Λίγες μέρες πριν από την εαρινή νέα έλευση της τρόικας, ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Μανιτάκης, αφού διαβεβαίωσε ότι ο ίδιος και το υπουργείο του δεν έχει κανένα πρόβλημα με την τρόικα, «ομολόγησε» πως: « Δεν είναι έτοιμος ο σχεδιασμός για τις 25.000 απομακρύνσεις από το Δημόσιο» και πως η διοικητική μεταρρύθμιση του κράτους χρειάζεται πολύ – μα πολύ – χρόνο ακόμη για να υλοποιηθεί! Στο μεταξύ, συνεχίζουν βέβαια να παραμένουν και να πληρώνονται 5.000 – 6.000 επίορκοι και καταδικασθέντες, ακόμη και για βαριά ποινικά αδικήματα, επειδή, όπως λέγεται, δεν συνεδριάζουν τα πειθαρχικά συμβούλια για να τους διώξουν!
Συγγνώμη, αλλά τι είδους δημόσιο είναι αυτό που έχουμε και που το κρατάμε, που για να αξιολογηθεί και να τεθεί σε διαθεσιμότητα ένας υπάλληλος, πρέπει να είναι εγκληματίας, ο οποίος ακόμη και τότε δεν αποπέμπεται! … Αυτά είναι εξωφρενικά πράγματα, που βέβαια υπάρχουν χρόνια τώρα και το τραγικό είναι ότι συμβαίνουν ακόμη και σήμερα. Και καθόμαστε τώρα και τα συζητάμε και τα διαπραγματευόμαστε με την τρόικα!
Έχουμε επίσης την παραδοχή από το υπουργείο Οικονομικών (Στουρνάρας) πως αδυνατούν για εφέτος να υιοθετήσουν τον εξαγγελθέντα και πολυαναμενόμενο από τον Νοέμβριο ενιαίο φόρο ακινήτων, καθότι δεν κατέστη, όπως λένε, εφικτός ο σχεδιασμός και η προετοιμασία του, στο «ασφυκτικό πλαίσιο» των περίπου έξι μηνών που είχαν στη διάθεσή τους! Κι έτσι φτάσαμε, δειλά – δειλά στην αρχή και επισήμως στη συνέχεια και με τη σφραγίδα (εντολή) της τρόικας, στη συζήτηση για συνέχιση της είσπραξης του χαρατσιού από τη ΔΕΗ για μία ακόμη χρονιά και για πόσο ακόμη μετά – άγνωστο.
Αλήθεια όμως, μήπως γνωρίζει κανείς να μας πει τι έχουν απογίνει εκείνες οι έρμες οι αποκρατικοποιήσεις… ε, κ. Χατζηδάκη; Υποτίθεται ότι ήμαστε πιο ώριμοι και πιο έτοιμοι από κάθε άλλη φορά για να ξεκινήσουμε την υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών, οι οποίες είναι απαραίτητες για να υπάρξουν ορισμένα έσοδα για τα κρατικά ταμεία και κυρίως να γίνει μία πράξη που θα δώσει κάποιο έναυσμα για επενδυτικές κινήσεις και για την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας. Αποκρατικοποήσεις για τις οποίες έχουμε δεσμευθεί επανηλλειμένα τα τελευταία χρόνια, χωρίς κανένα, μα κανένα αποτέλεσμα μέχρι στιγμής.
Αλλά και από εκείνη την επανέναρξη των μεγάλων έργων στην κατασκευή των μεγάλων οδικών αξόνων που είχε εξαγγελθεί πως θα ξεκινήσουν και πάλι εντός της άνοιξης, ούτε φωνή, ούτε ακρόαση!
Αποτέλεσμα; Επειδή δεν δυνάμεθα… όλα αυτά, πάρτε να ’χετε ξανά χαράτσι και νέους φόρους στο κεφάλι και νέες απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα. Γι’ αυτά οι κυβερνήσεις μας και τα κόμματα είναι πάντα έτοιμα, πρόθυμα, ακόμη και χωρίς σχεδιασμό βρε αδερφέ…
Αυτό είναι το δικό μας μεγάλο μερίδιο ευθύνης στη δημιουργία των αδιεξόδων κατά τη διαχείριση της κρίσης εδώ και τέσσερα χρόνια, αλλά και από πολύ παλαιότερα και στην ετεροβαρή κατανομή και υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων. Και γι’ αυτά δεν μας φταίει καμιά τρόικα και κανένας δανειστής (έχουμε πολλά άλλα για τη δική τους γούνα), αλλά το «κακό μας το κεφάλι», αν υποθέσουμε πως δεν «φταίει το κρασί»… για να θυμηθούμε τον Βάρναλη!