liberal.gr

Ας ευχηθούμε το 2019 να είναι έτος εξελίξεων και αλλαγών, χωρίς αυταπάτες και απάτες, τα στοιχεία, δηλαδή που χαρακτηρίζουν τις λαϊκίστικες κυβερνήσεις. Η επιβολή, δηλαδή, ενός μύθου, μέσα από ψέματα, τη χρήση εικόνας και τις συνεχείς υποσχέσεις που είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν.

Οι λαϊκιστές, αρέσκονται να παρουσιάζουν σύνθετα δεδομένα με τρόπο δήθεν απλό, ώστε οι πολίτες να προσλαμβάνουν αυτό που θέλει το «καθεστώς» και όχι την πραγματικότητα, η οποία μεσοπρόθεσμα αποκαλύπτεται και είναι, συνήθως, καταστροφική για τη χώρα και το λαό.

Τρία, διαφορετικά μεταξύ τους, γεγονότα των ημερών, παραπέμπουν σε μια χώρα του αριστερού λατινοαμερικάνικου λαϊκισμού και όχι της ΕΕ :

1.Το Μετρό Θεσσαλονίκης

Η χρονιά έκλεισε με τα fake «εγκαίνια» ενός μεγάλου έργου, σημαντικού για την Θεσσαλονίκη, το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη.

Η κυβέρνηση αποφάσισε να «εγκαινιάσει» ένα έργο που θα λειτουργήσει μετά από χρόνια και έστησε, χωρίς ενδοιασμό, ένα σκηνικό τηλεοπτικής σαπουνόπερας με φωτογραφίες σε μουσαμάδες, γυαλιστερές κυλιόμενες, αλλά τελικά ακίνητες σκάλες, και προσλήψεις οδηγών για οχήματα που δεν υπάρχουν. Παρόντες στην παράσταση, μετά από αυστηρό έλεγχο εισόδου μόνο οι «εμείς» που θύμισαν τους, αλήστου μνήμης, «επί τόπου». Όταν κάποιος σήκωσε τον μουσαμά, φάνηκαν τα ασοβάτιστα τούβλα και το σκοτάδι της σήραγγας.

2.Το κοινωνικό μέρισμα

Υποδεχόμαστε το 2019 με την διανομή κοινωνικού μερίσματος, από το φορομπηχτικό πλεόνασμα του αριστερού μνημονίου. Αφήνω τις τραγικές επιπτώσεις αυτής της υπερφορολόγησης για τους νέους και την προοπτική ανάπτυξης. Επικεντρώνομαι στον δικαιούχο του επιδόματος που έχει ετήσιο εισόδημα έως 5.000 €. Η αύξηση των έμμεσων φορών το 2018 επιβάρυνε τα είδη άμεσης ανάγκης (μόνο διατροφή & μετακίνηση) κατά 344 €. Το αντίστοιχο κοινωνικό μέρισμα είναι 400 €.

** Για τις άλλες κατηγορίες, η αντιλαϊκή φορολογική πολιτική των έμμεσων φόρων κατάπιε το φιλολαϊκό επίδομα από το καλοκαίρι. Όποιος σηκώσει τον μουσαμά των Χριστουγέννων, βλέπει την περαιτέρω φτωχοποίηση των φτωχών.

3.Πανεπιστήμια παντού

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι στις 10 Ιανουαρίου θα τεθεί σε διαβούλευση η συγχώνευση του Διεθνούς Πανεπιστημίου, με τα ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης, Κ. Μακεδονίας και Αν. Μακεδονίας και Θράκης . Τα γνωστικά αντικείμενα του νέου Ιδρύματος καλύπτουν ένα ακατανόητο φάσμα, από Πετρέλαια μέχρι Ένδυση και από πληροφορική μέχρι Αραβικές σπουδές. Το Σχέδιο περιλαμβάνει δύο κόμβους(;), τις Σέρρες και την Καβάλα, με κεντρική έδρα του Πανεπιστημίου την Θεσσαλονίκη.

Στους δύο κόμβους θα υπάρχει αντίστοιχα από ένας Αντιπρύτανης.

Το Πανεπιστήμιο θα διοικείται από Διοικούσα Επιτροπή 21 μελών, που θα αποτελείται από τις σημερινές εκλεγμένες πρυτανικές αρχές των τριών ΑΤΕΙ και 5 μέλη που θα διορίσει ο υπουργός (!)από το Διεθνές Πανεπιστήμιο.

