Ότι ο λαϊκισμός περισσεύει είναι πασιφανές. Κάθε λογής απροσάρμοστοι της ελληνικής πολιτικής έχουν βγει στο προσκήνιο, εμπορευόμενοι τη δυσκολία των δοκιμαζόμενων Ελλήνων, οι οποίοι τους ακούν, αλλά δεν τους ακολουθούν. Διαισθητικά οι πολίτες νοιώθουν το κενό, το έλλειμμα προετοιμασίας και την άγνοια κινδύνου.
Μπορεί το κλίμα να είναι καταδικαστικό για την κυβέρνηση, αλλά η πλειονότητα των Ελλήνων ενδομύχως εύχεται τη διάσωση και αναμένει την ανάκαμψη. Γιατί απλούστατα όλοι αντιλαμβάνονται την πιθανότητα μιας τραγικής περιπέτειας. Είναι φανερό ότι οι περισσότεροι δεν μπορούν να φαντασθούν ή καλύτερα δεν θέλουν να δουν την Ελλάδα να μετατρέπεται σε βορειοαφρικανική ή μεσανατολική ζώνη.
Έχει ωστόσο εξαιρετική σημασία ότι σε αυτές τις τόσο δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες ανεδείχθησαν πολιτικοί έτοιμοι να δράσουν με γνώμονα μόνο το εθνικό -κατά τις αντιλήψεις τους – συμφέρον, να θέσουν στο περιθώριο το προσωπικό τους συμφέρον, να λάβουν αντιδημοφιλείς αποφάσεις και να σηκώσουν απροσμέτρητο πολιτικό κόστος.
Κακά τα ψέματα,δεν έχει εκτιμηθεί το βάρος που σηκώνουν οι κκ. Σαμαράς και Βενιζέλος τα τελευταία χρόνια.
Ποιος άραγε θυμάται σήμερα πως αντιμετώπισε ο κ. Βενιζέλος τον γερμανό ομόλογό του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε όταν στην Πολωνία του πρότεινε διευκολύνσεις για την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη;
Μόνος του τότε ως υπουργός Οικονομικών έλαβε την ευθύνη της άρνησης, αναλογιζόμενος προφανώς τις συνέπειες μια τόσο επώδυνης επιλογής. Και μετέπειτα, μετά την επεισοδιακή σύνοδο στις Κάννες, ανέλαβε πάλι την ευθύνη των πολιτικών αποφάσεων και των οικονομικών επιλογών για τη διάσωση της χώρας.
Ο κ. Βενιζέλος έδρασε τότε με γνώμονα μόνο το εθνικό συμφέρον, θυσιάζοντας τόσο το κόμμα του, όσο και την πολιτική του καριέρα.
Κατ? αντιστοιχία, ανάλογο βάρος και πολιτικό κόστος σηκώνει τους τελευταίους 15 μήνες ο πρωθυπουργός κ. Αντ. Σαμαράς. Έλαβε και λαμβάνει αντιδημοφιλείς αποφάσεις θέτοντας σε δοκιμασία μοναδική το κόμμα του και τη θητεία του. Κακά τα ψέματα απ? αυτή τη θητεία η Νέα Δημοκρατία μπορεί να έχει την τύχη του ΠαΣοΚ. Να αποψιλωθεί κι εκείνη, να χάσει δυνάμεις και δυνατότητες και ο ίδιος προσωπικά να υποστεί τα επίχειρα μιας εκλογικής ήττας.
Ωστόσο και οι δύο δείχνουν προσωπικές και πολιτικές αντοχές. Επιμένουν – με αδυναμίες είναι αλήθεια και πολλά προβλήματα – να δρουν με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, κόντρα στο κλίμα και το κύμα του λαϊκισμού που τους πολιορκεί.
Οι κκ.Σαμαράς και Βενιζέλος δίνουν αυτό τον καιρό μαθήματα πολιτικής συμπεριφοράς και στάσης.
Δεν κιότεψαν, ούτε αρνήθηκαν να πράξουν το καθήκον τους, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι κινδυνεύουν να χάσουν και να χαθούν.
Η στάση τους είναι πραγματικά πατριωτική και υπεύθυνη. Μπορεί να μην εκτιμάται από τους περισσότερους στο παρόν περιβάλλον, αλλά σίγουρα η Ιστορία θα αποτιμήσει την προσπάθειά τους.