"Ολιστικό Σχέδιο Ανάπτυξης" είναι μια ευρηματική έκφραση που παίζει τελευταία στην επικαιρότητα. Το πρόβλημα είναι ότι το σχέδιο αυτό, που κατατέθηκε από τη κυβέρνηση στα κοινοτικά όργανα, απορρίφθηκε "ολιστικά" από τις Βρυξέλλες. Με τον τρόπο αυτό, αποδείχθηκε για άλλη μια φορά, ότι η χώρα μας ποτέ δεν είχε ξεκαθαρισμένο σχέδιο, ούτε στην μνημονιακή αλλά και ούτε και στην αποκαλούμενη από τους κυβερνώντες «μεταμνημονιακή» εποχή.

Πραγματικά, είναι φιλότιμη η προσπάθεια των κυβερνητικών βουλευτών να πείσουν, ότι μπαίνουμε σε μια άλλη εποχή, όπου εμείς θα καθορίζουμε την πολιτική μας, μακριά από τους πάτρωνες των Βρυξελλών και του Δ.Ν.Τ. Όμως το μέλλον δεν προδιαγράφεται τόσο καθαρό. Οι περικοπές των συντάξεων, βρίσκονται προ των πυλών, αφού νομοθετήθηκαν από τη τωρινή κυβέρνηση και θα ισχύσουν από την 30ή Δεκεμβρίου 2018. Η επιτήρηση θα εξακολουθήσει με πιο εντατικό ρυθμό (3-4 φορές το χρόνο δηλώνει η ηγεσία του ΥΠ.ΟΙΚ), με ότι αυτό συνεπάγεται περί ελευθερίας κινήσεων της κυβέρνησης, στους τομείς της εισοδηματικής πολιτικής και της άσκησης δημοσιονομικών επιλογών. Η μείωση του αφορολόγητου είναι οριοθετημένη για τον μεθεπόμενο χρόνο και τα πλεονάσματα ύψους 3,5% είναι ψηφισμένα επίσης μέχρι το 2022!
Η επιχειρηματολογία των κυβερνώντων ότι τούτη η κυβέρνηση μας βγάζει από τα μνημόνια, θα αποτελέσει  το «σλόγκαν» της, μέχρι τις προσεχείς εκλογές, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι με τις κακές επιλογές της, αυτή η ίδια δημιούργησε βαθύτερα προβλήματα στην ελληνική οικονομία. Τα περιθώρια ελιγμών της χώρας πλέον, είναι περιορισμένα. Το συγκεκαλυμμένο νέο μνημόνιο, θα αποτελέσει το «κορσέ» για τα επόμενα πολλά-πολλά χρόνια για τη χώρα μας. Η λεγόμενη καθαρή έξοδος θολώνει την προοπτική της οικονομίας, και η είσοδος στις αγορές με λογικά επιτόκια απομακρύνεται, δεδομένου ότι αυτά επιπλέον θα επηρεασθούν αρνητικά λόγω της ανοδικής τάσης του πετρελαίου, αλλά και της ιταλικής πολιτικής κρίσης, η οποία αντιμετωπίζεται από τις αγορές με σκεπτικισμό. Η ιταλική εθνικολαϊκίστικη πολιτική των ξενοφοβικών και ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων που απαρτίζουν τη νέα κυβέρνηση, με την λύση του παράλληλου νομίσματος και πολλά αλλά «παλαβά», που ευαγγελίζονται, μιμούμενοι τον δικό μας Βαρουφάκη, θα παρασύρει σε ανοδική πορεία τα επιτόκια (spreads) των ομολόγων των κρατών μελών της Ε.Ε. και φυσικά πολύ περισσότερο της χώρας μας, η οποία είναι η πλέον αδύναμη.
Επομένως, σε μια εποχή που η πολιτική ζωή θα πρέπει να κινείται συναινετικά και η συζήτηση θα πρέπει να επικεντρώνεται στην νέα δύσκολη εποχή που έρχεται, επιβάλλεται να επιδιωχθούν σημεία σύγκλησης μεταξύ όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που πρεσβεύουν το δημοκρατικό και ευρωπαϊκό τόξο και όχι το κλίμα ακραίας πόλωσης και διχασμού. Πρέπει το πολιτικό σύστημα να συζητήσει εμπεριστατωμένα και σοβαρά, ένα εφαρμόσιμο και ρεαλιστικό σχέδιο ανάτασης της οικονομίας. Πρέπει να βάλουμε συγκεκριμένους ποσοτικούς και ποιοτικούς στόχους, και να προωθήσουμε την επιχειρηματικότητα, που θα δώσει εισοδήματα και νέες δουλειές. Μόνο έτσι η χώρα θα ανταποκριθεί στα συσσωρευμένα ελλείμματα και στις μεγάλες και πιεστικές υποχρεώσεις της. Όλα τα άλλα, είναι κενολογίες, ευχολόγια και λαϊκίστικες κορώνες  για να ξεγελασθεί για άλλη μια φορά το "πόπολο" και να καλλιεργηθεί μια νέα  «αυταπάτη», που θα μας τελειώσει μια κι έξω.