Ύμνος της αγάπης για ολόκληρο τον πλανήτη

Γιάννης Μεϊμάρογλου 27 Ιουλ 2024

Ήταν μια μεγάλη γιορτή για τον αθλητισμό που εξελίχτηκε σε μια απέραντη γιορτή για την ανθρωπότητα. Ο πλανήτης ολόκληρος διέσχισε, μέσα από τον Σηκουάνα, την ιστορία του, τον πολιτισμό του, τα επιτεύγματα που τον έφεραν ως εδώ. Το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο» των Ολυμπιακών αγώνων έγινε η αφορμή για να αναστοχαστούμε την πορεία μας μέσα από τους αιώνες, να θυμηθούμε μερικές από τις κρίσιμες καμπές της, να ξανασκεφτούμε τον παραλογισμό που απειλεί τις κατακτήσεις μας και την ανθρώπινη-πολιτιστική μας υπόσταση.

Το Παρίσι δικαίωσε τον χαρακτηρισμό ως «η πόλη του φωτός». Του φωτός που άστραψε εδώ και αιώνες διαλύοντας το σκοτάδι στις δύσκολες περιόδους της ιστορίας της Γαλλίας, δίνοντας ελπίδα στους «άθλιους», ξεσηκώνοντας τους κομμουνάριους, δίνοντας πολιτιστική έμπνευση σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτή η έμπνευση και η δημιουργία συνόδεψε την τελετή έναρξης των αγώνων σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής της Ολυμπιακής φλόγας μέχρι το αερόστατο που τη σήκωσε ψηλά στον ουρανό της γαλλικής πρωτεύουσας για να φωτίζει τη γιορτή.

Ας μην γελιόμαστε. Οι Ολυμπιακοί αγώνες θα είναι μια μικρή παρένθεση, μια ψευδαίσθηση ευδαιμονίας κι αυτή όχι για ολόκληρο τον πλανήτη. Η σφαγή αμάχων συνεχίζεται στη Γάζα με τον Νετανιάχου να καταχειροκροτείται από τους Ρεπουμπλικάνους στη Γερουσία όταν λέει ότι «θα τελειώσει τη δουλειά».Η παράνομη εισβολή του Πούτιν συνεχίζει το εγκληματικό της έργο στην Ουκρανία δικαιώνοντας τον αποκλεισμό της χώρας του από την παγκόσμια γιορτή του αθλητισμού. Ακόμα και η παραδοσιακή «Ολυμπιακή εκεχειρία» δεν επετεύχθη έστω και τυπικά αυτή τη φορά.

Σε 16 μέρες το αερόστατο θα προσγειωθεί, η φλόγα των αγώνων θα σβήσει. Ας ελπίσουμε ότι η φλόγα της ελπίδας που διέσχισε τον Σηκουάνα μαζί με τα πλοιαράκια των αθλητών του κόσμου περνώντας μέσα από τις υπονόμους, την Παναγία των Παρισίων, το Παλάτι της Δικαιοσύνης και το Λούβρο μέχρι τον πύργο του Άιφελ θα φωτίσει ένα καλύτερο μέλλον για τον πλανήτη μας. Η συγκλονιστική φωνή τη Σελίν Ντιόν, όπως και οι στίχοι του «ύμνου της αγάπης», ήταν ο καλύτερος επίλογος, αντάξιος μιας γιορτής που θα χαραχτεί ανεξίτηλα στην ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων.