Η σιωπηλή πλειοψηφία θα πάψει να σιωπά. Και το πατριωτικό μας όραμα: είμαστε περήφανοι για την σκωτσέζική μας ταυτότητα, περήφανοι για τους ξεχωριστούς θεσμούς μας, περήφανοι για το Κοινοβούλιο της Σκωτίας, το οποίο εμείς και όχι το εθνικιστικό κόμμα, δημιουργήσαμε. Και είμαστε υπερήφανοι διότι με τις αρμοδιότητες του Κοινοβουλίου μπορούμε να εγγυηθούμε ότι η Εθνική Υπηρεσία Υγείας θα παραμείνει σε δημόσια χέρια, καθολική, με ελεύθερη πρόσβαση σε εκείνους που την έχουν ανάγκη, για όσο χρονικό διάστημα ο λαός της Σκωτίας το επιθυμεί. Και είμαστε υπερήφανοι, διότι διευρύνονται οι εξουσίες του εν λόγω Κοινοβουλίου – ταχύτερη, ασφαλέστερη, καλύτερη, φιλικότερη αλλαγή από εκείνη την οποία οι εθνικιστές θα μπορούσαν ποτέ να έχουν προτείνει. Και είμαστε επίσης υπερήφανοι, γιατί είμαστε ανοιχτοί στη συνεργασίας και την αμοιβαιότητα. Μάλιστα, εμείς οι Σκωτσέζοι ήμασταν που ανοίξαμε τον δρόμο της συνεργασίας, της ανταλλαγής σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο – κοινή άμυνα, κοινό νόμισμα, από τα κοινά συνταξιοδοτικά δικαιώματα ως τον ελάχιστο εγγυημένο μισθό σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο, από τον καθένα ανάλογα με τις δυνατότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του. Και αυτή η αρχή, ως η πιο ορθή, οφείλει να διέπει τη ζωή της χώρας μας σήμερα. Και το πατριωτικό μας όραμα βρίσκεται αντιμέτωπο με ένα εθνικιστικό όραμα που έχει μόνο έναν στόχο κατά νου: να σπάσει κάθε ενιαία συνταγματική και πολιτική σχέση με τους φίλους και τους γείτονές μας στο Ηνωμένο Βασίλειο και αυτό δεν θα επιτρέψουμε να συμβεί. Η αυριανή ψηφοφορία δεν αφορά το κατά πόσον η Σκωτία είναι ένα έθνος• είμαστε• και χθες, και σήμερα και αύριο. Δεν αφορά το κατά πόσον υπάρχει ένα Κοινοβούλιο της Σκωτίας• το έχουμε• εδώ και δέκα χρόνια κατόπιν δημοψηφίσματος. Δεν αφορά το κατά πόσον υπάρχουν αυξημένες εξουσίες• όλοι συμφωνούμε να διευρυνθούν οι εξουσίες. Η αυριανή ψηφοφορία αφορά την επιθυμία να σπάσει και να διαρραγεί κάθε δεσμός• και εγώ λέω, ας κρατήσουμε τα συνταξιοδοτικά του Ηνωμένου Βασιλείου, ας κρατήσουμε την λίρα του Ηνωμένου Βασιλείου, ας κρατήσουμε το διαβατήριο του Ηνωμένου Βασιλείου, ας κρατήσουμε το κράτος πρόνοιας του Ηνωμένου Βασιλείου.
