Nομίζω ότι έστω και καθυστερημένα θα πρέπει να εξιλεωθούν οι συνάδελφοι του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ για την παράλειψή τους να μη γνωστοποιήσουν ποιοι βουλευτές μετείχαν προ ημερών στο όργιο των ρουσφετολογικών τροπολογιών, με τις οποίες επιδίωξαν να προστατεύσουν ή να βολέψουν φίλους, γνωστούς, συγγενείς ή και απλούς ψηφοφόρους τους. Αργά ή γρήγορα θα πάμε και σε βουλευτικές εκλογές και καλό θα είναι να τους έχουμε υπόψη μας. Και τους συμπολιτευόμενους αλλά και τους αντιπολιτευόμενους.
Δεν είμαι υπερβολικός και άρα δεν έχω μεγάλες απαιτήσεις. Ούτε προτάσεις για ρηξικέλευθα μέτρα περιμένω, ούτε πρωτότυπες ιδέες αξιώνω. Αυτά ?αν μπορούσαν? θα μας τα πρόσφεραν τα κομματικά επιτελεία. Αλλά μια στοιχειώδη κατανόηση την απαιτώ. Οταν η χώρα βιώνει μια τέτοια κρίση, οι βουλευτές δεν δικαιούνται να ασχολούνται με τα ρουσφετάκια και τα μικροκομματικά τους.
Δεν νοείται να έχει επιβάλει η κυβέρνηση τα μέτρα που έχει επιβάλει και να έχει υποχρεώσει σε τόσες και τέτοιες θυσίες τον λαό και ιδιαίτερα τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους και την ίδια ώρα να υπάρχουν κυβερνητικοί βουλευτές που να μην προσπαθούν να αποτρέψουν με τροπολογίες τους τη σπατάλη στον δημόσιο τομέα, επειδή έτσι εξυπηρετούνται «δικοί τους» άνθρωποι.
Ούτε είναι σοβαρή και υπεύθυνη η στάση των αντιπολιτευόμενων βουλευτών που φτάνει μέχρι την εξαγγελία της επαναπρόσληψης όλων των απομακρυνθέντων δημοσίων υπαλλήλων, ακόμη κι εκείνων που είχαν παρανομήσει χρησιμοποιώντας για να προσληφθούν πλαστά πιστοποιητικά. Στο κάτω κάτω και οι σοβαροί του ΣΥΡΙΖΑ μιλάνε πια για διαπραγμάτευση με την Ευρωπαϊκή Ενωση και έχουν αφήσει κατά μέρος τα καουμποϊλίκια για σκισίματα μνημονίων και άλλες μεγαλοστομίες.
Πώς την αντιλαμβάνονται αυτήν τη διαπραγμάτευση οι σκληροί και αδιάλλακτοι συριζαίοι; Οτι θα πάνε στις Βρυξέλλες έχοντας ως πρώτο αίτημα την επιστροφή στο Δημόσιο των όσων υπαλλήλων απολύθηκαν ή απομακρύνθηκαν από τις θέσεις τους και δεν θα τους αντιμετωπίσουν ως επικίνδυνα παράφρονες;
Ξέρω πως οι περισσότεροι θα σκεφτείτε ότι αυτές είναι υπερβολές για εσωτερική κατανάλωση και πως ακόμη και η υποβολή των τροπολογιών είχε γίνει με δεδομένο ότι θα απορρίπτονταν. Αλλά αυτό είναι ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα. Διότι εκείνο που περισσότερο δεν χρειαζόμαστε είναι βουλευτές που να μας δουλεύουν κι από πάνω.