Σας μεταφέρω δήλωσή μου, μετά τη συνάντησή μου με τον εντολοδόχο πρωθυπουργό κ. Α. Τσίπρα:
«Ο κ. Τσίπρας, παρουσίασε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για μια κυβέρνηση της αριστεράς με τους γνωστούς σε όλους όρους που δημοσιοποίησε με την δική του δήλωση.
Του μετέφερα τη σύμφωνη γνώμη του κόμματός μας για μια κυβέρνηση της αριστεράς, αναφέροντας τις κόκκινες γραμμές που θέτουμε.
Στη συνέχεια ζήτησα κάποιες διευκρινήσεις για την πρωτοβουλία που ανέλαβε:
1. Δεδομένου ότι τα δύο κόμματά μας αθροίζουν μόλις 71 βουλευτές και ότι ακόμη και μια υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ (την οποία δεν μου διευκρίνισε ότι επιθυμεί) θα ανέβαζε τον αριθμό αυτό στους 112 και άρα θα λείπουν 8 ακόμη θετικές ψήφοι και 61 τουλάχιστον, που να δηλώσουν ανοχή, δηλαδή να απέχουν από τη συγκεκριμένη ψηφοφορία, ρώτησα να μου πει από πού ευελπιστεί ότι μπορεί να προκύψουν αυτές οι ψήφοι, από ποιους θα ήθελε να προκύψουν; Μου απάντησε ότι θα κάνει συναντήσεις με την ΑΝΤAΡΣΥΑ, τους Οικολόγους, τη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ, τη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, την Ομοσπονδία Ταξί κλπ., ότι θα κάνει τα πάντα δηλαδή, για να βρεθούν οι ελλείποντες ψήφοι.
2. Ρώτησα τον κ. Τσίπρα, αν η καταγγελία του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης θα γίνει μονομερώς ή θα διαπραγματευτούμε με την ΕΕ και την τρόικα, και την όποια νέα συμφωνία θα τη φέρουμε στην ελληνική βουλή και έτσι, ψηφιζόμενη, θα αντικαταστήσει την παλιά. Μου απάντησε ότι εμείς πρώτα θα καταγγείλουμε το μνημόνιο, θα κάνουμε παύση πληρωμής των δανειακών μας υποχρεώσεων για 3 χρόνια και μετά θα πάμε για διαπραγματεύσεις. Στο διάστημα αυτό, εκείνοι θα μας δίνουν κανονικά τις δόσεις και αν συμφωνήσουμε σε νέο μνημόνιο, έχει καλώς, αν όχι, «αυτοί θα χάσουν τα λεφτά τους».
3. Ρώτησα για το χαρακτήρα της «δήλωσης αποκήρυξης» των υπογραφών των Βενιζέλου-Σαμαρά και αν αυτό έχει και έναν χαρακτήρα «ηθικής απαξίωσής τους» και όχι μόνο πολιτικό περιεχόμενο (δεδομένου ότι αυτό θα μπορούσε να προκύψει με υπογραφές κάτω από ένα κείμενο συμφωνίας ενός νέου κυβερνητικού προγράμματος), γιατί υπήρχε κίνδυνος να θεωρηθεί ως «δήλωση μετανοίας» και θα ήταν άδικο να χρεωθεί η αριστερά ότι ζητάει τέτοιες δηλώσεις. Μου απάντησε ότι μόνο έτσι ο κόσμος θα καταλάβει ότι «ηττήθηκαν», ότι θα είναι μια έμπρακτη συγνώμη για τα δεινά που προκάλεσαν.
4. Ζήτησα διευκρινίσεις για την πρότασή του για τον «Δημόσιο έλεγχο των τραπεζών», μου ανέφερε ότι τις ταμειακές διευκολύνσεις προς αυτές, οι οποίες θα γίνουν έτσι κι αλλιώς, θα τις κάνουμε με τη μορφή μετοχών και έτσι θα κατευθύνουμε εμείς τις χορηγίες τους προς τους δανειολήπτες (λεπτομέρειες θα μου στείλουν με κοινό τους έγγραφο οι Δραγασάκης και Στρατούλης).
5. Στην ερώτηση για τη «Διεθνή λογιστική επιτροπή ελέγχου του χρέους» και αν από αυτήν θα μπορούσε να προκύψει μονομερής διαγραφή οφειλών προς τρίτους, μου ανέφερε ότι αυτό ακριβώς σημαίνει και έτσι θα χρωστάμε λιγότερα ως χώρα.
