανταγωνισμού.
- Η Ένωση Γερμανικών τραπεζών ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αναθεωρήσει την πολιτική αρνητικών επιτοκίων που στοιχίζει στις Γερμανικές Τράπεζες πολλά δις και να ακολουθήσει την σταδιακή αύξησή τους όπως η FED. Παράλληλα είχαμε τον εκτοπισμό της μεγαλύτερης Τράπεζας-Deutsche Bank– από τον δείκτη των 50 μεγαλυτέρων Επιχειρήσεων της Ευρώπης. Αλλά και τις συμβουλές για συγχωνεύσεις μεγάλων τραπεζών. Που σημαίνει, ότι ένας δεύτερος ‘’κυκλώνας’’ ετοιμάζεται.
Τι μπορεί να σημαίνουν για την Ελλάδα όλα αυτά; Ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι τυχόν αύξηση των επιτοκίων της ΕΚΤ και του πετρελαίου ελέω Σαουδικής Αραβίας θα δικαιώσουν τον Ντράγκι που μέσω του Στουρνάρα ζήτησε την δημιουργία πιστωτικής γραμμής για την έξοδό μας από τα μνημόνια την οποία υπερήφανα απορρίψαμε. Και μεταξύ μας μάλλον δεν μπορούσαμε να κάνουμε και διαφορετικά γιατί το ΟΧΙ μάλλον ακούστηκε στο Βερολίνα για ευνόητους λόγους. Η δεύτερη πιθανή συνέπεια θα είναι η μείωση του Γερμανικού ΑΕΠ που μαζί με το Brexit θα επιφέρει μείωση της μοναδική πηγής χρηματοδότησης για κάποιες χώρες της Ε.Ε.
Κι ενώ συμβαίνουν ή μπορεί να συμβούν όλα αυτά εμείς ασχολούμαστε με τον Κοτζιά και τον Καμμένο, με εκλογές και διευρύνσεις, με σκάνδαλα και ‘’σκανδαλα’’ και ιδεολογικές διαμάχες μεγάλης σπουδαιότητας. Καλά εμείς. Αυτά ξέρουμε, αυτά κάνουμε. Αλλά τα παιδιά μας; Θα μου πείτε γι αυτά έχουμε τους Ρουβίκωνες και τις προσλήψεις στο δημόσιο. Αρκούν για την επόμενη γενιά. Για τις επόμενες φροντίζει το Παιδείας. Πληροφορική, Φυσική και Μαθηματικά δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τον κοινωνικό και πολιτικό αγώνα. Θλιβερή εικόνα. Έτσι ή κάπως έτσι αυτοκτονούν τα Έθνη.
πηγή: Fortune.gr