Και ας πούμε στους αναποφάσιστους, σε εκείνους που αμφιταλαντεύονται, σε όσους δεν είναι βέβαιοι τι να ψηφίσουν, ας τους πούμε τι πετύχαμε από κοινού. Παλέψαμε σε δύο παγκόσμιους πολέμους μαζί. Και δεν υπάρχει νεκροταφείο στην Ευρώπη που δεν έχει Σκωτσέζους, Άγγλους, Ουαλούς και Ιρλανδούς να βρίσκονται θαμμένοι δίπλα-δίπλα. Και όταν νέοι άνδρες τραυματίστηκαν σε αυτούς τους πολέμους, δεν κοιτιούνταν αναμεταξύ τους και ρωτούσαν αν ήταν Σκωτσέζοι ή Άγγλοι, αλλά προσέτρεξαν ο ένας στην βοήθεια του άλλου, γιατί ήμασταν κομμάτια μιας κοινής υπόθεσης. Και όχι μόνο δεν κερδίσαμε αυτούς πολέμους μαζί, χτίσαμε την ειρήνη μαζί, δημιουργήσαμε τις υπηρεσίες υγείας μαζί, φτιάξαμε το κράτος πρόνοιας μαζί, θα οικοδομήσουμε το μέλλον μαζί. Και όσα έχουμε χτίσει μαζί, με θυσίες και αμοιβαιότητα, ας μην επιτρέψουμε ποτέ στον άτεγκτο εθνικισμό να τα καταστρέψει.
Και, επιπλέον, ας πούμε, σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που αδίκως κατηγορούνται από τους εθνικιστές ότι, αν ψηφίσεις Όχι, θα είσαι λιγότερο πατριώτης. Πείτε τους ότι αυτή είναι η Σκωτία μας. Πείτε τους ότι η Σκωτία δεν ανήκει στο Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας (SNP), η Σκωτία δεν ανήκει στην εκστρατεία του Ναι, η Σκωτία δεν ανήκει σε κανέναν πολιτικό –στον κ Salmond, στον κ Σούνει, σε εμένα, ή οποιοδήποτε άλλο– η Σκωτία ανήκει σε όλους μας. Και ας πούμε σε όλους τους εθνικιστές ότι αυτή δεν είναι σημαία τους, η χώρα τους, ο πολιτισμός τους, οι δρόμους τους. Αυτή είναι η σημαία όλων μας, η χώρα όλων μας, οι δρόμοι όλων μας.
Και ας πούμε στον λαό της Σκωτίας ότι εμείς που ψηφίζουμε Όχι, αγαπούμε την Σκωτία και αγαπούμε την χώρα μας. Την Σκωτία του Διαφωτισμού και των σκωτσέζων εφευρετών. Την Σκωτία που υπήρξε ο εμπνευστής του δικαιώματος στην εργασία, εδώ στην Γλασκώβη, και του δικαιώματος στην δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Την Σκωτία που συνέβαλε στην οικοδόμηση των οικονομικών νόμων της χώρας αυτής, του κράτους πρόνοιας και στην ανάπτυξη της διεθνούς βοήθειας. Και ξέρετε, όλα αυτά τα επιτεύγματα και όλα τα υπόλοιπα που θα μπορούσα να αναφέρω, δεν συνέβησαν έξω από την Ένωση, αλλά εντός της. Δεν συμβαίνουν παρά της Ένωσης, αλλά λόγω της Ένωσης. Και κανένας από εμάς δεν είναι λιγότερο Σκωτσέζος ως αποτέλεσμα αυτής.
