Στη συνδιάσκεψη του περασμένου σαββατοκύριακου έγινε ένα πρώτο βήμα για τη δημιουργία της Ελιάς. Λέω πρώτο βήμα διότι αν θέλουμε να είμαστε στοιχειωδώς ειλικρινείς οφείλουμε να δεχτούμε ότι το μέχρι στιγμής πολιτικό αποτέλεσμα δεν μας αρκεί. Η υπόθεση του τρίτου πόλου, δηλαδή της μεγάλης μεταρρυθμιστικής παράταξης που θα ενώσει τις κατακερματισμένες δυνάμεις μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί ασφαλώς να είναι υπόθεση μόνο του ΠΑΣΟΚ και ορισμένων -καθόλα αξιόλογων- πολιτικών κινήσεων πέριξ αυτού. Ο κατακερματισμός των δυνάμεων της φιλοευρωπαϊκής αριστεράς, της οικολογίας, της σοσιαλδημοκρατίας και του κεντρώου φιλελευθερισμού συνεχίζει να υφίσταται.
Σε καμιά περίπτωση όμως δεν πρέπει να υποτιμηθεί η αξία αυτού που επιτεύχθηκε. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο οφείλει να κτιστεί ο νέος σχηματισμός που έχει ανάγκη η χώρα. Θεμέλιο συγκεκριμένου και μεστού προγραμματικού λόγου χωρίς κοινοτυπίες, κλισέ, ευχολογικές γενικότητες και χιλιοτριμμένες διαπιστώσεις. Κυρίως όμως θεμέλιο ανάδειξης νέων ανθρώπων. Νέων και ηλικιακά, αλλά κυρίως νέων σε νοοτροπίες, πρακτικές, στάσεις ζωής και ιδέες.
Κι εδώ μπαίνει το θέμα της σύνθεσης του ευρωψηφοδελτίου ως μια καταλυτική ευκαιρία για να αποδείξει η Ελιά ότι μπορεί να εγγυηθεί το πέρασμα της πολιτικής ζωής σε ουσιαστικά μεταρρυθμιστική κατεύθυνση. Το ψηφοδέλτιο που πρόκειται να συγκροτηθεί θα είναι το μεγάλο στοίχημα. Θα είναι ο καθρέφτης της νέας παράταξης. Θα αποκαλύψει προθέσεις, στοχεύσεις και σχεδιασμούς. Θα φανει εάν όντως εννοούμε αυτά που λέμε, εάν όντως η παράταξη είναι σε θέση να υπερβεί τον ίδιο της τον εαυτό και να απευθυνθεί στην δοκιμαζόμενη κοινωνία όχι μέσα από πρόσωπα που μυρίζουν κομματική ναφθαλίνη, ούτε προκύπτουν μέσα από παρασκηνιακές διεργασίες κομματικών παζαριών και ισορροπιών.
Είναι τώρα η στιγμή να βρούμε τους κατάλληλους ανθρώπους. Ανθρώπους καθαρούς, χωρίς σκιές και εκκρεμότητες, χωρίς λογαριασμούς με το παρελθόν, ανθρώπους μαχητές της ζωής που δεν τους χαρίστηκαν θέσεις και προνόμια, που δεν ταυτίστηκαν με ομάδες εξουσίας και συστήματα, που κόλλησαν ένσημα, που ξέρουν τι σημαίνει πληρωμή φόρων, εξυπηρέτηση δανείων, λογαριασμοί ΔΕΚΟ, τέλη επιτηδεύματος, ανθρώπων που περπατούν στο δρόμο.
Και οι άνθρωποι αυτοί υπάρχουν. Ήταν και στη συνδιάσκεψη της Ελιάς. Ας τους βρούμε κι ας τους φέρουμε στο προσκήνιο. Δεν ισχυρίζομαι ασφαλώς ότι το ψηφοδέλτιο δεν πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικό των πολιτικών οργανισμών που συγκροτούν την Ελιά. Λέω όμως ότι χρειαζόμαστε άλλου είδους αντιπροσώπους από τους συνήθεις. Και σε τελική ανάλυση κέρδος και για την παράταξη και για την χώρα θα είναι εάν μεταξύ των θέσεων του ψηφοδελτίου βρεθεί χώρος και για ορισμένους ανθρώπους της κοινωνίας των πολιτών χωρίς τυπική κομματική ένταξη.
Έχουμε ενώπιόν μας λοιπόν την ευκαιρία. Ας μην την αφήσουμε να πάει χαμένη διότι θα μας παρασύρει όλους. Ουδείς θα βγει κερδισμένος από ένα ψηφοδέλτιο αλά παλαιά. Και βέβαια πρέπει να κάνουμε γρήγορα. Ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά.