Ο προοδευτικός χώρος δεν ψάχνει για τον Έλληνα Μακρόν, αλλά για την επανάληψη του εγχειρήματος Μακρόν. Τα αποτελέσματα των Γαλλικών εκλογών, στις οποίες ένας πολιτικός, που πέρασε μεν από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, αλλά αποχώρησε διαφωνώντας με την οικονομική πολιτική του προέδρου Ολλάντ, άρχισε ως τελευταίος στις προτιμήσεις των πολιτών, αλλά τελικά σάρωσε τους υποψηφίους των παραδοσιακών κομμάτων (Σοσιαλιστικό, Ρεπουμπλικανικό, Εθνικό Μέτωπο και Αριστερά). Και μάλιστα σάρωσε με 66,5%, χωρίς να έχει έναν έμπειρο κομματικό μηχανισμό να οργανώνει την προεκλογική εκστρατεία του.
Ερχόμενος τώρα στα καθ’ ημάς, όλοι έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ο κυβερνών ΣΥΡΙΖΑ έχει απαξιωθεί, συρρικνώνεται καθημερινά και θα βρεθεί στην αντιπολίτευση μετά τις επόμενες εκλογές. Συγχρόνως, η ΝΔ προσπαθεί να εκσυγχρονισθεί, αλλά μένει σε ποσοστά της τάξης των 28% – 30%, το ΠΟΤΑΜΙ έχει χάσει τη δυναμική του και ολοκληρώνει τον κύκλο του, ενώ η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ +) δεν τόλμησε το αυτονόητο, κυριάρχησε ο κομματικός μηχανισμός υπό μία εντελώς ανεπαρκή για την περίσταση ηγεσία, απαξιώνεται καθημερινά και την εγκαταλείπουν πλέον εκείνοι, που δεν αρκούνται σε ένα μικρό «ΚΚΕ του Κέντρου».
Στις 21/2/2017 είχα γράψει, μεταξύ άλλων σε άρθρο στη Μεταρρύθμιση:
«Οι Κινήσεις Πολιτών για την Σοσιαλδημοκρατία με την πρόσφατη απόφαση της Συντονιστικής Επιτροπής στις 18/2/2017 διατηρούν την ψυχραιμία τους, εμμένουν στην οργάνωση ιδρυτικού συνεδρίου, στο οποίο θα κληθούν όλα τα κόμματα, κινήσεις και προσωπικότητες του προοδευτικού χώρου, θα εκλεγεί αρχηγός από την βάση και θα διασφαλιστεί η κυβερνησιμότητα της χώρας, ασχέτως αν θα δεχθεί ή όχι να συμμετάσχει ο ηττημένος ΣΥΡΙΖΑ. Προβλέπω ότι, εφ’ όσον τα κόμματα της ΔΗΣΥ επιμείνουν στην θέση, που εξέφρασαν οι επικεφαλής τους για μη πρόσκληση προς το Ποτάμι, την Ώρα Αποφάσεων, τους ΜΕΤΑρρυθμιστές της Αριστεράς για διεξαγωγή ιδρυτικού συνεδρίου και εκλογή αρχηγού από τη βάση, οι Κινήσεις Πολιτών δεν θα μακροημερεύσουν ως συνιστώσα της ΔΗΣΥ ή θα διασπαστούν. Εξ άλλου, θεωρώ ότι οι θέσεις μας, οι στόχοι μας, οι οδικοί χάρτες για το μέλλον της χώρας, την ανάπτυξη και την ευρωπαϊκή πορεία της, που έχουμε θέσει, μετά από τις τελευταίες εξελίξεις είναι πολύ εγγύτερα σε αυτούς που εξαγγέλλουν οι ευρισκόμενοι εκτός ΔΗΣΥ».
Τις εξελίξεις πολλοί είχαμε προβλέψει μετά την εκλογή της κας Γεννηματά, ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας ότι μία τέτοια ενέργεια, όπως η οργάνωση του ιδρυτικού συνεδρίου ενός νέου και ενιαίου κόμματος της σοσιαλδημοκρατίας και του προοδευτικού χώρου, απαιτούσε μία ηγεσία με εμπειρία, όραμα και γνώση των δυσκολιών του εγχειρήματος. Πρωτίστως δε, απαιτούσε μία ηγεσία, που θα απομάκρυνε όλους εκείνους, που είχαν ως επάγγελμα την ιδιότητα του κομματικού στελέχους ή του συνδικαλιστικού στελέχους, κάτι που δεν τόλμησε ή μάλλον δεν μπορούσε η κα Γεννηματά.
Η εμμονή της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ στην μετατροπή του σε «ΚΚΕ του Κέντρου» αντί σε ένα μεγάλο ανανεωμένο και ενιαίο κόμμα, μας υποχρεώνει πλέον να του στρέψουμε τα νώτα και να προχωρήσουμε, με όσες δυνάμεις είναι διατεθειμένες να συμπράξουν, στην ίδρυση ενός ελληνικού κινήματος En Marche, που θα εκπλήξει στις επόμενες εκλογές. Η Ώρα Αποφάσεων δείχνει το δρόμο. Οι άνθρωποι που πήραν την πρωτοβουλία, αλλά και εκείνοι, που έχουν μέχρι στιγμής στελεχώσει τις επιτροπές του, αποτελούν εγγύηση επιτυχίας. Το θετικό είναι δε ότι αυτοί οι άνθρωποι ορίζουν τη μοίρα και την εξέλιξη του εγχειρήματος. Χωρίς τα βαρίδια ενός παλαιοκομματικού μηχανισμού, τον οποίο απαξιώνουν πλέον οι πολίτες. Οφείλουμε δε όλοι πλέον να το ακολουθήσουμε και να συμπράξουμε με αυτήν στην ανανέωση και αναβίωση του στόχου. Η προσέλκυση των νέων πολιτών, που θα συνοδοιπορήσουν με τους έμπειρους πολιτικούς είναι το πρώτο μας μέλημα.