“Πάντως δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει, αλλά έχουμε μια ωραία ατμόσφαιρα”! Είναι ίσως τα πιο καταθλιπτικά Χριστούγεννα που έχει ζήσει ο ελληνικός λαός τα τελευταία τουλάχιστον πενήντα χρόνια. Σε μία γιορτή που κατά κύριο λόγο συμβολίζει τη γέννηση της ελπίδας, της χαράς και της προσμονής, εμείς ζούμε στην εποχή της απογοήτευσης, της μιζέριας, της μαυρίλας και της παγωνιάς στην ψυχή μας, στη ζωή μας και στον αέρα που αναπνέουμε στις πόλεις μας.
Ανένδοτος είναι, λέει, ο Στουρνάρας και βγήκε Χριστουγεννιάτικα να μας το πει συνεπικουρούμενος και από άλλους “συναρμόδιους”: Καμία μείωση στο φόρο πετρελαίου!
Άφησε χωρίς θέρμανση την Ελλάδα για ακόμη μία χρονιά, μέσα σε έναν πολύ βαρύ χειμώνα εφέτος, με το ακριβότερο πετρέλαιο, το ακριβότερο φυσικό αέριο, το ακριβότερο ρεύμα και επιμένει σε ένα πλήρως αποτυχημένο μέτρο με εντολή της τρόικας… Βγαίνει δε πάλι να μιλήσει περί λαθρεμπορίας (την οποία είναι ανίκανο το κράτος να πιάσει) και να μας πει πως όλα πάνε καλά και πως άμα μειωθεί το πετρέλαιο, θα ωφεληθούν και αυτοί που θέλουν να ζεσταίνουν τις πισίνες τους!
“Να πληρώσουν αυτοί που φοροδιαφεύγουν” είναι η μόνιμη φράση κλισέ στα χείλη όλων των πολιτικών αλλά και πολλών οικονομικών παραγόντων, όπου βρεθούν και όπου σταθούν, αλλά, αλήθεια, γιατί αυτό τέσσερα χρόνια τώρα δεν γίνεται; Είναι κανένας σε αυτή τη χώρα που δεν γνωρίζει ποιος και πού έχει τον πλούτο, και είναι αλήθεια δυνατόν να δεχθούμε ότι δεν υπάρχει αποτελεσματικός τρόπος να βρεθούν και να φορολογηθούν; Kαι όμως, αντ’ αυτού συνεχίζουν να υπερφορολογούνται οι πιο αδύναμοι και τα μικρομεσαία εισοδήματα, αυτά που αδυνατούν ούτως ή άλλως εκ της θέσεώς τους να φοροδιαφύγουν. Πέραν δε της αύξησης της άμεσης φορολόγησης, αυτό γίνεται και με τον πιο άδικο κοινωνικά τρόπο, αυτόν δηλαδή της έμμεσης φορολογίας με, υψηλότατο ΦΠΑ και ειδικούς φόρους κατανάλωσης.
Είναι φυσικό να υπάρχει απογοήτευση, ήταν αναμενόμενο να πέσει αυτή η καταχνιά… Πώς θα μπορούσε να μην είναι έτσι με όλα αυτά που συμβαίνουν με αυτό το αδυσώπητο κυνήγι “κεφαλικών φόρων” από το κράτος, με 1.500.000 άνεργους, με 1.000.000 απλήρωτους από την εργασία τους, έπειτα από 7 χρόνια βαθιάς ύφεσης…
Μπορεί κανείς αυτή τη στιγμή να δώσει ελπίδα πως η χρονιά που έρχεται θα είναι καλύτερη; Όχι δεν μπορεί και γι’ αυτό όλοι φοβούνται, είναι σχεδόν βέβαιοι για την ακρίβεια για τα χειρότερα. Αυτό από μόνο του είναι καταστροφικό, καμιά κοινωνία και κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει και να προκόψει χωρίς ελπίδα. Κανείς πολιτικός δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να εμπνεύσει να δώσει προοπτική, υπάρχει σαφώς έλλειμμα εθνικής ηγεσίας Και κανείς επίσης δεν τολμά να πει, να φωνάξει δημοσίως την αλήθεια, την ωμή αλήθεια. Χωρίς ωστόσο την αλήθεια και τη νέα γέννηση, που κοιλοπονά και συνθλίβεται ακόμη από τους σπασμούς της παλιάς εποχής, η αναγέννηση της κοινωνίας και της χώρας αργεί ακόμη…
“Προσευχηθείτε” λοιπόν “να περάσει αυτό το σύννεφο που πάει να γίνει πεπρωμένο μας”… (Νικηφόρος Βρεττάκος).