Και ας πούμε σε αυτούς τους ανθρώπους που εξακολουθούν να έχουν αμφιβολίες και αμφιταλαντεύσεις, άνθρωποι που σκέφτονταν να ψηφίσουν Ναι χθες, αλλά θα ήταν εφικτό να πεισθούν σήμερα. Ας τους μιλήσουμε για τους πραγματικούς κινδύνους. Ο πραγματικός κίνδυνος δεν είναι ο φόβος για το άγνωστο• τώρα, ελλοχεύουν οι κίνδυνοι του γνωστού. Ένα ναρκοπέδιο στην οικονομία, τα προβλήματα της οποίας θα μπορούσαν να εκραγούν ανά πάσα στιγμή. Μία οικονομική κρύπτη από την οποία ποτέ κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει. Πρώτος πραγματικός κίνδυνος: η αβεβαιότητα σχετικά με το νόμισμα, χωρίς να απαντάται από το SNP. Δεύτερος πραγματικός κίνδυνος: η αδυναμία εξυπηρέτησης του χρέους με την οποία μας απειλούν, χωρίς να απαντάται από το SNP. Τρίτος πραγματικός κίνδυνος: η ανάγκη εξασφάλισης 30 δις αποθεμάτων σε βάρος του ΕΣΥ και του κράτους πρόνοιας, χωρίς να απαντάται από το SNP. Τέταρτος πραγματικός κίνδυνος: η αύξηση των τιμών στα καταστήματα, χωρίς να απαντάται από το SNP. Πέμπτος πραγματικός κίνδυνος: άνοδος των επιτοκίων και των επιτοκίων των στεγαστικών δανείων, χωρίς να απαντάται από το SNP. Έκτος πραγματικός κίνδυνος: ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας εξαρτώνται από το εμπόριο και τη ένταξή μας μας στην χρηματοδότηση της ναυπηγικής βιομηχανίας του Ηνωμένου Βασιλείου, όλα αυτά τα προβλήματα που δεν αντιμετωπίζονται από το SNP. Και έβδομος πραγματικός κίνδυνος: μία τεράστια οικονομική τρύπα η οποία δεν θα μπορεί να αναπληρωθεί, ακόμη και στο ελάχιστο, από τα έσοδα του πετρελαίου. Μία τεράστια οικονομική τρύπα, πράγμα που σημαίνει ότι ο κίνδυνος για το Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν προέρχεται από εμάς, αλλά από τις πολιτικές του SNP.
Αλλά ας πούμε στους ανθρώπους, οι οποίοι γνωρίζουν πλέον το ρίσκο, αλλά πιστεύουν πως με κάποιο τρόπο η Σκωτία θα είναι κάπως πιο προοδευτική υπό την διακυβέρνηση των Εθνικιστών. Ας τους μιλήσουμε για το όραμά μας για το μέλλον της Σκωτίας, όχι μιας Σκωτίας των προσβολών και της κακομεταχείρισης, των απειλών και των αντεγκλήσεων. Η Σκωτία του Adam Smith και John Smith, η Σκωτία της ευγένειας και της συμπόνιας, η Σκωτία της συντροφικότητας και της κοινότητας είναι μεγαλύτερη και καλύτερη από ό,τι μέχρι σήμερα έχουμε δει. Μεταφέρετε στον κόσμο το όραμά μας για το μέλλον της Σκωτίας. Ναι, ένα ισχυρό Κοινοβούλιο για την απονομή δικαιοσύνης, το οποίο να μάχεται για την ισότητα σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο• αλλά το όραμά μας είναι μεγαλύτερο από αυτό. Σε κάθε σημείο, σε κάθε μέρος, κάθε στιγμή, ιδίως μέσω της ένταξής μας στο Ηνωμένο Βασίλειο, να αγωνιζόμαστε με γνώμονα το ένστικτό μας, για τα όνειρά μας, με τα αιτήματά μας. Ένας κόσμος όχι ενός χωριστού κράτους, αλλά ένας κόσμος της κοινωνικής δικαιοσύνης στον οποίο οι άνθρωποι μπορούν να πιστέψουν.
Και γνωρίζετε, εμείς εδώ στην Σκωτία, τι είδους μήνυμα θα έχουμε στείλει στον υπόλοιπο κόσμο, εμείς που βρήκαμε τον τρόπο διασυνοριακής συνεργασίας, εμείς που πρωτοστατήσαμε στην συνεργασία μεταξύ των εθνών, εμείς που αποτελέσαμε στο παρελθόν φάρο αλληλεγγύης και αμοιβαιότητας; Τι είδους μήνυμα στέλνει η Σκωτία στον υπόλοιπο κόσμο, αν πούμε αύριο ότι θα πάψουμε να μοιραζόμαστε, ότι θα διαλύσουμε την συνεργασία μας, θα εγκαταλείψουμε την σύμπραξη και την σύγκρουση και θα πετάξουμε την ιδέα της αλληλεγγύης στα σκουπίδια; Αυτή δεν είναι η Σκωτία που ξέρω και αναγνωρίζω και οφείλουμε να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα καταντήσει έτσι.
