Σε μια τυχαία κοινωνική ομάδα 213 ατόμων όλοι μπορεί να είναι μέσα. Αποδείχθηκε ήδη. Ένας Νεοδημοκράτης, ένας Συριζαίος και τώρα ένας Πασοκτζής. Τι νόημα έχει να το συζητάμε; Πιθανότατα θα υπάρχουν κι ακροδεξιοί, ακόμη και ακροαριστεροί παιδόφιλοι.

Η μόνη αξία της συζήτησης είναι πως και αν η κοινωνία (μπορεί να) διαχειρίζεται τέτοιες ακραίες καταστάσεις. Η ελληνική πολιτεία μάλλον υστερεί στην συγκεκριμένη διαχείριση. Πλην όμως ο λαϊκισμός δεν ήταν ποτέ καλός σύμβουλος.

Ορθώς ο Αλέξης Τσίπρας στο άρθρο του ανέφερε πως η 12χρονη από τα Σεπόλια είναι παιδί όλων μας κι είναι ευθύνη της κοινωνίας μας ότι δεν προστατεύθηκε.
Αλλά στον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να συνεννοηθούν; Τι νόημα έχει η επίμονη επίκληση να δοθούν «όλα τα ονόματα στην δημοσιότητα»; Κάτι που ζητούσε μετ’ επιτάσεως ο καθ’ ύλην αρμόδιος κοινοβουλευτικός τομεάρχης; Όλα τα ονόματα στην φόρα; Χωρίς την προανακριτική διαδικασία ολοκληρωμένη, χωρίς εισαγγελική απόφαση, έτσι πρόχειρα όπως – ευλόγως ίσως - η αστυνομική προδικασία οφείλει να κάνει;

Και τώρα τι; Ένα προβεβλημένο στέλεχος της Αριστεράς, στην τοπική κοινωνία του Πειραιά, εμφανίστηκε να είναι μεταξύ των συνομιλούντων με την ανήλικη. Ο ίδιος προσέφυγε στην Δικαιοσύνη, υποστηρίζοντας πως ποτέ δεν συνομίλησε με ανήλικη. Ευτυχώς!

Τι θα είχε συμβεί εάν είχαν εξ αρχής δοθεί στην δημοσιότητα όλα τα εμπλεκόμενα ονόματα; Υπολήψεις θα είχαν σπιλωθεί. Κάποιες δεδομένες υποθέσεις μπορεί να μην είχαν «δεθεί». Και το Δίκαιο, εν τέλει ίσως να μην μπορούσε να αποδοθεί!

Ο λαϊκισμός, όπως και το ψέμα, έχει κοντά ποδάρια.
Αφήστε το παιδί ήσυχο. Την Αστυνομία κι εν τέλει την Δικαιοσύνη να κάνει την δουλειά της. Και πιέστε την Πολιτεία να φροντίζει αυτές τις ακραίες κοινωνικά περιπτώσεις…

Δημοσιεύτηκε και στο portnet.gr/