Για την επιβίωση της ΑΥΓΗΣ από τα μισά του ’75, αρχίσαμε καμπάνιες και βγαίναμε ζευγάρια , πουλώντας την πόρτα-πόρτα. Μιλάμε για εκστρατείες επί εκστρατειών.
Θυμάμαι τον σχωρεμένο το Βασιλειάδη, να ρωτάει κάθε Σαββάτο, αν κανονίσαμε κάποιος, Κυριακή πρωί να πάρει τις ΑΥΓΕΣ να τις μοιραστούμε και να βγούμε στο δρόμο.
Το τι μπινελίκι φάγαμε, πολλές φορές, περισσότερο από δωδεκατικούς και πολύ λιγότερο τους της επαράτου δεξιάς, δεν μπορεί να περιγραφεί, ούτε και θα με ενδιέφερε εξάλλου.
Μετά, μπήκαμε πιο πολύ στη ζωή και αντιγράφοντας τους πιο μεγάλους και έμπειρους Οργανισμούς, αρχίσαμε τις καμπάνιες για τη ενίσχυση της ΑΥΓΗΣ. Και τρέχα να πιάσεις το πλάνο, και τρέχα να μαζέψεις για τον έρανο για την ΑΥΓΗ και πάει λέγοντας.
Πολλοί φίλοι και σύντροφοι, μεγαλύτερης ηλικίας, αισθανόμενοι συγγένεια με την ΑΥΓΗ, και με το Κ.Κ.Ε.Εσωτερικού και μην μπορώντας να συμβάλλουν με άλλο τρόπο, άνοιγαν το κεμέρι τους και έδινα παράδες. Μαζεύαμε τα λεφτά και τα ρίχναμε στον πίθο των Δαναΐδων, που τα κατάπινε με μιας.
Και κάθε χρόνο , κάθε ενάμισι χρόνο έβγαιναν οι εκκλήσεις και τα ηρωικά σαλπίσματα στον αέρα και τρέχαμε όλοι μαζί.
Κάποια στιγμή, εάν κατάλαβα καλά, ο φίλος μου ο Λιγνός, στη προσπάθειά του να εξορθολογήσει τη υπόθεση , να φτιάξει μια ανώνυμη εταιρία πολυμετοχική με όλα της τα καλά, τους έβαλε και μας ζήτησαν να αγοράσουμε μετοχές. Μπήκαν λεφτά τότε , όχι αστεία. Και πάλι, κάτι δεν έπιασε, κάτι δεν πήγε καλά.
Μετά οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες. Εμφανίστηκε παρέα με τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ και ο ΣΥΡΙΖΑ και αρχίσανε κνίτες, που καίγαν την ΑΥΓΗ στα νιάτα τους, μιμούμενοι τη ναζιστική εκπαίδευση τους, να είναι βασικοί αρθρογράφοι και κουμανταδόροι.
Σταμάτησα να τη ψωνίζω, ακόμη και την Κυριακάτικη , χρόνια τώρα.
Και χτες , πήραν την απόφαση να την κλείσουν .
Αλλά εγώ δεν συγκλονίστηκα και πολύ. Την ίδια απόφαση την πήρανε πολλές φορές. Τώρα μάλλον είναι οριστική.
Θυμάμαι με τρυφερότητα τον Πάνο Δημητρίου, που άφραγκος τότε, στην κυριολεξία, προσπαθούσε να μαζέψει από εδώ και από εκεί, για να είναι και ο ίδιος συνεπής στο πλάνο του, όχι μόνο προς την Κεντρική Επιτροπή, αλλά και στη ίδια την Οργάνωση του , τη Χαριλάου. Ο Ριζάκης, ο Βασίλης ο Μάστορας , ο Πίτιρης και δεκάδες άλλοι ήρωες, στη μάχη της ΑΥΓΗΣ . Θα είμαι μαζί σας, θα σας θυμάμαι πάντα γιατί με μάθατε να νιώθω αγάπη και να εκδηλώνω την ευαισθησία μου, εκεί που πρέπει και εκεί που αξίζει.