Τον διαβεβαίωσα ότι θα μελετήσουμε τις προτάσεις αυτές και θα του απαντήσουμε πολύ γρήγορα…»
ΥΓ. (non paper!): Επειδή ήδη ζούμε τις πρώτες ημέρες της νέας προεκλογικής περιόδου, ρισκάρω να προβλέψω το προεκλογικό σκηνικό:
Ο Τσίπρας θα καταθέσει την εντολή (όχι δεν θα την μεταφέρει στην πλατεία συντάγματος, στο λαό!), θα δηλώσει ότι παρά τις προσπάθειες που έκανε για να βρεθεί λύση για κυβέρνηση της αριστεράς (έψαχνε να βρει κάτι που δεν υπάρχει και εμείς του ευχηθήκαμε να τα καταφέρει), αυτό δεν έγινε δυνατό και, δυστυχώς, θα πρέπει να πάμε για εκλογές!!! Στις εκλογές αυτές ο λαός θα -ζητήσει να- δώσει την πρωτιά στο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και αυτοδυναμία και έτσι θα γίνει δυνατή μια αριστερή κυβέρνηση. Η ψήφος στη ΔΗΜΑΡ και στα άλλα σχήματα της αριστεράς, θα λέει, θα είναι μια ΧΑΜΕΝΗ ΨΗΦΟΣ!
Η ΝΔ θα συσπειρώσει την κεντροδεξιά και θα επιδιώξει την πρωτιά, και την αυτοδυναμία.
Θα δημιουργηθεί μια μεγάλη πόλωση ανάμεσα σε αυτούς του δύο πόλους. Το ΠΑΣΟΚ θα φτάσει σε μονοψήφια ποσοστά, η ΔΗΜΑΡ θα δεχτεί τεράστια πίεση (προς ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά) και η ΝΔ θα μαζέψει το μεγαλύτερο μέρος από Ντόρα, Μάνο, Καρατζαφέρη (σήμερα, αθροιστικά, περίπου 7%), θα πλαγιοκοπήσει τον Τζήμερο, τον Καμμένο και θα στραφεί με κάποιο τρόπο και στους ψηφοφόρους της ΧΑ. Θα επιδιώξει την πόλωση και τη δημιουργία μιας δυναμικής στο «κεντροδεξιό εγχείρημά του», με στόχο να εμφανιστεί ως μοναδικός πόλος που εξασφαλίζει την παραμονή στο ευρώ, «έχοντας βγάλει και τα συμπεράσματά της από το αποτέλεσμα των εκλογών»!
Το πιο πιθανό είναι να προκύψει μια αυτοδύναμη κυβέρνηση ΝΔ!
Ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να αυξήσει τη δύναμή του, αλλά θα μπορούσε να του γυρίσει μπούμερανγκ. Όμως, από την πιθανή χασούρα του, είναι άγνωστο ποιοι θα μπορούσαν να επωφεληθούν. Μπορεί, ακόμα και να νεκραναστήσει το ΠΑΣΟΚ, αλλά να ευνοηθούν και άλλες λαϊκίστικες φωνές!!!
Σήμερα, με ηττημένους ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, υπάρχουν οι καλύτερες προϋποθέσεις για να συμφωνήσουν σε ένα νέο προγραμματικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση της κρίσης. Δεν έχουν την πολιτική πρωτοβουλία και δεν μπορούν να υποβάλουν όρους (πλην της παραμονής στο ευρώ).
Θυμίζω ότι το άθροισμα της αριστεράς που ενδιαφέρεται για μια κυβερνητική αριστερή λύση εντός ευρώ (έστω κατά δήλωσή της) είναι μόλις 23%, ούτε καν το ? του ελληνικού λαού. Προσθέτοντας και τους Οικολόγους, πάμε κοντά στο 26 %. Δεν καταλαβαίνω πώς μπορούμε να προσθέτουμε το ΚΚΕ (και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ), όταν και δεν θέλει και δεν κουβεντιάζει καν, αλλά θέτει ως απόλυτη προτεραιότητα για τη χώρα, την έξοδο από την ΕΕ και ένα εθνικό νόμισμα. Τι ακριβώς αθροίζουμε; Ένα ΟΧΙ μόνο (στο μνημόνιο) και δύο ευθέως αντίθετα ΝΑΙ (στην ΕΕ).
Υπάρχει και μια τρίτη οδός: για να κυβερνήσει η αριστερά, χρειάζεται μια πλειοψηφία στο λαό, κάτι που δεν διαφαίνεται ακόμη στον ορίζοντα. Για την ώρα, έχει κατακτήσει μια πιο σημαντική παρουσία στην πολιτική πραγματικότητα, αλλά δεν μπορεί να επωμιστεί κυβερνητικές ευθύνες, μόνη της. Άρα, ή κυβέρνηση τύπου οικουμενικής, ή, ας περάσει ο επόμενος/οι για να κυβερνήσει.
Με δεδομένη την κατάσταση της χώρας, νομίζω ότι η λύση είναι μια κυβέρνηση που θα την στηρίζουν τα 4 κόμματα: ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ.
Για την ώρα, ας σταματήσουμε να …βοηθάμε τον Τσίπρα να βρει κάτι που δεν υπάρχει!