Ομαλότητα

Δημήτρης Καλουδιώτης 10 Μαρ 2012

Ένα ακόμη βήμα, ίσως το σημαντικότερο, προς την εξομάλυνση είναι η επιτυχής ολοκλήρωση του PSI. Η σημασία του δεν μπορεί να εκτιμηθεί με ακρίβεια τώρα. Αλλά ας αναλογιστούμε τι θα σήμαινε η αποτυχία του.

.

Η χώρα  συντεταγμένη μπορεί τώρα από καλλίτερες θέσεις  να επιχειρήσει να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της και γενικότερα να παρακολουθήσει και τις υποχρεώσεις της στην ΕΕ και  να είναι παρούσα ώστε να συμμετάσχει στις αναγκαίες αλλαγές στο ευρωπαϊκό επίπεδο.

.

Υπάρχει παράλληλα  η οικονομική καθίζηση που σε πολλούς από μας σημαίνει αδυναμία ανταπόκρισης στις αυξημένες πλέον υποχρεώσεις αλλά  θα τολμήσω να ισχυριστώ ότι δεν είναι η σημαντικότερη πλευρά ς.  Η κατάστασή μας είναι ακόμα πιο δύσκολη. Το ζήτημα της ασφάλειας έχει υπερκεράσει ακόμα και την οικονομική ανέχεια.

.

Στην πρωτεύουσα της χώρας, στη Θεσσαλονίκη αλλά και σε άλλες μεγάλες πόλεις η ανασφάλεια κυριαρχεί πέραν πάσης αμφιβολίας. Αλλά δεν μένει εκεί. Το γεγονός για παράδειγμα ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε αδυναμία μπροστά στις παρελάσεις της 25ης Μαρτίου δεν είναι τυχαίο. Για όσους από μας θεωρούμε ότι είναι στοιχείο του εκσυγχρονισμού της χώρας το τέλος των τουλάχιστον τριών παρελάσεων ανά πόλη το χρόνο θα ήταν χρυσή ευκαιρία να τελειώνουμε μ αυτές. Αν και οι πιο ήπιοι από μας θεωρούσαμε σωστό να παραμείνει η 25 Μαρτίου ως μια εθνική γιορτή.  Όμως οι λόγοι μη πραγματοποίησης  μαρτυρούν αδυναμία λειτουργίας της δημόσιας ζωής…

.

Τα ζητήματα που δημιουργούν ανασφάλεια στους πολίτες είναι πολλά. Είναι η ς εγκληματικότητα, η εκτός ελέγχου παράνομη μετανάστευση ,η αδυναμία αστυνόμευσης, οι  καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης και τόσα άλλα.Το διαχρονικό όμως ζήτημα που ταλαιπωρεί την ελληνική κοινωνία σε όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης είναι  το συνολικό πακέτο δημόσιες διαμαρτυρίες.

.

Σε άλλα σημειώματα έχουμε υποστηρίξει πως η αλόγιστη εξέλιξη των δημόσιων διαμαρτυριών  ως τις παράνομες καταλήψεις, τις καταστροφές δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και τις τρομοκρατικές πράξεις είναι αποτέλεσμα της ηγεμονίας του λόγου του ΚΚΕ και της συντηρητικής Αριστεράς στην χώρα μας. Με την έννοια ότι αυτές οι δυνάμεις θεωρούν ζήτημα τακτικής την δημοκρατική νομιμότητα. Δεν αποδέχονται την κοινοβουλευτική Δημοκρατία ως το πεδίο  του πολιτικού ανταγωνισμού όπως συμβαίνει στο σύνολο των Ευρωπαϊκών χωρών.

.

Στις σημερινές συνθήκες οι έκνομες  δημόσιες διαμαρτυρίες  έχουν  γενικευτεί και αυτονομηθεί. Έχουν γίνει ο κεντρικός κρίκος που απειλεί την ίδια την υπόσταση της Δημοκρατίας και της χώρας μας.  Υπάρχουν βέβαια απόψεις που ισχυρίζονται ότι αυτή η αυτονόμηση δεν θα οδηγήσει σε ένα ανοικτό εμφύλιο έτσι χωρίς πρόγραμμα. Και οι δικές μου απόψεις προς τα εκεί κλίνουν.

.

Όμως αν πράγματι θέλουμε  να ξεκινήσουμε  με ένα οδικό χάρτη ανάταξης της χώρας πρέπει να βάλουμε ένα τέλος στην διαρκή ανωμαλία των δημόσιων διαμαρτυριών όπως γίνονται μέχρι σήμερα. Μόνο αν κατανοήσουμε την κεντρικότητα αυτού του ζητήματος  θα μπορέσουμε  να αντιμετωπίσουμε και τις άλλες παθογένειες της κοινωνίας μας και τελικά να ρίξουμε το βάρος στην οικονομική ανόρθωση της χώρας.

.

Από αυτή τη άποψη ήταν σημαντική η πρωτοβουλία της Δημοκρατικής Αριστεράς να οργανώσει ημερίδα με θέμα την κατάσταση στο κέντρο της  Αθήνας. Στην συζήτηση  ακούστηκαν πολλές  απόψεις , από  ειδικούς και μη, για τις αναγκαίες παρεμβάσεις ώστε να λειτουργήσει και πάλι το κέντρο της πόλης και της χώρας. Το συμπέρασμα, τελικά αυτονόητο, ήταν πως τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς  την  επιβολή κανόνων  νομιμότητας στις  δημόσιες διαμαρτυρίες.

.

Από μια παράλληλη  σκοπιά ο  Γιώργος Φλωρίδης καταγράφοντας το έλλειμμα διακυβέρνησης  της χώρας,  την εντεινόμενη αδυναμία της να βάλει ένα τέλος στην γενικότερα “άνομη” κατάστασή της, την πλήρη αποδιοργάνωση του πολιτικού συστήματος  επεχείρησε να θέσει   τις προϋποθέσεις και τους όρους μιας νέας ανορθωτικής πορείας ,  με  παρέμβασή του και με τον χαρακτηριστικό τίτλο . “Η Ελλάδα  πρέπει να κυβερνηθεί”