Συνέντευξη του υπουργού

Παιδείας Νίκου Φίλη

«Το μόνο ζήτημα που πρέπει να αναθεωρηθεί είναι αυτό της ποινικής ευθύνης των υπουργών»

Οταν μιλούν συνταγματολόγοι και άλλοι ειδικοί για ένα τόσο σοβαρό θέμα. Οταν κορυφαίοι στο ζήτημα όπως ο Τσακυράκης ή ο Βενιζέλος παρουσιάζουν τις επιστημονικές απόψεις τους. Και όταν οι αρχηγοί των κομμάτων θα πάρουν θέση, τότε εγώ πιστεύω ότι δεν πρέπει να μιλώ αλλά να ακούω προσεκτικά.

Ελα όμως που ο κ. Φίλης, υπεύθυνος υπουργός Παιδείας, πτυχιούχος της κομματικής δουλειάς σε μια κυβέρνηση αυτοαποκαλούμενη, εκτός από αριστερή, και προοδευτική, εκφράζει την άποψη να παραμείνει κλειστή η βασική πύλη για την ανάπτυξη! Τότε ανεβαίνει το ζάχαρο στην κεφαλή μου και μου ‘ρχεται να βάλω τις φωνές.

Ηταν η χρονιά που το τσουνάμι της Ασίας προκάλεσε καταστροφές και θανάτους. Βρισκόμουν στη μαρτυρική Κύπρο για χειμερινές διακοπές. Πήγα στη Λευκωσία, πέρασα στην κατεχόμενη και νοίκιασα ταξί για την Κερύνεια. Ενας συμπαθής οδηγός, στα αγγλικά, μας είπε πολλά και διάφορα για τη ζωή, τα δημοψηφίσματα, τα παιδιά του που ζούσαν στο Λονδίνο. Ξάφνου περάσαμε από μια περιοχή με κτίρια εντυπωσιακά. Μας είπε ότι εκεί στεγάζονται κολέγια και πανεπιστήμια. Ιδιωτικά.

Γυρνώντας στη Λεμεσό, διάβαζα τον «Πολίτη», την καλή εφημερίδα, να ενημερωθώ για το τσουνάμι. Και έπεσα σε ένα άρθρο πύρινο κατά των κυπριακών κυβερνήσεων που δεν είχαν επιτρέψει την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ. Και ότι οι Τουρκοκύπριοι με τα πανεπιστήμιά τους είχαν προσελκύσει 70.000(!) άραβες, κυρίως, φοιτητές.

Λίγα χρόνια μετά, το πολιτικό σύστημα επέτρεψε τον απαγορευμένο καρπό, τον οποίο γεύθηκαν πολλοί ελλαδίτες καθηγητές.

Με την επιτυχία της πολιτικής εξόδου, οι δυστυχείς Βρετανοί άκουσαν τους ήχους από τα μαύρα κοράκια. Που θέλουν να επωφεληθούν από την καταστροφή. Φρανκφούρτη, Λουξεμβούργο, Παρίσι ανταγωνίζονται ποιος θα πλανέψει το κορμί του Σίτι. Ταυτόχρονα άλλοι εμφανίζονται να προσελκύσουν φοιτητές, ακόμη και ήδη φοιτούντες, στη χώρα τους. Γιατί αυτός ο κακός χαμός; Μα γιατί τόσο το Σίτι όσο και η ανώτατη εκπαίδευση είναι από τις βαριές βιομηχανίες τής για την ώρα Μεγάλης Βρετανίας.

Σε ένα ανεπίσημο κείμενό του ο άνθρωπος που έγινε παγόνι ως υπουργός έγραφε για τη στρατηγική ανάπτυξης της Πτωχευμένης και μια παράγραφο σχετική με το θέμα μας. Η Ελλάδα θα μπορούσε, ονειρευόταν, να καταστεί παγκόσμιο κέντρο υψηλής στάθμης εκπαίδευσης. Να προσελκύσει πανεπιστήμια της Αριστείας πρώτης γραμμής. Και να γίνει Μεσογειακό Κέντρο Μάθησης. Μπάι δε γουέι, η Αυστραλία εκτός από καγκουρό έχει και ιδρύματα που καταφέρνουν να είναι στην πρώτη γραμμή παραγωγής πλούτου, δηλαδή συμμετοχής στο ΑΕΠ της οικονομίας της.

Ολα αυτά αναγκάστηκα να τα γράψω τώρα, που με την ευκαιρία της αναθεώρησης του Συντάγματος μπορούμε να ανοίξουμε μια πόρτα για να επιστρέψουν εκατοντάδες έλληνες καθηγητές από τα ξένα, και χιλιάδες φοιτητές από τα γύρω μας, αλλά και παγκόσμια, λόγω της δεσπόζουσας θέσης της χώρας μας σε μια σειρά τομείς. Οπως η αρχαιολογία, η φιλοσοφία, ο τουρισμός, αλλά και μια σειρά άλλες επιστήμες.

Θα μου πείτε, εδώ η Διαμαντοπούλου και η Γιαννάκου τόλμησαν να κάνουν στοιχειώδεις μεταρρυθμίσεις για να απαλλαγεί το Πανεπιστήμιο από το φρένο το κομματικό και το συντεχνιακό, και τορπιλίστηκαν όχι μόνο από την Αριστερά που δεν γουστάρει Αριστεία, αλλά και από στελέχη πολιτικά και πανεπιστημιακά δικά τους, ο Τσίπρας με τον Φίλη θα το πράξουν;

Ε λοιπόν για τον Φίλη δεν τρέφω αυταπάτες. Αλλά ο Τσίπρας, όπως μας διαβεβαιώνει και ο Κουτσούμπας, τόσα και τόσα αριστερά απεμπόλησε για το καλό της πατρίδας. Ας τολμήσει να κάνει και ένα ακόμη. Θα του το χρωστάνε το έθνος και η νέα γενιά. Εξάλλου χρωστάει και ο ίδιος από 65 ως 100 δισ. ευρώ από το εξάμηνο της σαγήνης της Κίρκης της ανοησίας. Αρκεί τα πανεπιστήμια τα ξένα να επιλεγούν με αυστηρά κριτήρια ποιότητας και να αποκλειστούν οι πωλητές πτυχίων. Αν δεν περάσει τώρα η μεταρρύθμιση, θα χαθούν άλλα έξι χρόνια με τον Προμηθέα αλυσοδεμένο, να βλέπει να κατασπαράσσουν το συκώτι του τα όρνια της καθυστέρησης.

Αν κάτι πρέπει να αλλάξει στο Σύνταγμα, είναι αυτό. Το περίφημο άρθρο 16.