Αύριο, η ψήφος που θα ρίξω δεν είναι για μένα. Είναι για τα παιδιά μου. Είναι για όλα τα παιδιά της Σκωτίας. Είναι για το μέλλον των παιδιών μας. Και ξέρετε, όταν οι του SNP υποστηρίζουν ότι τώρα είναι η κατάλληλη ώρα και τώρα είναι η σωστή στιγμή; Και όμως, η απόφαση θα είναι αμετάκλητη. Δεν ξεχνούν ένα πράγμα; Αυτή η απόφαση δεν αφορά μοναχά τούτη την στιγμή: η απόφαση αυτή είναι για πάντα. Είναι μία απόφαση η οποία ούτε μπορεί να ανατραπεί ούτε και να αναιρεθεί. Είναι μία απόφαση από την οποία δεν υπάρχει καμία απολύτως επιστροφή. Είναι μία απόφαση, η οποία όταν παρθεί, πάρθηκε. Και έτσι, λοιπόν, υποστηρίζω ότι πρέπει να ψηφίσω λαμβάνοντας υπόψη μου τις ανάγκες των παιδιών μου και τις μελλοντικές γενιές και το μέλλον της χώρας μας στους αιώνες που έρχονται. Και αν έχετε οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με αναπάντητα ερωτήματα, εάν έχετε οποιεσδήποτε αμφιβολίες και επιφυλάξεις που δεν έχουν απαντηθεί από το SNP, αν ακόμη εξακολουθείτε να έχετε πρόβλημα με αυτά που λένε, τότε, λοιπόν, αν σκέφτεστε με γνώμονα το μέλλον της Σκωτίας και αν απλούστατα δεν ξέρετε, η απάντηση πρέπει να είναι αρνητική.
Και αν είστε σαν εμένα και ένα εκατομμύριο άλλους, οι οποίοι είναι πεπεισμένοι ότι η υπόθεση της συνεργασίας είναι σημαντικότερη από κάθε αίτημα υπέρ της ανεξαρτητοποίησης τότε σας λέω: κρατήστε το κεφάλι σας ψηλά. Με αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια. Να είστε σίγουροι για τους εαυτούς σας. Ας έχουμε εμπιστοσύνη ότι οι αξίες μας είναι πράγματι οι ίδιες με εκείνες της πλειοψηφίας του λαού της Σκωτίας. Ότι οι αρχές μας, της αμοιβαιότητας και της συνεργασίας, είναι ανώτερες και σημαίνουν πολύ περισσότερα για αυτούς από την διάσταση και τον χωρισμό στα δύο. Ας έχετε την σιγουριά ότι ο κόσμος γνωρίζει πως το Κοινοβούλιό μας με τις νέες εξουσίες μπορεί να δώσει στους ανθρώπους την δύναμη που χρειάζονται προκειμένου να ανταποκριθούν στις προσδοκίες του λαού της Σκωτίας. Έχετε αυτοπεποίθηση, δηλώσετε το παρόν και αύριο αναμετρηθείτε. Έχετε αύριο αυτοπεποίθηση και αποκτήσετε αρκετή σιγουριά για να πείτε από κοινού με όλους μας τους φίλους: δεν μας έχουν δώσει απαντήσεις. Δεν ξέρουν τι κάνουν, μας οδηγούν σε μία παγίδα. Έχετε αυτοπεποίθηση και πείτε στους φίλους μας: για λόγους αλληλεγγύης, αμοιβαιότητας, δικαιοσύνης, υπερηφάνειας για τη Σκωτία, η μόνη απάντηση για το καλό της Σκωτίας και για το μέλλον της Σκωτίας είναι η ψήφος στο Όχι.