Δεν έχει περάσει πολύς καιρός που ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αντιπολίτευση, χάλαγε τον κόσμο – και καλά έκανε- επειδή ο Γ. Παπανδρεου χρησιμοποίησε στην κυβέρνησή του στενούς του συνεργάτες και φίλους του ,τους λεγόμενους «κηπουρούς» του.
Ε λοιπόν, η πρώτη φορά Αριστερά – που κομπορρημονεί με κάθε ευκαιρία δια στόματος του ίδιου του πρωθυπουργού ότι είναι η πρώτη πραγματικά δημοκρατική κυβέρνηση της χώρας ( έλεος!) – δεν φαίνεται να διαφέρει και πολύ από τις προηγούμενες: όλοι οι στενοί συνεργάτες του κ. Τσίπρα κατέλαβαν υπουργικές θέσεις ενώ συγγενείς και σύζυγοι υπουργών ,γενικών γραμματέων ,ακόμη και περιφερειαρχών διορίζονται στο κράτος χωρίς να ανοίξει μύτη!
Έτσι όπως διάβασα στον Βηματοδότη και αντιγράφω , πέραν του υπουργικού ζευγαριού του αναπληρωτή υπουργού Ναυτιλίας Θ. Δρίτσα και της συζύγου του, αναπληρώτριας υπουργού Μετανάστευσης Τασίας Χριστοδουλοπούλου υπάρχει και άλλο ανδρόγυνο στον κρατικό μηχανισμό. Ο Κ. Παπαϊωάννου είναι γενικός γραμματέας Διαφάνειας και Δικαιοσύνης. Η σύζυγός του, η Κλειώ Παπαπανταλέων, έχει τοποθετηθεί σύμβουλος του υπουργού Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλου, τη σύντροφο του οποίου, Ιφιγένεια Καμτσίδου, φρόντισε ο Γ. Κατρούγκαλος να την τοποθετήσει πρόεδρο στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης.
Και αρχίζει τώρα ένα ντόμινο διορισμών συγγενών: ο υπουργός Πολιτισμού Ν. Ξυδάκης τοποθέτησε ως σύμβουλό του τον αδελφό της Ρένας Δούρου Π. Δούρο. Ο σύντροφος της περιφερειάρχου Ρένας Δούρου Δ. Μπενίσης έχει ρόλο συντονιστή στην Περιφέρεια Αττικής, εκεί δηλαδή όπου προΐσταται η σύντροφός του. Ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς τοποθέτησε τον πρώτο εξάδελφο του Πρωθυπουργού Γ. Τσίπρα ως σύμβουλό του ενώ η αναπληρώτρια υπουργός Τουρισμού Έλενα Κουντουρά έχει ως σύμβουλο τον αδελφό της Νίκο Κουντουρά.
Ακόμη ,ο διευθυντής του Διπλωματικού Γραφείου του Πρωθυπουργού Ευ. Καλπαδάκης είναι ανιψιός της συζύγου του υπουργού Εσωτερικών Ν. Βούτση. O έτερος αδελφός Καλπαδάκη Γ. Καλπαδάκης είναι επικεφαλής του γραφείου του αντιπροέδρου Ι. Δραγασάκη!
Με λίγα λόγια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ,είναι -αντίθετα απ ότι ισχυρίζεται- μία από τα ίδια (και πως αλλιώς νάτανε δηλαδή) αφού έχει εφαρμόσει τους δικούς της «κουμπάρους» , για να θυμηθούμε τις καλές εποχές της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή.
Δεν είναι ,όμως , μόνο οι διορισμοί συγγενών. Ο ΣΥΡΙΖΑ που ως αντιπολίτευση διαμαρτυρόταν για το open.gov του Γιώργου -που πάντως επέλεγε με αξιοκρατικά κριτήρια στελέχη του δημοσίου- προχώρησε την προηγούμενη εβδομάδα σε ένα ακόμη μεγάλο ατόπημα που δείχνει πόσο προσηλωμένη είναι στις αριστερές ιδεοληψίες της.
Διόρισε ως επικεφαλής στη ΔΕΗ – στην μεγαλύτερη δημόσια επιχείρηση της χώρας ( για να μην πω των Βαλκανίων) με 20.000 εργαζόμενους και 6 δις ευρώ τζίρο το χρόνο ίσο με το 3% του εθνικού ΑΕΠ – έναν πρώην συνδικαλιστή της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ !
Πέρα από το αυτονόητο: ότι τέτοιου είδους επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας για τη χώρα με τεράστιους προυπολογισμούς χρειάζονται δοκιμασμένους μάνατζερς -ξεφτέρια της αγοράς ,με τεχνολογικές γνώσεις και δεξιότητες , η τοποθέτηση του κ. Μ. Παναγιωτάκη είναι και αδόκιμη επιχειρησιακά : o άνθρωπος που έως χτες διεκδικούσε αυξήσεις μισθών για τους εργαζόμενους της ΔΕΗ δεν μπορεί τώρα να εμφανίζεται ότι εκπροσωπεί τα συμφέροντα της επιχείρησης -δηλαδή μικρότερο εργατικό κόστος και εξοικονόμηση χρημάτων για τις μεγάλες επενδύσεις για τον εκσυγχρονισμό που επειγόντως χρειάζεται η εταιρεία .
Αφήστε που περνάει ένα μήνυμα συνδικαλιστικής παντοδυναμίας που φαντάζομαι πως δεν θάθελε με τίποτα να περάσει η νέα αριστερά του κ. Τσίπρα. Δυστυχώς πάμε όπισθεν ολοταχώς…