Το νέο Πανεπιστήμιο αποτελείται από 32 τμήματα τα οποία θα λειτουργούν στις εξής 6 πόλεις: Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Καβάλα, Κιλκίς , Κατερίνη και Δράμα. Δεν έχει παρουσιαστεί καμία καταγραφή των στοιχείων λειτουργίας των τμημάτων. Πόσα μαθήματα, πόσοι μόνιμοι καθηγητές, πόσοι φοιτητές εισάγονται, πόσοι παρακολουθούν και παίρνουν βιβλία, ΚΑΙ πόσοι παίρνουν πτυχία κατ’ έτος. (Για όλα αυτά υπάρχει λεπτομερής καταγραφή και ανάλυση από το 2011, η οποία προφανώς ούτε παρουσιάστηκε, ούτε επικαιροποιήθηκε). Δεν ανοίγει καν η συζήτηση για την σχέση των τμημάτων με την αγορά εργασίας: αν χρειάζονται, αν πρέπει να καταργηθούν και ποιες είναι οι ανάγκες στη νέα εποχή. Μια ψεύτικη, φτηνή αναβάθμιση στις «προσφωνήσεις» και στους τίτλους (οι Πρόεδροι γίνονται Αντιπρυτάνεις, όλοι οι καθηγητές γίνονται πανεπιστημιακοί και οι σπουδαστές γίνονται φοιτητές).

Μια συγχώνευση χωρίς σχέδιο, χωρίς προϋπολογισμό, χωρίς αξιολόγηση του ερευνητικού και διδακτικού έργου με ενεργό ρόλο της ΑΔΙΠ. Ο Πρόεδρος του Διεθνούς Πανεπιστημίου, το οποίο είναι ξενόγλωσσο, έχει δίδακτρα και απευθύνεται κυρίως σε αλλοδαπούς φοιτητές, παραιτήθηκε προφανώς αηδιασμένος από αυτές τις άθλιες προεκλογικές προχειρότητες του ΣΥΡΙΖΑ.

Όποιος σηκώσει τον μουσαμά του νέου μεγάλου Πανεπιστημίου θα δει από πίσω το μαύρο τούνελ του αύριο, χωρίς το αναγκαίο προσωπικό, χωρίς προϋπολογισμό και… φοιτητές.

Η ισοπεδωτική πολιτική των συγχωνεύσεων, σε συνδυασμό με την πλήρη κρατικοποίηση του Δημοσίου ΑΕΙ (με την κατάργηση του αυτοδιοίκητου που προέβλεπε ο Ν.4009/2011), την ιδεολογική αποδοχή της βίας και της ανομίας στους χώρους του και την άρνηση της ουσιαστικής αναβάθμισης της τεχνολογικής εκπαίδευσης, είναι η μεγαλύτερη υπονόμευση της νέας γενιάς και του μέλλοντος της χώρας. Οι έχοντες θα φεύγουν στο εξωτερικό, οι υπόλοιποι θα παλεύουν με το χάος.

Η οικονομία και το εκπαιδευτικό σύστημα ναρκοθετούνται. Επιδόματα, διορισμοί, τίτλοι και εικονική πραγματικότητα δημιουργούν μια αλυσίδα δήθεν ικανοποίησης μικρών και πρόσκαιρων συμφερόντων. Αυτά που βολεύουν αρκετούς και δημιουργούν – σύμφωνα με την χειρότερη παράδοση του Ελληνικού πολιτικού συστήματος – στρατό ψηφοφόρων…

Μόνο που μετά από 10 χρόνια καταστροφικής κρίσης και τις ραγδαίες νέες τεχνολογικές εξελίξεις του 21ου αιώνα, το ζητούμενο είναι αλλαγή πλεύσης και άλματα μπροστά. Αυτό που ορίζεται αληθινά ως Πρόοδος. Το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή, από την απάτη του αναχρονιστικού λαϊκισμού και τα τερτίπια του που ζούμε τώρα, με πρώτα θύματα τους οικονομικά ασθενέστερους που δεν έχουν οδό διαφυγής..

**Λεπτομερής ανάλυση του Χρήστου Ιωάννου στο inside story